Ξέχνα τους… Δὲν ἔχουν λόγο ὑπάρξεως. Βασικῶς εἶναι τόσο μικρὴ μειοψηφία, ποὺ γιὰ νὰ γίνουν ὑπολογήσιμοι, θὰ περάσῃ χρόνος πολύς, ἐὰν προλάβουν. 
Φοβᾶσαι τά νομοσχέδια;
Ξέχνα τα… Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ἀπὸ ἀρχῆς του αὐτὸ τὸ κράτος ἀνθελληνικοὺς νόμους ἐπέβαλε, γιὰ νὰ προστατεύῃ τὰ τσιράκια τῶν τοκογλύφων. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς, γιὰ ἀκόμη μίαν φορά, θὰ κληθοῦμε νὰ ἀποδείξουμε τὸ ἐὰν δικαιούμεθα, ἢ ὄχι, νὰ αὐτοαποκαλούμεθα Ἕλληνες. Κι αὐτὰ δὲν ἔχουν νὰ κάνουν μὲ νόμους καὶ μὲ τραπεζικὲς γραμμές. Συνέχεια
Εἶναι ἀπορίας ἄξιον πού, ἐδῶ καὶ δεκαετίες, ὁ μύθος τῆς «καλῆς ἀριστερᾶς», μὲ τὸ «ἠθικὸν πλεονέκτημα» καὶ τὶς λοιπὲς παραμυθολογίες, ἔχει δομήσῃ «σχολή» σοσιαλιστοδημοκρατῶν στὴν χώρα μας.
Λίγο ἡ προπαγάνδα (βλέπε, ὡς ἀρχὴ καὶ τέλος της, τὴν μεγάλη ΕΡΤ, ποὺ ὅλοι μας χρυσοπληρώνουμε)…
Λίγο οἱ «ἀπολογητές» τῆς ἀριστερᾶς πού, στὴν πραγματικότητα ἦσαν καὶ παραμένουν οἱ ὑμνητές της, λειαίνοντας καὶ διαγράφοντας κάθε της ἔγκλημα…
Λίγο καὶ ἡ ἀμνημοσύνη τοῦ κόσμου…
…ἔφθασε σήμερα νὰ συζητᾶμε γιὰ μίαν κοινωνία ἀριστεροσοσιαλίζουσα, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐθνικο-πατριωτικοῦ της χαρακτῆρος. Κι ἔτσι, ἀπολύτως παραλόγως, βλέπουμε (πραγματικούς) «ἀναρχικούς», νὰ εἶναι σκληροπυρηνικοὶ (πραγματικοί) πατριῶτες, (πραγματικούς) «ἀριστερούς», νὰ εἶναι σκληροπυρηνικοὶ (πραγματικοί) πατριῶτες καὶ (πραγματικούς) «κεντρώους» νὰ εἶναι ἐπίσης σκληροπυρηνικοὶ (πραγματικοί) πατριῶτες.
(Δὲν ἀναφέρομαι στοὺς φερομένους ὡς «δεξιούς» ἢ «ἀκροδεξιούς» διότι αὐτοί, ἀνεξαρτήτως τοῦ «ἡγέτου» τους, δηλώνουν ἐπισήμως κυρίως πατριῶτες. Τὸ ἐὰν εἶναι ὅμως κι ἔτσι, εἶναι μία ἄλλη ἱστορία…!!!)
Ἀλλά, δυστυχῶς μας καὶ πάλι, ὅπου τὸ «χρῆμα λαλεῖ» ἐκεῖ γεννῶνται καὶ ὁπαδοί… Καὶ τὸ «χρῆμα λαλεῖ» ὅταν κι ἐφ΄ ὅσον οἰ γνωστοί μας τοκογλῦφοι χρηματοδοτοῦν ἀφειδῶς τοὺς δικούς τους…
Συνέχεια
Ἐρώτημα γιὰ δυνατοὺς …λύτες: Ποιός διοικεῖ τήν Ἑλλάδα ἐδῶ καί σχεδόν 30 χρόνια;
Νὰ δόσω καὶ μίαν βοήθεια…: τὸ παρατσοῦκλι του εἶναι «ὁ μικρός»…
Ὥρα ὅμως νὰ ἀπαντήσω στὸ σημερινό μας ἐρώτημα…
Ἐδῶ καὶ μερικὰ χρόνια (ἀπὸ τὸ 1987 συγκεκριμένα), ἀκούγεται συνέχεια ἀπὸ ὑψηλὰ ἱσταμένους πολιτικοὺς κύκλους ἡ φράσις: «ἔ, ἐν τάξει. Θὰ τὸ λύσῃ ὁ μικρός»…
Ἀκούγεται ἐπίσης ἡ φράσις: «πῆγες ἀπ’ τόν μικρό;». Συνέχεια
Τὰ χάλια τῶν πουριτανῶν λεχριτῶν. Ἔτσι γιὰ νὰ μὴ πιστεύουν ὁρισμένοι ἀφελεῖς ὅτι αὐτὰ ποὺ τοὺς ταΐζουν μὲ ἐπιστημονικοφανὲς περιτύλιγμα οἱ σημερινοὶ πουριτανοὶ προστεστάντες, ἔχουν κάποιαν ὁποιανδήποτε βάση.
Αὐτὸς εἶναι ὁ στόχος. Κι ὁ στόχος δὲν πραγματοποιεῖται ἔτσι, τυχαίως, ἄνευ σχεδιασμοὺς σὲ βάθος κι ἂνευ προγράμματος. Δὲν μπορεῖ νὰ ἐπιτευχθῇ ἐὰν δὲν ἔχουν τοποθετηθῇ, ἀπὸ καιρό, τὰ «κατάλληλα» ἄτομα, στὶς «κατάλληλες» θέσεις.
Ξεκίνησε μὲ τὸ λαθρομεταναστευτικό, ἐπισήμως, γιὰ τὰ μάτια τῶν πολλῶν, εἰδικῶς γιὰ τὰς Ἡνωμένας χώρας τῆς Ἑβραιώπης μας. Στὴν πραγματικότητα ὅμως ξεκίνησε μὲ τὸ σοσιαλιστΡικὸ πρόγραμμα ἁπάντων τῶν «ἐναλλακτικῶν» σὲ κάθε χώρα. Κι αὐτὸ ἔγινε σταδιακῶς, σιγὰ σιγά, μεθοδικὰ καὶ ὕπουλα, μὲ «ἡγέτες» φυτευτούς, προερχομένους ἀπὸ τὰ καλλίτερα σχολεία τῆς νέας (καὶ παλαιᾶς) τάξεως πραγμάτων, τὰ ὁποία, ὑπὸ οἱεσδήποτε συνθῆκες, ἐλέγχονται ἀπολύτως ἀπὸ τοὺς «ἀγαπημένους» μας τοκογλύφους. Συνέχεια
Ὑπέρ ποίου διαλόγου;
Πρός τί ὑπάρχουν οἱ Podemos;
Δέν ὑπάρχουν γιά νά ἐξυπηρετοῦν τά συμφέροντα τῆς Ἰσπανίας ἀπό τήν ὁποιανδήποτε δική τους σκοπιά; Δέν ἐξυπηρετοῦν ἐπάνω καί πρῶτα ἀπό ὅλα τούς Ἰσπανούς; Ἀπό πότε τά συμφέροντα τῆς Ἰσπανίας εἶναι τοῦ ἐπιπέδου «διάλογος μέ αὐτούς πού θέλουν νά πλήξουν» τά ἐθνικά συμφέροντα τῆς Ἰσπανίας;
