Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ἄχρηστα, ἀνίκανα καὶ διῳρισμένα ἦσαν πάντοτε, τὰ κάθε λογῆς κουδουνισμένα. Ἐμεῖς οὐδέποτε ἐκλέγουμε, διότι ἔχουν πρό-ἐγκριθῆ, τοποθετηθῆ στὶς κατάλληλες θέσεις κι ἐμεῖς …«ἐπιλέγουμε» (λέει) μία δική τους μαριονέτα, κατὰ τὰ ἄλλα δημοκρατικῶς.
Αὐτὰ λοιπὸν τὰ νούμερα, τὰ ἀλληλοδιαπλεκόμενα, ποὺ οὐδέποτε ἐννοοῦν τὶς δικές μας ἀνάγκες, μὰ καὶ γενικότερα κάθε περὶ κοινοῦ Δικαίου αἴσθημα, ὡς ἄχρηστα κι ἀνίκανα, τὸ μόνον ποὺ δύνανται νὰ πράξουν, ὅταν τοποθετῶνται σὲ θέσεις ἐξουσίας, εἶναι …διακοπές. Ὄχι ὅμως ὁποιεσδήποτε διακοπές, ἀλλὰ διακοπὲς διαρκείας. Κάπου κάπου δὲ ἐμφανίζονται καὶ στὰ γραφεία τους, ἴσα γιὰ νὰ μᾶς …παραπλανήσουν.
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς παραμένουν διαρκῶς, δίχως …ἀντικείμενον ἐργασιῶν. Τί νά κάνουν; Τόσο χρῆμα μαζεύουν καὶ κάπου πρέπει νὰ τὸ σπαταλήσουν. Ἔτσι λοιπὸν ἤ θὰ κάνουν διακοπὲς ἢ …χαβαλέ, ἐνίοτε μαζύ μας.
Δὲν σοῦ ἀρέσει ἡ χώρα. Δὲν σοῦ ἀρέσουν οἱ ἑλληνόφωνοι γραικύλοι, ποὺ σήμερα σοῦ καταστρέφουν τὴν ζωή. Δὲν σοῦ ἀρέσουν οἱ συμπατριῶτες σου, ποὺ ἔσκυψαν τὸ κεφάλι καὶ ἀναμένουν τὸ τέλος τους στωϊκῶς. Καθημερινῶς τοὺς ὑβρίζεις, τοὺς στιγματίζεις καὶ τοὺς χαρακτηρίζεις ὡς σκουπίδια ἐνᾦ συχνά-πυκνὰ κραυγάζεις πὼς εἶναι καιρὸς πλέον νὰ ξεκινήσουν οἱ ὁμαδικὲς σφαγές, πρὸ κειμένου νὰ …συνετισθοῦν οἱ ὑπόλοιποι.