Ὁ ῥόλος τῆς «ἁγίας Νταϊάνα» καὶ τοῦ Ἐρυθροῦ Σταυροῦ στὸν ἐφιάλτη τῆς ἰσλαμοποιήσεως τῆς Εὐρώπης, μὲ τὴν Συνθήκη τῆς Ὀττάβα.
Πῶς θὰ μποροῦσαν νά μετακινηθοῦν ἑκατομμύρια ἄνθρωποι διασχίζοντας τὰ σύνορα ἄλλων χωρῶν ἀπὸ τὸ Ἀφγανιστᾶν, Πακιστᾶν, Καζακστᾶν καὶ ὅλες τὶς -στᾶν, ἀπὸ τὶς χῶρες τῆς Ἀφρικῆς καὶ τῶν Βαλκανίων πρὸς τὴν Εὐρώπη καὶ τὴν Ἑλλάδα ἐὰν δὲν καταργοῦσε τὰ ἐθνικὰ σύνορα ἡ «μεγάλη φιλάνθρωπος» λαίδη ΝΤΙ καὶ ὁ Ἐρυθρὸς Σταυρός, «εὐαισθητοποιώντας» τὴν διεθνῆ κοινὴ γνώμη καὶ τὶς κυβερνήσεις τοῦ 80% τῶν χωρῶν, νὰ ὑπογράψουν τὴν Συνθήκη τῆς Ὀττάβα, διασχίζοντας τὸ ναρκοπέδιο; «Λίγο μετὰ τὴν ἐπίσκεψη τῆς πριγκιπίσσης Νταϊάνα τὸ 1997 στὴν Ἀνγκόλα, ὑπεγράφη ἡ διεθνὴς συνθήκη ἀπηγορεύσεως ναρκῶν κατὰ προσωπικοῦ (γνωστὴ καὶ ὡς Σύμβασις τῆς Ὀττάβα). Ἡ συνθήκη καλεῖ ὅλες τὶς χῶρες νὰ καταβάλουν «κάθε δυνατὴ προσπάθεια γιὰ νὰ συνεισφέρουν μὲ ἀποτελεσματικὸ καὶ συντονισμένο τρόπο γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσουν τὴν πρόκληση τῆς καταταργήσεως τῶν ναρκῶν κατὰ προσωπικοῦ σὲ ὁλόκληρον τὸν κόσμο καὶ νὰ ἐξασφαλίσουν τὴν καταστροφή τους». Συνέχεια