Σάββατο πρωί… Ἕξι ἄτομα βάφουν ἕναν τοῖχο, στὸ ἀεροδρόμιο Ἰωαννίνων.
(Τυχαίως …περνᾶ ὁ Ἀλέξης!!!)
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: προπαγάνδα
Ἡ ἀριστερὰ καὶ τὸ τέρας
Πρὶν ἀπὸ περίπου τρεῖς μῆνες ὁ Τσίπρας ἀπεκάλυψε τὸ νέο του σύνθημα ἐν ὄψει εὐρωεκλογῶν (καὶ ἐθνικῶν ὅπως ὑποψιάζοντο τότε οἱ πολιτικοί του ἀντίπαλοι), «Μέτωπο ἐναντίον τοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ καὶ τῆς ἀκροδεξιᾶς» (sic). Τὸ σύνθημα, ἐκ πρώτης ὄψεως ἀκαταλαβίστικο, φαιδρό, ἐξωφρενικό… Συνέχεια
Γελοιότητες δηθενατζήδων
Μὲ ἀφορμὴ τοὺς ἐκκλησιασμοὺς τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος ἅπαντα τὰ σαπρόφυτα τοῦ κόσμου μας, ποὺ ἐπὶ πλέον κατὰ περίπτωσιν τὸ παίζουν καὶ κυβερνῶντες, ἐξέδραμαν στὶς ἐκκλησίες γιὰ νὰ ἀποτελειώσουν τὴν εἰκόνα τους καὶ γιὰ νὰ μᾶς ἀποδείξουν, γιὰ ἀκόμη μίαν φορά, πὼς αὐτὸς ὁ κόσμος ποὺ μᾶς παρουσιάζουν εἶναι τελείως διαφορετικὸς ἀπὸ αὐτὸν ποὺ πράγματι εἶναι.
Δημοκρατικὸς ἐπιλεκτικὸς (καὶ κατευθυνόμενος)…«ἀνθρωπισμός»!!!
215, τοὐλάχιστον καὶ μέχρι τώρα, οἱ νεκροὶ στὴν Σρὶ Λάνκα, ἀλλὰ δὲν τελειώσαμε ἀκόμη.
Γιατί δέν εἴδαμε «je suis-δες» γιά τήν Σρί Λάνκα;
Διατὶ ὁ ἄνθρωπος εἶναι μιμητικὸ ὄν καί, κυρίως, στὶς ἡμέρες μας, ἀπολύτως μαζανθρωποιημένον μιμητικὸ ὄν.
Κι ἔτσι, ἐφ΄ ὅσον δὲν ἐδόθη ἀπὸ τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐξαπατήσεως τὸ σχετικὸ σύνθημα…
…δὲν ὑπῆρχε περίπτωσις νὰ δοῦμε σημαιοῦλες καὶ δάκρυα καὶ πόνο νὰ ξεχειλίζουν. Ὁ ἀνθρωπισμός μας, ὡς κοινωνίες, φθάνει (καὶ τελειώνει) ἔως ἐκεῖ ποὺ ἡ ἐπανάληψις, ἡ μήτηρ πάσης μαθήσεως, μᾶς θυμίζει πὼς πρέπει νὰ παίξουμε αὐτὸν ἢ τὸν ἄλλον ῥόλο. Συνέχεια
Γενικευμένη ἐπίθεσις
Μεγάλο Σάββατο τῶν Καθολικῶν προχθὲς καί, τὸ «ἔγκυρο» γερμανικὸ περιοδικὸ der Spiegel (συνεπὴς προαγωγὸς τῆς παγκοσμιοποιήσεως, τοῦ εὐρω-ἀτλαντισμοῦ καὶ τῆς πολυποιτισμικότητος) κυκλοφόρησε τὴν ἰδίαν ἡμέρα, μὲ τίτλο: «Ποιός πιστεύει δά σέ κάτι τέτοιο;» καὶ ὑπότιτλο: «Γιατί ἀκόμη καὶ οἱ Χριστιανοὶ δὲν χρειάζονται πιὰ κάποιον Θεό».
