Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!

-Μελέτησες Ἀριστοτέλη;
-Ναί, ἔχω διαβάση ὅλα του τὰ ἔργα.
-Σὲ θαυμάζω! Ἀλήθεια, τά καταλαβαίνεις;
-Πλάκα μοῦ κάνεις; Ὁ Ἀριστοτέλης εἶναι γιὰ μικρὰ παιδιά…

Ἕνας τέτοιος διάλογος πρὸ ἀρκετῶν ἐτῶν, μὲ γνωστὸ πρόσωπο τῆς πολιτικοκομματικῆς καθημερινῆς ἐπικαιρότητος τοῦ Ἑλλαδοκαφριστᾶν, μὲ ὁδήγησε στὸ νὰ ἀντιληφθῶ τὸ πασιφανές: ἐὰν αὐτός, μὰ καὶ ὄλοι οἱ ἄλλοι σὰν κι αὐτον, εἶχαν διαβάση (ὄχι μελετήση) ἀριστοτελικὰ κείμενα (μὰ καὶ κείμενα Ἑλλήνων κλασσικῶν γενικότερα) γιὰ καιρὸ καὶ τὰ εἶχαν -κάπως καὶ σὲ γενικὲς γραμμὲς κατανοήση (ἀκόμη καὶ μόλις στὸ 10% αὐτῶν), ὁ κόσμος μας θὰ ἦταν καλλίτερος σήμερα. Κατ’ ἐπέκτασιν ὅλοι αὐτοὶ ποὺ ἀρέσκονται νὰ νομίζουν πὼς μᾶς κυβερνοῦν, ὄχι μόνον δὲν διαβάζουν (πολὺ περισσότερο δὲν μελετοῦν) μὰ οὔτε καὶ κατανοοῦν στὸ ἐλάχιστον τὰ ἀρχαία ἑλληνικὰ κείμενα (πολλῷ δὲ μᾶλλον τὰ ἀριστοτελικά), διότι δὲν τοὺς χρειάζεται. Εἴμαστε ἤδη ἄλογα ὄντα, ὡς λαὸς καὶ μᾶς ἄγουν εὐκολότατα δίχως αὐτά… (Μά, ἐπὶ πλέον εἶναι κι ἀναίσχυντοι συκοφάντες τους, ἐφ΄ ὄσον ἀκριβῶς τὰ ἀντίθετα πράττουν.) Συνέχεια →