Μίαν φορὰ κι ἕναν καιρό…

5.000 χρόνια πρίν.
Ὁ «ΚΑΣΤΑΣ» τῆς Ἀμφιπόλεως ἦταν τὸ ΣΤΟΟΥΝΧΕΝΤΖ τῆς Ἀγγλίας. Ο «ΚΑΣΤΑΣ» βέβαια ἀνεκαινίσθη ἀπὸ τὴν Ὀλυμπιάδα καὶ πῆρε τὴν μορφὴ ποὺ ξέρουμε σήμερα.

Τὸ ΣΤΟΟΥΝΧΕΝΤΖ δὲν εἶχε συνέχεια.

Καὶ τὰ δύο ἦσαν ΗΛΙΑΚΑ μνημεῖα. Ὁρίζονται ἀπὸ κύκλο. Τὸ κεντρικὸ οἰκοδόμημα εἶναι ἀκριβῶς στὸ κέντρο (στὸν ΚΑΣΤΑ δὲν λὲν νὰ σκάψουν).
Ὑπήκουαν καὶ τὰ δύο στὶς ἴδιες προκαθορισμένες ἱερὲς Πελασγομινωϊκὲς διαστάσεις. Ἦσαν τόποι λατρείας καὶ μυητικοὶ χῶροι καὶ σὰν τέτοιοι φιλοξενοῦσαν ταφὲς μυημένων.

Στὸ ΣΤΟΟΥΝΧΕΝΤΖ ἀπεκαλύφθησαν οἱ ταφές, ὅπως καὶ στὸν «ΚΑΣΤΑ», ἐπάνω στὸν φυσικὸ λόφο ποὺ ἐμπεριέχει ὁ περίβολος. Ἐδῶ εἶναι καὶ ἡ μοναδικὴ διαφοροποίησις τῶν δύο τόπων. Ἂς φαντασθοῦμε ὅτι τὸ κυκλικὸ οἰκοδόμημα ὅπως τὸ βλέπουμε στὴν Ἀγγλία, ἀλλὰ σὲ πιὸ σύγχρονη μορφὴ βέβαια, ἦταν περιμετρικά της κορυφῆς τοῦ λόφου. Οἱ ἀρχαῖες ταφὲς παρέμεναν ἀνέγγικτες, γιατί προσέθεταν στὴν καθοσίωση.

Ἀπὸ μόνα τους τὰ ἱερὰ καθῳσίωναν τὸν χῶρο καὶ ἦταν ὁ ἐνδεδειγμένος τόπος ταφῆς τῶν πιστῶν. Τὸ πιὸ χαρακτηριστικὸ παράδειγμα κλασικῆς ἐποχῆς, ἦταν τὸ ΚΑΒΕΙΡΙΟ τῆς Βεργίνας (παλάτι κατὰ τοὺς παραμυθατζῆδες), ὅπου κατὰ χιλιάδες ἐπιφανεῖς καὶ μή, εἶναι θαμμένοι πέριξ αὐτοῦ.

Τσίντσιφος Ἀστέριος

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply