Παγκοσμίως, ὅσο κι ἐὰν μᾶς ξεβολεύῃ κάτι τέτοιο, ἔχουν δημιουργηθεῖ ἐκεῖνες οἱ ὑποδομὲς ποὺ ἀπαιτῶνται, γιὰ νὰ ἐλεγχθοῦν ἐκ τῶν ἔσω, κάθε εἴδους πολιτικὲς κινήσεις, ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ ἀπειλήσουν τὶς κρατοῦσες τάξεις, μὲ ἀποκορύφωμα αὐτὲς ποὺ ἀφοροῦν σὲ πατριωτικὲς κι ἐθνικιστὲς ἀντιδράσεις.
Ἔτσι, στὴν Γαλλία γιὰ παράδειγμα ἔχουμε τὴν Λεπέν, ποὺ ἀκόμη καὶ κατὰ τοῦ πατρός της ἐστράφη, γιὰ νὰ μπορέσῃ νὰ παίξῃ τὸν ῥόλο ποὺ τῆς ἀνέθεσαν, ἔχοντας πάντα στὰ ὑψηλὰ κλιμάκια τοῦ κόμματός της, ὅλους τοὺς ἀναγκαίους …«περιουσίους» ποὺ θὰ ἐλέγχουν, ἐκ τῶν ἔσω πάντα, κάθε προσπάθεια ἀνατροπῆς τῆς κυριαρχίας τους. Συνέχεια →