Βλέποντας πίσω ἀπὸ τὰ …χρέη!!!

Καταθέτεεεεες μου….

Κοιτάξτε, λοιπόν, να δείτε πόσο κοροίδα πιαστήκατε.
Τον εαυτό μου τον βγάζω απέξω διότι, όπως έχω δηλώσει επανειλημμένως και σε σας και στην Εφορία, δεν έχω στην κατοχή μου ακίνητα, βίλες και αυτοκίνητα και πολύ περισσότερο δεν έχω καταθέσεις ν’ αγωνιώ για την τύχη τους.

Σας υποχρέωσαν, λοιπόν, να παίρνετε την μισθοδοσία σας, όταν είχατε δουλειά, μέσω Τραπέζης.

Συνέχεια

Χρεωκοπία καὶ μνημόνια ἀποκρύπτουν πὼς στόχος ἦταν ἡ παραγωγικότης!!!

Γιὰ ὅσους ἀναρωτῶνται ποῦ ἀκριβῶς εὑρισκόμεθα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς ὑπολοίπους ποὺ γνωρίζουμε, ἐδῶ, ἁπλὰ καὶ ξεκάθαρα.

Γιατὶ καὶ τὸ μεθοδευμένο ἔγκλημα τῆς χρεωκοπίας μας ἦταν μεγάλο καὶ ἡ ἔνταξίς μας στὸ εὑρῶ σκόπιμο «λάθος».
Τὸ τελικὸ ἀποτέλεσμα, ἀργὰ ἤ γρήγορα, θὰ σκάση, ὅπως ἔσκασε καὶ ἡ χρεωκοπία μας.: Συνέχεια

Ψευδαισθήσεις διασώσεως μίας τελειωμένης χώρας

Ὅσοι ὑπεστήριζαν ὅτι τὸ κράτος θὰ ἔπρεπε νὰ χρεωκοπήσῃ τὸ 2010, χωρὶς τὶς ἀνοησίες καὶ τὶς ἀπάτες τῶν δῆθεν διασώσεων, ἦσαν παράφρονες καὶ ὑστερικοί. Ἔ; Πληρῶστε τώρα. Ὅπως πληρώνετε πέντε χρόνια. Οἱ σωτηρίες στοιχίζουν.

Ἀπὸ τὴν ἀρχή, καμμία ἑλληνικὴ κυβέρνησις δὲν εἶχε ἄλλο σχέδιο, πλὴν τῆς σταδιακῆς κατασχέσεως τῆς περιουσίας τῶν πολιτῶν ὑπὲρ τῶν ἐνεργῶν καὶ συνταξιοδοτημένων δημοσίων ὑπαλλήλων (οἱ ὑπόλοιποι συνταξιοῦχοι, αὐτοὶ τοῦ ἰδιωτικοῦ τομέως, σώζονται κάπως ἐπειδὴ δὲν μποροῦν οἱ κυβερνήσεις νὰ τοὺς διαχωρίσουν ἀπὸ τοὺς ἀντιστοίχους δημοσίους ὑπαλλήλους). Συνέχεια

Δὲν ὑφίσταται κάποια …«ἔξοδος στὶς ἀγορές»!!!

«Στημένη ἡ ἔξοδος στὶς ἀγορές,  ἔλεγε ὁ Τσίπρας τὸ 2014.

«Δανείζονται πανάκριβα, μὲ 5 % ἀντὶ τὸ ἰσχῦον 1,5% καὶ καταχρεώνουν τὴν χώρα», ἔλεγε τότε κι ὁ Παπαδημούλης!

Τώρα δανείζονται μὲ 4,95% καὶ …πανηγυρίζουν ποὺ θὰ ἀνταλλάξουν ἐκεῖνο τὸ ἴδιο ὁμόλογο τῆς κυβερνήσεως Σαμαρᾶ! Συνέχεια

Ψευδαισθήσεις καὶ πραγματικότης…

«Ἡ Ἑλλὰς ἐπιστρέφει στὶς διεθνεῖς  ἀγορές, ἐπιδιώκοντας νὰ ἀντικαταστήσῃ τὰ πενταετῆ ὁμόλογα, ποὺ λήγουν τὸ 2019, ἀπὸ νέα ποὺ θὰ λήγουν τὸ 2022».

Συνέχεια

Ὡραιότατα… «Βγαίνουμε» στὶς ἀγορές!!!

Ὡραία ποὺ εἶναι νὰ «βγαίνῃ» ἡ χώρα στὶς ἀγορές…
Κι ἐφ΄ ὅσον βγαίνουμε στὶς ἀγορές, θὰ μποροῦμε ἐπὶ τέλους νὰ δανειζόμεθα.
Θὰ μποροῦμε, ἐπὶ τέλους, νὰ μᾶς ἐμπιστεύονται οἱ τοκογλῦφοι.
Θὰ μποροῦν ἐπὶ τέλους νὰ μᾶς κουνοῦν τὸ δάκτυλο ὅλοι οἱ μενουμεβρωπάκηδες, οἱ ἐγχώριοι νταβατζῆδες μά, κυρίως, τὰ κάθε εἴδους σαπρόφυτα, ποὺ εἰς ὑγείαν τῶν κορόιδων, ἐδῶ καὶ δύο αἰῶνες, προσπαθοῦν νὰ μᾶς πείσουν πὼς ἐὰν δὲν ὑπάρχῃ χρέος, δὲν ὑπάρχει χώρα…
Κοινῶς; Ἐὰν δὲν ὑπάρχῃ χρεωμένη χώρα τί λόγο ὑπάρξεως ἔχει ἡ ἐγχώρια καμόρα; Συνέχεια