Κάνω «ΚΟΜΠΟΣΤ» μὲ τὸ …τίποτα!!!
Ἕνα τελάρο μὲ χῶμα…
Πετῶ διάφορα καὶ προσθέτω κατὰ διαστήματα χῶμα… Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ἀλιφραγκῆ Μαρία
Τὰ ὅπλα τους ὅπλα σου.
( για να καταλάβετε καλύτερα το κείμενο, δείτε πρώτα στο τέλος της ανάρτησης ποια είναι η αρθρογράφος) 
Γράφει η Μαρία Αλιφραγκή
1. Ορκίστηκες να υπακούς τους νόμους: πάνω απ’ όλα το Σύνταγμα. Το Σύνταγμα καταπατήθηκε, χούντα έχουμε, εμπόλεμη κατάσταση. Αυτό από μόνο του αρκεί. Ορκίστηκες να πράττεις το καθήκον σου με συνείδηση, όχι υπακούοντας τυφλά τις εντολές τους, όχι αυτή την εποχή. Συνείδηση!!! (ήτοι κοίτα μέσα σου). Αύτη θα καθορίσει την στάση σου… Με όπλο τη συνείδηση και την δηλωμένη αντίθεσή σου (δεν τους αναγνωρίζεις, δε συναινείς, δε συνεργάζεσαι) οποιαδήποτε εντολή μπορείς να την αναιρέσεις, να την αχρηστέψεις/καταργήσεις ή να την χρησιμοποιήσεις σαν όπλο. Συνέχεια
Ἐλεύθερη!!!!!! μοῦ εἶπε……
Είναι μερικές φορές που έρχεσαι αντιμέτωπος με μια κατάσταση που για να την αποφύγεις την ονομάζεις σύμπτωση ή τυχαία ή και ατύχημα.
Είναι η στιγμή που σου φανερώνεται η αλήθεια ολόγυμνη μπροστά σου και συ τρέχεις, τρέχεις να κρύψεις την δική σου γύμνια.
Φοβάσαι να την αντικρύσεις μη τύχει και χάσεις την εικονική σου όραση, φοβάσαι να την αγγίξεις μη τυχόν και καείς, φοβάσαι να την αφήσεις να περάσει της πύλες της ψυχής σου μη τύχει και την βιώσεις.
Φοβάσαι, φοβάσαι να δεις την αλήθεια που σου φανερώνει το πεπρωμένο σου και την πετάς στα σκυλιά σαν κόκκαλο, μα ξεχνάς ότι το κόκκαλο είναι δικό σου. Συνέχεια
«… Ποιός σᾶς ἔδωσε τό δικαίωμα νά ξεπουλήσετε τήν χώρα μου;»
«Προδότες, προδότες, ποιός σᾶς ἔδωσε τό δικαίωμα νά ξεπουλήσετε τήν χώρα μου;»
Κατάφερα, μετὰ ἀπὸ μεγάλο ἔλεγχο, νὰ μπῶ στὴν Ἀκαδημία ἐχθὲς τὸ βράδυ.
Πολὺ μεγάλο ἔλεγχο. Μόνον ποὺ δὲν μᾶς ξεβράκωσαν ἐκεῖ στὴν εἴσοδο.
Εἶχαν στήσῃ καὶ τὰ διάφορα παραπετάσματα γιὰ νὰ κρύβουν τὶς πομπές τους καὶ νὰ μὴν εἶναι ὀρατὲς ἀπὸ τὸν πολὺ κόσμο.
Στὴν αἴθουσα γινόταν τὸ ἀδιαχώρητο. Πολὺς κόσμος.
Παπποῦδες, γιαγιάδες, κουστουμᾶτοι… Ἑορτὴ τῆς γλῶσσης ἦταν αὐτή…
Μόνον ποὺ ἀρκετοὶ ἐκ τῶν παρευρισκομένων ἦσαν ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἐδολοφόνησαν τὴν γλῶσσα.
Συνέχεια
«…Σᾶς ἀποστέλλω τοὺς λογαριασμοὺς τῆς ΔΕΗ καὶ τῆς ΕΥΔΑΠ…»
Προς τους βουλευτές των Ελλήνων
Ήρθε η ώρα της πληρωμής.
Σας αποστέλλω τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και της ΕΥΔΑΠ. Εσείς θα τους εξοφλήσετε. Μικρό το τίμημα, χρωστάτε κύριοι σε μένα, χρωστάτε μία ζωή. Μια ζωή που χάθηκε. Η αξία της δεν αποτιμάται, δεν θα σας επιτρέψω αριθμό να την κάνετε στις στατιστικές σας για να βολέψετε τη συνείδησή σας.
Το αίμα που χύσατε έγινε όπλο στα χέρια μου. Όρκος τιμής στην καρδιά μου. Ανταριάζει, αντρειεύεται και θεριεύει την Συνέχεια
Σκουπίδια κατὰ Ἤθους!
Πόσο πολύ μπορεῖ νά ξεπέσῃ κάποιος; Πόσο πιό ΤΙΠΟΤΑ μπορεῖ νά γίνῃ τό ΤΙΠΟΤΑ;
Σκουπίδια ! Αὐτὸ εἶσθε! Σκουπίδια!
Μία γυναίκα Ἡρωΐδα σᾶς ἔκανε ὅλους βρὲ ξεφτυλισμένοι σκουπίδια!