Οἱ ἀνοησίες τοῦ ἐπιστημονισμοῦ δὲν ἔχουν τελειωμό.
Παράδειγμα ἡ ἐξωγηινομαλακία ποὺ τοὺς δέρνει.

Ἐπειδὴ ἀγνοοῦν τὴν ἀνθρώπινη φύση (μᾶλλον ἐπειδὴ δὲν τὴν διαθέτουν οἱ ἴδιοι ὡς κρεατοκόμματα ποὺ εἶναι…) δὲν τὸ χωράει τὸ σύστημα ἐντέρων ποὺ ἔχουν ἀντί γιὰ ἐγκέφαλο ὅτι ὁ ἄνθρωπος διαθέτει συνείδηση, θεῖο σπινθήρα καὶ μπορεῖ νὰ προσεγγίσῃ αὐτὸ ποὺ εἶναι ἱερό, ἀνώτερο καὶ θεϊκό.
Ἔτσι ἐμμένουν ὅτι τάχα ὁ ἄνθρωπος οὐδέποτε ἐγνώρισε δαίμονες, θεοὺς καὶ ἀνωτέρους κόσμους, ἀλλὰ ὅλη του ἡ περὶ ἱεροῦ Συνέχεια →