Τὸ παρὸν δημοσίευμα ξεκίνησε νὰ γράφεται τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2013, ἀλλὰ γιὰ κάποιους λόγους ποὺ δὲν ἐνθυμοῦμαι, παρέμεινε ἀτελές. Ἀφορμὴ γιὰ νὰ ξεκινήσῃ νὰ γράφεται ἦσαν τὰ ΚΕΠ καὶ ἡ …παλαβωμάρα ποὺ αὐτὰ καθρεπτίζουν.
Μὲ ἕνα κράτος ἀράχνη, ποὺ ὅμως ἀδυνατεῖ, καὶ τὶς περισσότερες φορὲς δὲν θέλει, νὰ ἐλέγξῃ τὸ ὁ,τιδήποτε…
Μὲ μίαν νοοτροπία δημοσίου ὑπαλλήλου, σχεδὸν στὸ μεγαλύτερον τμῆμα τῶν δημοσίων ὑπαλλήλων καὶ τῶν κρατικῶν λειτουργῶν…..
Μὲ μίαν κοινωνία ποὺ ἔχει μάθη νὰ ἀντιμετωπίζῃ ὁποιανδήποτε συναλλαγή της μαζύ τους, εἶτε μὲ τρόμο εἶτε μὲ τὸ χέρι στὴν τσέπη…
Μία μόλυνσις εἶναι ὅλο αὐτὸ ποὺ λέγεται σήμερα δημόσιος φορεύς… Κρατικὸς μηχανισμός… Κράτος….
Γιατί; Μήπως ἔτσι μᾶς ἔμαθαν; Μήπως ἀκόμη καί σέ αὐτόν τόν τομέα μᾶς τά ἔμαθαν λάθος;
