Ἕνα σημεῖον ποὺ παρατηρῶ πολὺ προσεκτικά, ἐδῶ καὶ χρόνια, εἶναι ἡ καταστροφή, ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖον γίνεται καὶ τὸ ἀπὸ ποῦ προέρχεται.
Διαπιστώνω, μετὰ μεγάλης μου θλίψεως, πὼς ἡ καταστροφή, στὸ σύνολό της, προέρχεται ΜΟΝΟΝ ἀπὸ μίαν πλευρὰ τῆς κοινωνίας μας. Κι αὐτὴ ἡ πλευρά, εἶτε πολιτικῶς θὰ τὴν δοῦμε, εἶτε κοινωνικῶς, ἔχει πάντα τὶς αὐτὲς ἀρχές: δὲν αἰσθάνεται νὰ ἀνήκῃ ἐδῶ. Ξένο σῶμα παραμένει, ὅσα χρόνια κι ἐὰν ἐπέρασαν… Δὲν τῆς ἀνήκει κάτι ἀπὸ αὐτὸν τὸν τόπο, ἀπὸ αὐτὸν τὸν πλανήτη, ἀπὸ αὐτὸ τὸ τέλειον τῆς Φύσεως δημιούργημα. Δὲν αἰσθάνεται τμῆμα τῆς κοινωνίας, τῶν δομῶν καὶ τῆς πορείας αὐτοῦ τοῦ λαοῦ, ἀλλὰ οὔτε καὶ τοῦ συνόλου τῶν ἀνθρωπίνων κοινωνιῶν, διότι λειτουργεῖ παρὰ φύσιν κι ὄχι κατὰ φύσιν. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: καταστροφὴ μνημείων
Σὰν τοὺς σκύλους ἐγίναμε…
Σὰν τοὺς σκύλους. Ἀπὸ ὅπου περνοῦν πρέπει νὰ κατουρήσουν γιὰ νὰ ἀφήσουν τὸ …σημάδι τους.
Τὴν περασμένη ἑβδομάδα ἀναζητοῦσα κάποιες εἰκόνες ἀπὸ τὸ Παλαμήδι κι ἀπὸ τὸ κελὶ τοῦ Γέρου μας κι ἔπεσα ἐπάνω σὲ αὐτὸ τὸ ταινιάκι.
Θὰ τὸ ἐχαρακτήριζα ὡς μίαν πολὺ φιλότιμο προσπάθεια ἐρασιτεχνῶν, ἀλλὰ δὲν μπορῶ. Δὲν γίνεται…
Μέσα στὶς λήψεις διέκρινα σκουπίδια. Σκουπίδια πολλά. Σκουπίδια ἀκόμη καὶ μέσα στὰ πιὸ ἀνήλιαγα σημεῖα τοῦ Παλαμηδίου.
Τόσα πολλὰ σκουπίδια, ποὺ γιὰ μίαν ἀκόμη φορὰ σιχάθηκα τὸ εἶδος μου. Συνέχεια
Ἐάν ὁ Ἔλγιν ζοῦσε σήμερα εἶπες;
Ἐδῶ κι ἀρκετοὺς μῆνες κυκλοφορεῖ ἕνα ἄρθρον ποὺ ἀπεικονίζει τὰ διάφορα παγκόσμια μνημεῖα ἀλλοιωμένα, μὲ τέτοιον τρόπο, σὰν νὰ τὰ ἀλλοίωσε ὁ Ἔλγιν. Ὅταν λοιπὸν πρωτοδιάβασα τὸ κείμενον καὶ εἶδα τὶς φωτογραφίες χαμογέλασα, ἀλλὰ ἀπεφάσισα νὰ μὴν ἀσχοληθῶ σοβαρά μαζύ του, διότι κατὰ βάθος πιστεύω πὼς ὁ Ἔλγιν οὐδέποτε ἔφυγε. Κι ὄχι μόνον δὲν ἔφυγε ἀλλὰ πολλαπλασιάστηκε, διακτινίστηκε, μόλυνε τὸ μεγαλύτερο τμῆμα τῆς ἀνθρωπότητος.
Δέν μέ πιστεύετε; Γιὰ ῥίξτε μίαν ματιὰ γύρω σας.. Ἤ ἀκόμη καὶ …μέσα σας…!
