Ἡ βοτανοθεραπεία στοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες ἰατρούς.

Στα έργα των αρχαίων Ελλήνων ιατρών, στα οποία αρχίζει να εμφανίζεται η επιστημονική ιατρική, καταγράφεται ένας μεγάλος αριθμός φαρμάκων από το φυσικό περιβάλλον ιδιαίτερα από τα φυτά, τα βότανα. Δάσκαλος της βοτανοθεραπείας θεωρείται ο κένταυρος Χείρων, που ζούσε στο Πήλιο, με τα πολυάριθμα φυτά και βότανα. Από αυτόν διδάχθηκε ο ευρετής της Ιατρικής Ασκληπιός και στη συνέχεια οι γιοί του Μαχάων και Ποδαλείριος, οι οποίοι συμμετείχαν στον Τρωικό πόλεμο. Στην εικόνα ο Απόλλων, ο Χείρων και ο Ασκληπιός σε παράσταση του 1ου αι. μ. Χ.

Στα ομηρικά έπη συναντούμε αναφορές χρησιμοποίησης βοτάνων για θεραπευτικούς σκοπούς ή για δηλητηριάσεις, χωρίς όμως πολλές φορές να αναφέρεται ένα συγκεκριμένο βότανο ή να περιγράφεται με λεπτομέρεια. ΄Οταν ο Μενέλαος τραυματίσθηκε στον Τρωϊκό πόλεμο τον εξέτασε ο ιατρός Μαχάων, «άνδρας ίσος με τους θεούς «ισόθεος», προσπάθησε το βέλος να τραβήξει… κι’ αφού εξέτασε την πληγή, εκεί που μέσα έφτασε το βέλος το φαρμακερό, το αίμα βύζαξε, δίχως χρονοτριβή και με πείρα πασπάλισε «ήπια φάρμακα» φάρμακα μαλακτικά, που κάποτε τα χάρισε στον πατέρα του, τον Ασκληπιό, ο Χείρων», (Ιλ. Δ 212-218).

Για τον ιατρό Μαχάονα σε άλλο χωρίο της Ιλιάδος, ο Όμηρος με έμφαση τονίζει: Συνέχεια

Βαλσαμόχορτο-Βαλσαμόλαδο (παρασκευή). Ἡ ἀπάντησις γιὰ πολλὲς θεραπεῖες.

Βαλσαμόχορτο-Βαλσαμόλαδο (παρασκευή). Η απάντηση για πολλές θεραπείες.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Το βαλσαμόχορτο (St. John’s Wort, βότανο του Αγίου Ιωάννη ή υπερικόν το διάτρητον, Hypericum perforatum) είναι ένα θαμνώδες φυτό με έντονα κίτρινα άνθη. Το φυτό προέρχεται από διάφορα μέρη του κόσμου συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης και των ΗΠΑ και χρησιμοποιείται παραδοσιακά για τη φροντίδα των πληγών.

Συνέχεια

Ἀρχαῖα Ἑλληνικὰ χάπια.


Λέγατe πὼς δὲν ὑπῆρχαν; Εἶναι δυνατόν; Θὰ ἔλεγα πὼς ἁπλῶς δὲν τὰ εἶχαν ἀνακαλύψει λόγῳ δυσκολίας στὴν διατήρησί τους. Ἄλλως τε, ὅσοι ἀναζητοῦν τὶς πηγές, ἀνακαλύπτουν τὶς ἀλήθειες… Αὐτὰ τὰ χάπια εἶναι ἁπλῶς ἠ ἀπόδειξις.
Συνέχεια