Ὁ Ἄδωνις, γιὸς τοῦ Κινύρα καὶ τῆς Σμύρνας, ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἦρθε στὸν κόσμο, βρέφος ἀκόμη, ἦταν τόσο ὄμορφος ποὺ μόλις τὸν εἶδε ἡ θεὰ Ἀφροδίτη τὸν ἔκλεψε καὶ μυστικὰ ἀπὸ τοὺς ἄλλους θεοὺς τὸν ἔκρυψε σὲ μία λάρνακα καὶ τὸν ἐμπιστεύτηκε στὴν Περσεφόνη. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: θεὸς Ἄρης
Ἄρης. Ὁ θεὸς τοῦ πολέμου.
αρήιος στην ιωνική και αρεύϊος στην αιολική διάλεκτο
Από τα αρχαία χρόνια οι λαοί για να λύσουν τις διαφορές τους κατέφευγαν στην πιο οδυνηρή για τον άνθρωπο πράξη, τον πόλεμο. Στην αρχαία ελληνική μυθολογία δεσπόζουν δυο μεγάλες πολεμικές επιχειρήσεις: ο δεκαετής Τρωικός πόλεμος και η Αργοναυτική εκστρατεία. Οι Έλληνες λοιπόν έπλασαν έναν θεό, τον Άρη, που προσωποποιούσε αυτή τη φρικτή μάστιγα. Ήταν πάντοτε διψασμένος για αίμα και βασικό του χαρακτηριστικό ήταν η παράλογη μανία και η έλλειψη οποιασδήποτε ευγένειας.
Ο Άρης ανήκε στη δεύτερη γενιά των Ολυμπίων. Ήταν νόμιμος γιος του Δία και της Ήρας. Η αγάπη του να προκαλεί πολέμους και καβγάδες τον έκανε αντιπαθητικό όχι μόνο στους άλλους θεούς μα και στον πατέρα του τον Δία, που δεν έχανε ευκαιρία να τον προσβάλλει και να τον αποκαλεί “αγύριστο κεφάλι”. Τη μεγαλύτερη διαμάχη είχε ο Άρης με την Αθηνά, που ήταν κι αυτή πολεμική θεά. Όμως η Παλλάδα ήταν παράλληλα και θεά της σοφίας, συνδύαζε δηλαδή τη δύναμη με την εξυπνάδα. Γι’ αυτό τις περισσότερες φορές νικούσε και ντρόπιαζε τον πολεμόχαρο θεό. Οι πιο σημαντικές συγκρούσεις ανάμεσά τους έγιναν κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου.
Όπως μας πληροφορεί ο Όμηρος, ο καβγατζής θεός είχε υποσχεθεί στη μητέρα του Ήρα και στην Αθηνά να βοηθήσει τους Έλληνες. Όμως, ξελογιασμένος από την ομορφιά της Αφροδίτης, πέρασε σε μια κρίσιμη στιγμή στην αντίπαλη παράταξη. Για αρκετό καιρό παραστεκόταν στο σημαντικότερο ήρωα των Τρώων, τον Έκτορα, ο οποίος θέριζε τα κεφάλια των Αχαιών, μια και έλειπε από το πεδίο της μάχης ο Αχιλλέας.
Η Ήρα αγανακτισμένη με το γιο της που από μικρός μονάχα προβλήματα της προκαλούσε, έτρεξε στον Δία και του ζήτησε την άδεια να διώξει τον Άρη από τη μάχη, πληγώνοντάς τον. Αυτός δέχτηκε, μια και δε συμπαθούσε καθόλου το γιο του. Αμέσως η Ήρα έστειλε την Αθηνά να τον κανονίσει όπως αυτή ήξερε. Συνέχεια
Ἡ Μυθολογία μας ἤ ἡ Ἱστορία μας…
Ἡ μυθολογία μᾶς κρύβει πολλὰ πράγματα:
Ὁ καθηγητὴς Γεωφυσικὴς τοῦ Πανεπιστημίου Πάτρων, Σταυρὸς Παπαμαρινόπουλος ἔχει ξεκινήσει μιὰ πολύχρονη ἔρευνα, προκειμένου νὰ ἀποκωδικοποιήσει τὴν ἑλληνικὴ μυθολογία, στηριζόμενος ὅμως, σὲ ἐπιστημονικὲς τεκμηριώσεις καὶ ἐπιχειρήματα.
