Oἱ μουσουλμάνοι ποὺ ἀπαιτοῦν «θρησκευτικὲς ἐλευθερίες», ὑποστηριζόμενοι ἀπὸ τὰ «μοντέρνα», «προοδευτικά» κτλ. τσιράκια (τὰ ἄκρως μισαλλόδοξα, ὅταν τίθεται ζήτημα Ἑλληνικῆς θρησκείας), ἔχουν μεγάλο μῖσος γιὰ τὶς θρησκευτικὲς ἐλευθερίες ὅλων τῶν ἄλλων.
Ἰδιαίτερο μῖσος μάλιστα ἔχουν γιὰ τὰ ἀγάλματα…. Συνέχεια
Ἕνα σημεῖον ποὺ παρατηρῶ πολὺ προσεκτικά, ἐδῶ καὶ χρόνια, εἶναι ἡ καταστροφή, ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖον γίνεται καὶ τὸ ἀπὸ ποῦ προέρχεται.
Διαπιστώνω, μετὰ μεγάλης μου θλίψεως, πὼς ἡ καταστροφή, στὸ σύνολό της, προέρχεται ΜΟΝΟΝ ἀπὸ μίαν πλευρὰ τῆς κοινωνίας μας. Κι αὐτὴ ἡ πλευρά, εἶτε πολιτικῶς θὰ τὴν δοῦμε, εἶτε κοινωνικῶς, ἔχει πάντα τὶς αὐτὲς ἀρχές: δὲν αἰσθάνεται νὰ ἀνήκῃ ἐδῶ. Ξένο σῶμα παραμένει, ὅσα χρόνια κι ἐὰν ἐπέρασαν… Δὲν τῆς ἀνήκει κάτι ἀπὸ αὐτὸν τὸν τόπο, ἀπὸ αὐτὸν τὸν πλανήτη, ἀπὸ αὐτὸ τὸ τέλειον τῆς Φύσεως δημιούργημα. Δὲν αἰσθάνεται τμῆμα τῆς κοινωνίας, τῶν δομῶν καὶ τῆς πορείας αὐτοῦ τοῦ λαοῦ, ἀλλὰ οὔτε καὶ τοῦ συνόλου τῶν ἀνθρωπίνων κοινωνιῶν, διότι λειτουργεῖ παρὰ φύσιν κι ὄχι κατὰ φύσιν. Συνέχεια
Σὰν τοὺς σκύλους. Ἀπὸ ὅπου περνοῦν πρέπει νὰ κατουρήσουν γιὰ νὰ ἀφήσουν τὸ …σημάδι τους.
Τὴν περασμένη ἑβδομάδα ἀναζητοῦσα κάποιες εἰκόνες ἀπὸ τὸ Παλαμήδι κι ἀπὸ τὸ κελὶ τοῦ Γέρου μας κι ἔπεσα ἐπάνω σὲ αὐτὸ τὸ ταινιάκι.
Θὰ τὸ ἐχαρακτήριζα ὡς μίαν πολὺ φιλότιμο προσπάθεια ἐρασιτεχνῶν, ἀλλὰ δὲν μπορῶ. Δὲν γίνεται…
Μέσα στὶς λήψεις διέκρινα σκουπίδια. Σκουπίδια πολλά. Σκουπίδια ἀκόμη καὶ μέσα στὰ πιὸ ἀνήλιαγα σημεῖα τοῦ Παλαμηδίου.
Τόσα πολλὰ σκουπίδια, ποὺ γιὰ μίαν ἀκόμη φορὰ σιχάθηκα τὸ εἶδος μου. Συνέχεια
Δὲν θὰ ἀσχοληθῶ μὲ τὸ ἐὰν εἶναι καλὴ ἤ κακὴ ἡ κάθε κομματικὴ παράταξις. Νὰ μὴν ἐπαναλαμβάνομαι. Δὲν ἀξίζει…
Αὐτὸ ποὺ μὲ ἐνδιαφέρει, καὶ μὲ τὸ ὁποῖον ὀφείλουμε νὰ ἀσχοληθοῦμε σοβαρά, εἶναι τὸ ἐλευθέρως «θρησκεύεσθαι» στὴν χώρα μας. Γιὰ τὴν ἀκρίβεια τὸ ἐὰν κάποιοι ἔχουν τὸν κῶλο ἐμπρὸς καὶ κάποιοι ἄλλοι τὸν ἔχουν πίσω. Διότι αὐτὸ εἶναι τὸ θέμα μας σήμερα.
Τώρα μιλάει, ὑποτίθεται, ὁ καλὸς χριστιανός… Χά!
Θὰ μποροῦσαν νὰ τοὺς ἔχουν κάνῃ σκόνη…
Ἤ θὰ μποροῦσαν νὰ τοὺς ἔχουν ἐνσωματώσῃ σὲ κάποιο ἀπὸ τὰ ἀντιαισθητικά τους κτίρια.
Ἤ θὰ μποροῦσαν νὰ τοὺς ἔχουν θάψῃ…
Συνέχεια
Τὰ πάντα, ὅσον ἀφορᾷ στὸν πραγματικό μας πολιτισμὸ καὶ τὴν ἀναγκαία μας παιδεία, ἀποδομοῦνται. Κατεδαφίζονται. Θάβονται.
Ὑπάρχει λόγος φυσικά.
Εἶναι εὔκολο νὰ ἐλέγχουν ἕναν πληθυσμὸ ποὺ δὲν ἔχει μάθῃ στὰ ὄμορφα καὶ στὰ μεγάλα. Ἕναν πληθυσμὸ ποὺ δὲν ἔχει γνωρίσῃ τὸ κάλλος. Ἔναν πληθυσμὸ ποὺ τὸν ξεγελοῦν δίδοντάς του χαντροῦλες, ὅπως τὰ σκυλάδικα, τὰ πορνεῖα καὶ τὰ χολυγουντιανὰ πρότυπα.
Ποιός νά νοιαστῇ γιά ὅλα αὐτά πού θά μᾶς κάνουν σκεπτομένους;
