Γιατί ταΐζουμε «Μόσχους»;

Ὁ Τάκης Μόσχος εἶναι ἠθοποιὸς καί, μάλιστα, βάσει τῶν γενικῶν παραδοχῶν, καλὸς ἠθοποιός. Προσωπικῶς ἀρκετὲς φορὲς ἔτυχε νὰ τὸν παρακολουθήσω, ἀλλὰ ἔως ἐκεῖ. Διότι ὁ (κάθε) Μόσχος ἐξακολουθεῖ νὰ εἶναι γιὰ ἐμέναν ὅ,τι εἶναι ὁ κάθε Μῆτσος, ἡ κάθε Μαρία καὶ τὸ κάθε ἀνθρώπινο ὄν (κι ὄχι μόνον) σὲ αὐτὸν τὸν πλανήτη καὶ οὐδὲν περισσότερο. Στὴν πραγματικότητα γιὰ ἐμέναν ὁ κάθε μόσχος εἶναι ἕνα ἔμβιο ὄν, ποὺ ἀληθῶς -κι ὄχι ψευδῶς ἢ βάσει ἐλεημοσύνης- δικαιοῦται -ἤ ὄχι- νὰ ἐπιβιώνῃ, ἐπεὶ δὴ τὸ κερδίζει κάθε στιγμή. Οὐδέποτε ἐπεὶ δὴ τοῦ …ἔτυχε. 

Συνέχεια

Ἡ Λουΐζα Ῥιανκοῦρ.

Οἱ φιλέλληνες, ὅταν ἦσαν πραγματικοὶ φιλέλληνες, μόνον καλὸ ἔκαναν στὸν τόπο.
Ἐπισήμως πάντα, μία ἀπὸ αὐτοὺς ἡ κόμισσα Λουΐζα Ῥιανκοῦρ ποὺ οὐσιαστικῶς ἔζησε στὴν χώρα μας, ἀφιερώνοντάς της, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἀγάπη  της κι ἕνα σημαντικὸ τμῆμα τῆς περιουσίας της, σὲ δωρεές.
Πρὸς τιμήν της ὑπάρχει ἀκόμη ἕνας δρόμος σήμερα ποὺ φέρει τὸ ὄνομά της.

Συνέχεια

Ἡ φιλανθρωπία

πηγή