«Ὑπάρχουν μόνον δύο ἡμέρς στὴν ζωή σου, μὲ τὶς ὁποῖες δὲν μπορεῖς νὰ κάνῃς κάτι.
Ἡ πρώτη ὀνομάζεται «ἐχθές» καὶ ἄλλη ὀνομάζεται «αὔριο»…» Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ἄνθρωποι
Γιὰ ἀρχὴ ὑπερασπιζόμεθα τὴν ἀξιοπρέπεια καὶ τοὺς ἀξιοπρεπεῖς…
Ἂν καὶ γύρω μας πράγματι ἡ φτώχεια, ἀκραία ἤ μή, εἶναι διακριτή, ἐν τούτοις κάτι πολὺ μεγαλύτερο εἶναι αὐτὸ ποὺ χαρακτηρίζει τὴν καθημερινότητά μας. Κι αὐτὸ τὸ κάτι εἶναι ἡ μιζέρια ἢ ἄλλως ἡ «καρμιριά», ποὺ λέει ὁ λαός μας. Μία στάσις ποὺ ἀποδεικνύει πὼς ὁ φόβος προηγεῖται τῆς πτωχοποιήσεως καὶ ἡ ὑποταγὴ πρῶτα ἐπιλέγεται ἀπὸ τὸ θῦμα καὶ μετὰ ἐπιβάλλεται ἀπὸ τὸν θύτη. Συνέχεια
Φωνὴ (τρομαγμένου) παιδιοῦ…
Βλέπω συχνὰ τελευταία γύρω μου θυμωμένους ἀνθρώπους ποὺ ξεσποῦν, κτυποῦν καὶ οὐρλιάζουν στοὺς ἄλλους, ποὺ τὴν πληρώνουν. Γιατὶ οἱ ἄλλοι τὴν πληρώνουν πάντα. Ναί, πάντα οἱ ἄλλοι. Συνέχεια
Χρέος μας νὰ στηρίξουμε ἕναν ξεχασμένο ΕΛΔΥΚάριο
Ἀπὸ τὸν βετεράνο τῆς ΕΛΔΥΚ 1974 κ. Βαγγέλη Μπραουδάκη:
Συνέχεια
Δὲν χάνεται ἔτσι εὔκολα ὁ ἄνθρωπος…
Ἕνας ἄνθρωπος, ἕνας λαός, ἕνα ἔθνος, δὲν ἐξαφανίζεται μονάχα μὲ τὴν φωτιὰ καὶ μὲ τὸ σίδερο. Δὲν ἐξαφανίζεται μονάχα μὲ τὸ χάσιμο τῆς ζωῆς του. Ἐξαφανίζεται πιὸ ῥιζικά, πιὸ τελειωτικὰ σὰν χάσῃ τὴν ψυχή του.
Τὴν ἀτομικὴ καὶ τὴν ὁμαδικὴ ψυχή του.
Συνέχεια
Ἡ εἰδοποιὸς διαφορὰ τῶν Ἀνθρώπων ἀπὸ τὰ ἀνθρωπάκια…
Καὶ νὰ θυμᾶστε: Συνέχεια