Τελικῶς ὅταν ἀνήκῃς σὲ αὐτοὺς τοὺς κύκλους, τοὺς πολὺ …κλειστούς, τῶν …βολεμένων βο(υ)λευτῶν ἔχεις ἕναν ἄλλον …ἀέρα.
Πῶς νά τό κάνουμε;
Γνωρίζεις πράγματα ποὺ οἱ κοινοὶ θνητοί, δῆλα δὴ ἐμεῖς, ὁ …«κυρίαρχος λαός» οὔτε γνωρίζουμε, οὔτε φανταζόμαστε, οὔτε θὰ μάθουμε ποτέ μας.
Κι ὅταν κάπου κάπου, γιὰ πολὺ συγκεκριμένους λόγους, «διαῤῥέουν» κάποιες πληροφορίες, ποὺ τοὺς ἐκθέτουν, παραμένει ἐντὸς …εἰσαγωγικῶν ἡ ὅποια «διαῤῥοή». Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἀμεσοδημοκρατία (ἄμεσος δημοκρατία)
Ὕποπτος μανία μὲ τὴν δημοκρατία.
η θεμελίωση της δημοκρατίας
Θέτω πολὺ συχνὰ τὸ ἐρώτημα σὲ γνωστούς, σὲ φίλους, σὲ ἀγνώστους, γιὰ τὸ τί εἶναι δημοκρατία. Οὐδεὶς γνωρίζει. Ἀλλὰ ὅλοι τὴν ὑποστηρίζουν, τὴν ὑπερασπίζονται καὶ ἐλπίζουν νὰ τὴν συναντήσουν. Ἀγνοοῦν πὼς ἤδη τὴν ἔχουν στὴν ζωή τους…
Θέτω ἐπίσης τὸ ἐρώτημα «γιατί ἐν ᾦ ἀπαιτεῖται νά ἀνατρέψουμε τά πάντα, πρὸ κειμένου νὰ ἐλευθερωθοῦμε, ἡ δημοκρατία παραμένει στό ἀπυρόβλητο»… Πανικὸς τοὺς πιάνει… «Ξέρεις τί εἶναι δημοκρατία;»… «Ξέρεις πόσο ἱερό πρᾶγμα εἶναι ἡ δημοκρατία;»… «Ξέρεις πόσο πολύ προσβάλλεις τήν ἀνθρωπότητα θέτοντας τέτοια ἐρωτήματα;»… Συνέχεια
Ὁ ὄχλος καὶ οἱ ἀνοικτομάτηδες.
Νὰ σᾶς πῶ…
Οὐδέποτε θὰ μποροῦσα νὰ τὸ παίξω κάπως …ὑπὲρ ἄνω, διότι γνωρίζω κατὰ βάθος καὶ ποιὰ εἶμαι καὶ ποῦ ὀφείλω νὰ φθάσω, ὡς Ἄνθρωπος.
Ὅμως ἔχω αἰσθανθῇ κι ὄχλος, κατὰ καιρούς… Ἀναλόγως τῆς περιόδου. (Κι ἀναλόγως τοῦ ποιὸς εἶναι ὁ συνομιλητής μου.)
Τώρα τελευταῖα ὅμως κάτι μέσα μου μὲ ὑποχρεώνει νὰ σηκωθῶ ὑψηλότερα καὶ νὰ διακρίνω τὰ κεφάλια ποὺ «ξεχωρίζουν» μέσα στὸ πλῆθος. Διότι αὐτὰ τὰ κεφάλια δὲν ξεχωρίζουν ἐπεὶ δὴ εἶναι καλλίτερα ἀπαραιτήτως. Συνήθως ξεχωρίζουν διότι εἶναι ἁπλῶς περισσότερο …φιλόδοξα!!! Συνέχεια
Ἡ ἀλήθεια (τῶν νεκρῶν) τοῦ σοσιαλισμοῦ!
Σοσιαλισμός εἶναι στὴν οὐσία ἡ δημοκρατία τοῦ σοσιάλ. (Ἤ σοσιάλε ἤ τέλος πάντων κομαντατοῦρ, νέας (καὶ παλαιᾶς) τάξεως καὶ λοιπῶν τυράννων.) Οὐσιαστικῶς εἶναι ἡ δημοκρατία, ἀλλὰ σὲ πακέτο ποὺ ἐξυπηρετεῖ αὐτοὺς ποὺ τὴν ἐλέγχουν!
Αὐτὴ ἡ μορφὴ διακυβερνήσεως, τῆς ὁποίας τὴν ἀρχὴ καταλαμβάνουν οἱ κεφαλὲς τοῦ ὅποιου κομματικοῦ μηχανισμού, περιστσιχισμένοι ἀπὸ τοὺς ἐμπίστους-δεσμοφύλακες μας, οἱ ὁποῖοι οὔτως ἤ ἄλλως καλοπερνοῦν, εἶναι ἀκριβῶς αὐτὸ ποὺ Συνέχεια
Ἡ δημοκρατία τοῦ ὄχλου.
«Ἡ δημοκρατία βασίζεται στὸ θέλημα τῆς πλειοψηφίας… Ποιᾶς πλειοψηφίας; Ἡ πλειοψηφία τοῦ ὄχλου δὲν δημιουργεῖται στὴν τύχη, ἀλλὰ μὲ βάσι ὁρισμένες κοινὲς ὁμοιότητες τῶν ἀτόμων ποὺ τὸν ἀποτελοῦν καὶ οἱ πιὸ κοινές, οἱ πιὸ θεμελιώδεις ὁμοιότητες, εἶναι ἡ βλακεία καὶ ἡ κακεντρέχεια… Συνέχεια
Ἀπλῆ ἀναλογική; Τί εἶναι αὐτό;
Θεωρητικῶς αὐτὸ θὰ ἦταν ἕνα δικαιότερον σύστημα στὴν «δημοκρατία» μας, γιὰ τὸν τρόπο κατανομῆς τῶν ἑδρῶν!
Βέβαια, τὰ κουδουνισμένα, κάθε παρατάξεως, ἔχουν λάβει (ἀπό ποῦ ἄρα γέ;) τήν ἐντύπωσιν πώς ἡ βολὴ εἶναι τσιφλίκι τους.
Κι ὄταν ἕνας τσιφλικᾶς ὁμιλῇ, τότε ὅλοι πρέπει νὰ τὸ βουλώνουν!
Εἶναι ὅμως ἔτσι; Συνέχεια