Πόσα ἀπό αὐτά πού γνωρίζουμε πώς ἔπρεπε νά προστατεύονται προστατεύονται; Καί πόσα ἀπό αὐτά πού ὀφείλαμε νά διαγράψουμε διαγράψαμε;
Ὁ ναὸς τῆς Ἀφροδίτης στὴν Θεσσαλονίκη ἀπὸ τὸ δικό μας κράτος καταστρέφεται καὶ θάβεται… Συνέχεια
Ἀπό πότε μωρέ ἀπαγορεύεται τό ἐλευθέρως «θρησκεύεσθαι»;
Δὲν θὰ ἀσχοληθῶ μὲ τὸ ἐὰν εἶναι καλὴ ἤ κακὴ ἡ κάθε κομματικὴ παράταξις. Νὰ μὴν ἐπαναλαμβάνομαι. Δὲν ἀξίζει…
Αὐτὸ ποὺ μὲ ἐνδιαφέρει, καὶ μὲ τὸ ὁποῖον ὀφείλουμε νὰ ἀσχοληθοῦμε σοβαρά, εἶναι τὸ ἐλευθέρως «θρησκεύεσθαι» στὴν χώρα μας. Γιὰ τὴν ἀκρίβεια τὸ ἐὰν κάποιοι ἔχουν τὸν κῶλο ἐμπρὸς καὶ κάποιοι ἄλλοι τὸν ἔχουν πίσω. Διότι αὐτὸ εἶναι τὸ θέμα μας σήμερα.
Τώρα μιλάει, ὑποτίθεται, ὁ καλὸς χριστιανός… Χά!
Τώρα ῥεζιλεύουν καὶ τοὺς Δελφούς!
Ὁ Ἄγγελος Σικελιανός, ἐὰν ζοῦσε σήμερα, θὰ εἶχε ἁρπάξῃ πρὸ πολλοῦ τὸ σάρωθρον καὶ θὰ εἶχε καθαρίσῃ, τοὐλάχιστον τὸν ἀρχαιολογικὸ χῶρο τῶν Δελφῶν, καθῶς κι ὅλην τὴν γύρω περιοχή, ἀπὸ κάθε μορφῆς Ὕβρι.
Δυστυχῶς μας ὅμως δὲν ζεῖ!
Κι ἐφ΄ ὅσον δὲν ζεῖ, τὰ ἠλιθιότερα τῶν ἠλιθιοτέρων κατασκευάσματα, ἔπιασαν νὰ ἀποδιαλύσουν τὸν πανάρχαιο αὐτὸν τόπο, στολίζοντάς τον μὲ ὅ,τι χειρότερο θὰ μποροῦσε νὰ ἐμπνευσθῇ κάποιος ἄχρηστος κι ἀτάλαντος. Βλέπετε, οὐδέποτε τὸ κάλλος ὑπῆρξε γιὰ αὐτοὺς παράδειγμα πρὸς μίμησιν. Πάντα παρέα μὲ τὴν ἀσχήμια, τὴν κακομοιριὰ καὶ τὴν κάθε λογῆς δουλικότητα ἐπορεύοντο!!! (Ἤ ἐκπορνεύοντο… Ταὐτόσημα ἔχουν καταντήσῃ!!!)
Ἀλληλεγγύη στήν κατάληψι;
Συμφωνῶ… Ἀλληλεγγύη…
Καὶ μετὰ σοῦ λέν πὼς οἱ ἄλλοι εἶναι ἄδικοι…
Νὰ χαρῶ λοιπὸν ἀνεγκεφάλους ποὺ θέλουν νὰ λέγονται κι ἄνθρωποι…
Ὅταν ὅλος ὁ πλανήτης γονατίζῃ ἐμπρὸς στὸ κάλος καὶ στὸ μεγαλεῖο τῶν ἔργων τῶν παππούδων μας, οἱ ἀνεγκέφαλοι «δικοί μας» ἀποκαλύπτουν Ἁπλῶς πὼς εἶναι ἱκανοὶ νὰ καταστρέψουν κάθε ὀμορφιὰ καὶ νὰ τὴν μετατρέψουν σὲ καφρίλα.