5.000 χρόνια πρίν.
Ὁ «ΚΑΣΤΑΣ» τῆς Ἀμφιπόλεως ἦταν τὸ ΣΤΟΟΥΝΧΕΝΤΖ τῆς Ἀγγλίας. Ο «ΚΑΣΤΑΣ» βέβαια ἀνεκαινίσθη ἀπὸ τὴν Ὀλυμπιάδα καὶ πῆρε τὴν μορφὴ ποὺ ξέρουμε σήμερα.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἱστορικὲς ἔρευνες
Ὧρες ἀπελευθερώσεως τῶν Ἀθηνῶν;
12 Ὀκτωβρίου 1944.
Ἀποχώρησις τῶν Γερμανῶν ἀπὸ τὴν Ἀθήνα!
Ἐλευθερία, λίγο πρὶν νὰ ξεσπάσῃ ἡ μεγάλη καταιγὶς τῶν Δεκεμβριανῶν.
Ἰσχυρίζονται μερικοί, σίγουρα καλῶς ἐννοοῦντες, «ἐὰν ἡ κυβέρνησις ἔδιδε ἀμνηστία σὲ ὅλους μετὰ τὸ τέλος τῶν Δεκεμβριανῶν καὶ τὴν Συμφωνία τῆς Βάρκιζας, δὲν θὰ ξεσποῦσε ἡ Λευκὴ Τρομοκρατία, δὲν θὰ ἀνέβαιναν στὸ βουνὸ οἱ πρῶτοι ἀντάρτες τοῦ ΚΚΕ, καὶ δεν θὰ ἀκολουθοῦσε ὁ «Ἐμφύλιος»». Συνέχεια
Χρήζουσιν εἰδικῶν γνώσεων
Ἡ ἐκπαίδευσις ἐν Ἑλλάδι δὲν εἶναι ἀνάλογος τῶν ἀναγκῶν εἰς τὸ στάδιον μίας ἐκάστης τῶν κοινωνικῶν τάξεων ἢ μᾶλλον ἑνὸς ἐκάστου ἐπαγγέλματος, εἰς τὸ ὁποῖον ὁ μαθητὴς προτίθεται νὰ ἐπιδοθῇ, ἐνᾦ σήμερον καὶ τὸ τοῦ χειρώναντος ἀκόμη καὶ τὸ τοῦ γεωργοῦ ἐπάγγελμα χρήζουσιν εἰδικῶν γνώσεων καὶ εἰδικῆς μαθήσεως. Συνέχεια
Ἱστορικὲς ἀθλιότητες καὶ ἀνακρίβειες στὴν Βεργίνα
Ὁ πολιτισμὸς Λοῦνα-Πᾶρκ 
Μπορεῖ ὁ θώραξ τοῦ βασιλέως στὸν τάφο τῆς ΒΕΡΓΙΝΑΣ νὰ μὴν γράφῃ ὄνομα, ὅμως ὅλοι ἤξεραν τότε, διὰ τῶν συμβόλων, σὲ ποιὸν ἀνήκει! Στὰ ἴδια σύμβολα στὰ νομίσματα τοῦ βασιλέως, τὸ ὄνομα μετὰ τῆς ἰδιότητος, ὑπάρχει! ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΛΥΣΙΜΑΧΟΥ! Ὁ λέων κατὰ πρόσωπο ποὺ ἦταν ἡ σφραγὶς τοῦ βασιλέως, ὑπάρχει ἀρκετὲς φορὲς στὸν θώρακα. Ἡ προστάτις ΑΘΗΝΑ μὲ δόρυ καὶ ἀσπίδα, στὰ πλευρὰ τοῦ θώρακος, ὅπως καὶ ἡ ΝΙΚΗ στὴν ἀσπίδα του! Παράστασις μοναδικὴ ἡ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΑΘΗΝΑ, ποὺ μόνον ὁ ΛΥΣΙΜΑΧΟΣ εἶχε στὰ νομίσματά του, ὅπως βέβαια καὶ ὁ λέωνς κατὰ πρόσωπο!
Συνέχεια
Ψευδὴς ἀπελευθέρωσις
Ἡ ἀπελευθέρωσις τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ τὴν Γερμανικὴ Κατοχὴ ἀλλὰ ὄχι ἀπὸ τὴν κομμουνιστικὴ κατοχή!!!
Σὰν σήμερα στὶς 12 Ὀκτωβρίου τοῦ 1944, μετὰ τὴν ἀποχώρηση τῶν Γερμανῶν ἀπελευθερώνεται ἡ Ἀθῆνα ἀπὸ δαὔτους . Στὶς 18 Ὀκτωβρίου τοῦ 1944 ἔφθασε στὴν Ἀθῆνα, μαζὺ μὲ βρεταννικὲς δυνάμεις ὑπὸ τὸν στρατηγὸ Σκόμπυ καὶ τοὺς ἄνδρες τοῦ «Ἱεροῦ Λόχου» τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, ὁ πρωθυπουργὸς Γεώργιος Παπανδρέου μὲ μέλη τῆς κυβερνήσεως. Συνέχεια
Ὁ Ὀλυμπιονίκης Φίλιππος
Γιὰ πόσα πράγματα θὰ μποροῦσε νὰ ἦταν ὑπερήφανος ὁ ζωντανὸς Φίλιππος; Τί θὰ ἐπιθυμοῦσε ἀπὸ αὐτὰ νὰ ἔχῃ στὸν τάφο του; Τὸ μεγαλύτερο ἦταν οἱ Ὀλυμπιακὲς νίκες του. Τὸ ἄλογό του καὶ ἡ ἀγαπημένη τοῦ συνωρίς τὸν ἔστεψαν τρεῖς φορὲς Ὀλυμπιονίκη. Ἐπάνω σὲ αὐτὴν λοιπὸν ἀπεικονίσθη στὸ ψηφιδωτό, φορῶντας τοῦ Ὀλυμπιονίκου τὸ στεφάνι ἀπὸ ἀγριελιά. Καὶ ἐν ζωῇ ὅμως, αὐτὲς τὶς νίκες τις ἀπετύπωσε σὲ νομίσματά του.
Συνέχεια