«Στα Ὁμηρικὰ ἕπη, τὰ ὁποῖα γράφτηκαν τὸν 8ο αἰῶνα, ὁ θεὸς Ἄρης παρουσιάζεται σὲ μιὰ ἐρωτικὴ σχέση μὲ τὴν Ἀφροδίτη, προκαλώντας τὸν ἐρχομὸ τῶν θεῶν Δία, Ἑρμῆ καὶ Ποσειδῶνα, οἱ ὁποῖοι πετυχαίνουν τὸ παράνομο ζευγάρι ἀκινητοποιημένο στὴν νυφικὴ παστάδα, ὕστερα ἀπὸ τέχνασμα τοῦ συζύγου τῆς Ἀφροδίτης, Ἡφαίστου. Συνέχεια
Ἂρης…
Ἂρης, 2ος αἰ. π.Χ. ἀπὸ τὴν Ἀγορὰ τῶν Ἀθηνῶν. Μουσεῖο Λούβρου.
Ares. Free-standing statue, 2nd century BC. From the agora in Athens. Louvre Museum.
Ἐκεῖ, μέσα στὴ γυμνὴ ἁπλότητά σου, νὰ ἀτενίζῃς αἰώνια, μὲ τὸ ἲδιο βλέμμα ποὺ ἂλλοτε ἀτένιζες τὴν Ἀττικὴ Γῆ, τὴ δόξα ἑνὸς λαοῦ παρατεταγμένη στὴν σειρά… Συνέχεια
Τεθνάμεναι γὰρ καλὸν ἐνὶ προμάχοισι πεσόντα…
ἀλλά τις εὖ διαβὰς μενέτω ποσὶν ἀμφοτέροισι
στηριχθεὶς ἐπὶ γῆς, χεῖλος ὀδοῦσι δακών.
~ΤΥΡΤΑΙΟΣ
Συνέχεια
Ἡ βοτανοθεραπεία στοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες ἰατρούς.
Στα έργα των αρχαίων Ελλήνων ιατρών, στα οποία αρχίζει να εμφανίζεται η επιστημονική ιατρική, καταγράφεται ένας μεγάλος αριθμός φαρμάκων από το φυσικό περιβάλλον ιδιαίτερα από τα φυτά, τα βότανα. Δάσκαλος της βοτανοθεραπείας θεωρείται ο κένταυρος Χείρων, που ζούσε στο Πήλιο, με τα πολυάριθμα φυτά και βότανα. Από αυτόν διδάχθηκε ο ευρετής της Ιατρικής Ασκληπιός και στη συνέχεια οι γιοί του Μαχάων και Ποδαλείριος, οι οποίοι συμμετείχαν στον Τρωικό πόλεμο. Στην εικόνα ο Απόλλων, ο Χείρων και ο Ασκληπιός σε παράσταση του 1ου αι. μ. Χ.
Στα ομηρικά έπη συναντούμε αναφορές χρησιμοποίησης βοτάνων για θεραπευτικούς σκοπούς ή για δηλητηριάσεις, χωρίς όμως πολλές φορές να αναφέρεται ένα συγκεκριμένο βότανο ή να περιγράφεται με λεπτομέρεια. ΄Οταν ο Μενέλαος τραυματίσθηκε στον Τρωϊκό πόλεμο τον εξέτασε ο ιατρός Μαχάων, «άνδρας ίσος με τους θεούς «ισόθεος», προσπάθησε το βέλος να τραβήξει… κι’ αφού εξέτασε την πληγή, εκεί που μέσα έφτασε το βέλος το φαρμακερό, το αίμα βύζαξε, δίχως χρονοτριβή και με πείρα πασπάλισε «ήπια φάρμακα» φάρμακα μαλακτικά, που κάποτε τα χάρισε στον πατέρα του, τον Ασκληπιό, ο Χείρων», (Ιλ. Δ 212-218).
Για τον ιατρό Μαχάονα σε άλλο χωρίο της Ιλιάδος, ο Όμηρος με έμφαση τονίζει: Συνέχεια