Μνῆμες γεμᾶτες αἷμα καὶ πόνο…
Μία ζωή ποὺ τῆς ἔκλεψαν… Ποὺ τὴν ἔζησαν κάποιοι ἄλλοι…
Ἡ γιαγιὰ αὐτή, κι ὅλοι ἐμεῖς, ἐπαῖτες γίναμε, πρὸ κειμένου νὰ ἁπλώσῃ τὰ ξερὰ του ὁ μογγόλος καὶ νὰ μακαρίζῃ τὴν τύχη του σήμερα..
Αἰώνια φυλή… Μὲ τοὺς προδότες σου καὶ τοὺς ἥρωές σου….
Συνέντευξη μιας γιαγιάς από την Μικρά Ασία
στον Δημοσθένη Χρονόπουλο
Με αφορμή την προσπάθεια για την διατήρηση της μνήμης από τις νεότερες Συνέχεια
Ἕνα ἄρθρον τοῦ Φιλίστορος ποὺ μᾶς δίδει περισσότερες λεπτομέρειες γιὰ τὴν δράσι καὶ τὴν στήριξι τῶν Ῥώσσων στὸν στρατὸ τοῦ Κεμάλ. Ἕνα κομμάτι τῆς ἱστορίας ποὺ ἐμᾶς, τοὺς ἀπογόνους τῶν σφαγέντων καὶ ἐκδιωχθέντων, μᾶς πονᾶ λίγο περισσότερο. Ξυπνᾶ μνῆμες καὶ ξύνει πληγές…
Πάντως, δὲν μποροῦμε νὰ κατηγοροῦμε μόνον τὸν Κεμάλ. Ὅλοι ἦταν συνεργοί του. Ὅλοι τὸν στήριξαν, τὸν ἐνίσχυσαν καὶ ὅλοι ἔκαναν τὰ στραβὰ μάτια στὶς σφαγές του. Γιὰ ἐμένα ὅλοι τους εἶναι συνεργοὶ καὶ συνυπεύθυνοι.
O Ρωσσικός κομμουνισμός ως ένας από τους βασικούς υπαίτιους της Μικρασιατικής καταστροφής
Ένας από τους βασικότερους συντελεστές της τελικής ήττας του Ελληνικού στρατού και της συνεπακόλουθης Μικρασιατικής Καταστροφής υπήρξε η σημαντική μπολσεβικική υλικοστρατιωτική βοήθεια που παρείχαν οι Ρώσσοι κομμουνιστές στον Κεμάλ. Ήδη από τις αρχές του 1919 χάρις την γεωμετρική αριθμητική αύξηση του Κόκκινου στρατού και την επιτυχημένη στιβαρή ηγεσία του Τρότσκι, η αντεπανάσταση των «Λευκών» είχε ουσιαστικά αποτύχει όπως και η συμμαχική εκστρατεία στην Ουκρανία. στην οποία η Ελλάδα συμμετείχε με μια μεραρχία. Έτσι το νέο κομμουνιστικό καθεστώς κατάφερε να στερεωθεί στο εσωτερικό και ξεκίνησε τις επεμβάσεις στο εξωτερικό υποβοηθώντας κομμουνιστικές εξεγέρσεις στην Γερμανία (Σπαρτακιστές) και στην Ουγγαρία το 1920 (Μπέλα Κουν).
Συνέχεια
Ένα εκλεκτό τμήμα του Ελληνισμού ζούσε στα βόρεια της Μικράς Ασίας, στην περιοχή του Πόντου, μετά τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η άλωση της Τραπεζούντας το 1461 από τους Οθωμανούς δεν τους αλλοίωσε το φρόνημα και την ελληνική τους συνείδηση, παρότι ζούσαν αποκομμένοι από τον εθνικό κορμό. Μπορεί να αποτελούσαν μειονότητα -το 40% του πληθυσμού, αλλά γρήγορα κυριάρχησαν στην οικονομική ζωή της περιοχής, ζώντας κυρίως στα αστικά κέντρα.
Πρὸ μερικῶν ἑβδομάδων εἴχα λάβει τὸ παρακάτω ταινιάκι μὲ εἰκόνες ἀπὸ τὶς φρικτὲς στιγμὲς τῆς καταστροφῆς. Ὅπως ἐπίσης καὶ ἀπὸ τὶς πάρα πολὺ δύσκολες στιγμὲς ποὺ ἀκολούθησαν τὴν προσφυγιά! Ἀλλὰ δὲν τὸ δημοσίευσα, διότι δὲν ἢξερα τί νὰ γράψω!
Σήμερα ὅμως μὲ βοήθησε τὸ on alert. Ἀρίστη περιγραφή!
Σὲ αὐτὲς τὶς σκηνὲς ἴσως νὰ εἶναι ὁ παπποῦς σας, ἢ ἡ γιαγιά σας.. Ἢ κάποιος χαμένος συγγενής… Δὲν θὰ μάθουμε ποτέ!
Κάθε φορὰ ποὺ βλέπω φωτογραφίες ἢ διαβάζω γιὰ τὸν ξεῤῥιζωμό, εἶναι σὰν νὰ τὸ ξαναζῶ, ἐγὼ, ἡ ἀπούσα… Καὶ μαζὺ κάθε ξεριζωμὸ καὶ κάθε δίωξι τῆς φυλῆς μας. Γιατί τόσος πόνος; Γιατί τόσο κυνηγητό; Γιατί τόσο αἷμα; Δὲν ἐχόρτασε τὸ τέρας ἀκόμη;
Καὶ κάτι ἀπὸ τὸ φιλικό ἱστολόγιο Θέματα Ἑλληνικῆς Ἱστορίας. Μία πτυχὴ τῆς ἱστορίας μας, ἄγνωστη στοὺς πολλούς, ἀλλά σημαντική… Ἔτσι, γιὰ νὰ γνωρίζουμε ποιῶν ἀπόγονοι εἶναι οἱ κυβερνῶντες μας…
Στα χρόνια της Δ΄ Εθνοσυνέλευσης και της κυβέρνησης Μιχαλακοπούλου (αρχηγού των “συντηρητικών Φιλελευθέρων”) το 1924, το μικροσκοπικό -τότε- ΚΚΕ τελούσε σε ένα καθεστώς ημιπαρανομίας. Οι τρείς βασικοί του πυρήνες βρίσκονταν στην Αθήνα στην Θεσσαλονίκη και στους καπνοπαραγωγικούς νομούς της Καβάλας και της Δράμας. Παρά την αριθμητική του ένδεια, το ΚΚΕ ήταν πολύ καλά οργανωμένο στα συνδικάτα των εργαζομένων στην Αθήνα, ελέγχοντας την ΓΣΕΕ και τα συνδικαλιστικά όργανα των σιδηροδρομικών, των εργαζομένων στην δημόσια επιχείρηση φωταερίου κτλ.
Η Κυβέρνηση Μιχαλακοπούλου, που είχε αναλάβει από τον Οκτώβριο του 1924, είχε να αντιμετωπίσει Συνέχεια
