Φῶς στὴν Ἀτραπόν τοῦ Παραληρήματος.
(Τὸ παιδὶ μίλησε…).
Ἔχομεν «προκήρυξη»!
Ἡ ὀσμὴ τῆς σκουπιδίλας, μαθηματικῶς σὲ ὁδηγεῖ στὴν χωματερήν.
Καὶ τότε, -αἰώνιε αὐνὰν ἀριστεράκο-, καταλαβαίνεις ὅτι ἐπρόκειτο διὰ δολοφόνους ὁμογαλάκτους σου καὶ ὄχι δι᾿ αὐτὴν τὴν κακόηχον μαρξιστοκουβέντα τὴν …«Προβοκάτσια».
ἐπετειακὸν τὸ ἀνάγνωσμα…
κατὰ τὸ «…λόγῳ τῆς ἡμέρας…»
Τίς πρῶτες ἡμέρες τοῦ Ὀκτωβρίου παρουσιάστηκε ἕνα ταινιάκι ἀπὸ τοὺς Anonymous ποὺ ἀπειλοῦσαν τὴν Χρυσῆ Αὐγὴ εὐθαρσῶς.
Κι ἐπεὶ δὴ μὲ τὸ θέμα τῶν συγκεκριμένων ἔχω …θέμα, διότι δὲν ἔχουμε ἀκόμη ἀντιληφθῇ κάτι γιὰ τὸ ποιοὶ κρύβονται ἀπὸ πίσω τους, θὰ ἤθελα νὰ τὸ ἐξετάσουμε κάπως …ἀναλυτικότερα τὸ ζήτημα. Συνέχεια
Καὶ προσπάθεια διασπορᾶς μίσους…
Καὶ προσπάθεια ἀλλοιώσεως γεγονότος…
Καὶ ὤθησις σὲ ῥατσιστικὲς ἐπιθέσεις…
Και ὄξυνσις τῶν ἤδη τεταμένων κοινωνικῶν συνθηκῶν…
Καὶ διατάραξις ἠθικῆς τάξεως…
Καὶ διασπορὰ μίσους…
Ἐγὼ λοιπὸν ἐγνώριζα πὼς ὁ διάλογος εἶναι τὸ βασικὸ γνώρισμα τῆς δημοκρατίας.
Ἐπίσης ἐγνώριζα πὼς ἡ πειθώ, σὰν μέσον, εἶναι ὁ στόχος κάθε ἑνὸς ποὺ θέλει νὰ ἐξουσιάσῃ κάποιαν ὁμάδα ἤ ποὺ θέλει νὰ πείσῃ, γιὰ νὰ τὸ λέμε πιὸ δημοκρατικά.
Στὸ Ἑλλαδοκαφριστὰν ὅμως τοῦ σήμερα δὲν συζητᾶμε οὔτε γιὰ τὴν συνήθη πειθώ, ἀλλὰ οὔτε γιὰ τὴν δημοκρατία. Πολλῷ δὲ μᾶλλον δὲν συζητᾶμε γιὰ τὸν σεβασμό, γιὰ τὴν αὐτοδιάθεσι ἤ γιὰ τὴν διαφορετικὴ ὀπτική, ποὺ πιθανὸν θὰ ἔχῃ ὁ συμπολίτης μας.
Ὅταν μάλιστα κάποιος ἀποφασίζῃ νὰ κρατᾷ τὴν Ἑλληνικὴ σημαία, ἰδίως σὲ αὐτὸ τὸ κ@λοχανεῖο ποὺ ζοῦμε, ἡ καφρίλα εἶναι τέτοια, ποὺ τὸν καταδικάζει σὲ ξυλοδαρμό, βιασμό, ἀκόμη καὶ θάνατο.
Εἶδα αὐτὴν τὴν φωτογραφία καὶ συνειδητοποίησα πολλὰ γιὰ τὸ …δούλεμα τῶν λέξεων ποὺ μᾶς συμβαίνει!
Ἀπὸ τότε ποὺ τὸ ὑπουργεῖον ἀ-παιδείας ξεκίνησε, ἀπολύτως συνειδητῶς, νὰ ἀλλοιώνῃ τὴν ἔννοιαν τῶν λέξεων, πρὸ κειμένου νὰ μὴν ἀντιλαμβανόμαστε τὸ τὶ διαβάζουμε κι ἀκοῦμε, ξεκίνησε καὶ ἡ ἀλλοίωσις τῆς ἀντιλήψεώς μας, μαζὺ μὲ τὴν ἀλλοίωσιν τῆς συνειδήσεώς μας. Αὐτὸ φυσικὰ δὲν συμβαίνει μόνον ἐδῶ καὶ τέσσερις δεκαετίες. Εἶναι ἀρχαιότερον, ἀλλὰ Συνέχεια
Αὐτὸ τὸ παραμύθι, ποὺ πασχίζουν νὰ μᾶς πουλήσουν, γιὰ τὸ ὑποτιθέμενον λάθος τοῦ ΔΝΤ καὶ τῆς τρόικα, ἄς τὸ ἀφήσουμε κατὰ μέρος. Τὸ ΔΝΤ, ἡ τρόικα, ἡ «Εὐρώπη τῶν λαῶν» δὲν τὰ ἔκαναν θάλασσα. Τὰ ἔκαναν ὅπως ἔπρεπε γιατὶ ἔτσι τοὺς εἶχαν διατάξῃ νὰ τὰ μαγειρέψουν. Καὶ πράγματι τὰ μαγείρεψαν ὅπως ἔπρεπε…
Ποῦ τό ξέρω;
Ἀπαντήσεις ἔχω δώσῃ ἤδη στὸ κείμενον: Συνέχεια
