Μὲ τὸ χαμόγελο στὰ χείλη…


Δεν αναφέρεται το καθεστώς της 4ηςΑυγούστου, ως δικτατορία. Το βιβλίο παρουσιάζει τον Ιωάννη Μεταξά να αναλαμβάνει την εξουσία μετά απόκοινωνική αναταραχή που εκφραζόταν με πορείες , διαδηλώσεις και απεργίες‘. Η αφήγηση δίνει στους μαθητές νακαταλάβουν πως ήταν κάτι σαν πατέρας του έθνους, που ήρθε για να επιλύσειτην πολιτική αστάθεια‘  από την οποίαη Ελλάδα ταλανιζόταν‘.  Ενώ υπόρρητα διατυπώνεται πως οι πορείες , οι διαδηλώσεις και οι απεργίες δεναποτελούν μέσα πάλης του λαού για τα δίκια του, αλλάταλανίζουν‘  τη χώρα , όταν εκδηλώνονται. […] Ωσαύτως παραδίδονται στη λήθη όλα όσα ο ελληνικός λαός βίωσε και γνωρίζει για τους κυβερνήτες τυχοδιώκτες εκείνης της περιόδου, που στα δύσκολα παρέδωσαν το
λαό και τη χώρα στους κατακτητές, συνεργαζόμενοι με τους Γερμανούς”. Συνέχεια

«Κάθε πρωΐ ποὺ σηκώνω τὴν τσάντα τοῦ γιοῦ μου, νοιώθω σὰν νὰ σηκώνω μαζύ της τὴν ἀδυναμία μας γιὰ τὸ καλλίτερο».

«Ἀπεμόνωσα» μίαν φράσι, ἀπὸ ἕνα κείμενον, γιὰ νὰ σταθῶ μία στιγμούλα καὶ νὰ τὴν σκεφθῶ…
Κάθε πρωΐ λοιπόν, ποὺ σηκώνει τὴν τσάντα τοῦ παιδιοῦ της, νοιώθει πὼς μαζύ της σηκώνει τὶς ἀδυναμίες μας…
Σωστό… Πέρα ὡς πέρα…
Δεκάδες ἄχρηστα βιβλία, σὲ σχολικὲς τσάντες, μικρῶν παιδιῶν, ποὺ ἀκόμη κι ὅταν ἀνοίγουν, τὸ μόνον ποὺ προσφέρουν εἶναι ἀποχαύνωσις!!!
Ἀδημονῶ, κυριολεκτικῶς, γιὰ ἐκείνην τὴν εὐλογημένη στιγμή, ποὺ σύστημα παιδείας δὲν θὰ ὑπάρχῃ…
Συνέχεια

Ἡ Βαρδάρκσα «ἀνεβαθμίσθῃ», ἀπὸ τὸ ὑπουργεῖον ἀ-παιδείας σὲ Μακεδονία!!!

Μέ τέτοιους φίλους τί νά τούς κάνῃς τούς ἐχθρούς;Μέ τέτοιους «δασκάλους» καί συγγραφεῖς «γραμματικῶν», «ἱστορίας» τί νά τούς κάνῃς τούς ἐχθρούς;
Ἔχεις ἀνοίξῃ ἤδη τὶς Κερκόπορτες κι αὐτοὶ σαρώνουν τὰ πάντα… Συνέχεια

Δὲν εἶναι ἀθίγγανοι…

Ξάνθη 2013.
Δὲν εἶναι ἀθίγγανοι…
Δὲν εἶναι λαθρομετανάστες…
Εἶναι τὰ παιδιὰ ποὺ πηγαίνουν ΣΧΟΛΕΙΟ!!!!
Συνέχεια

Βασίλειον ἀνιμαλίων

Ὅταν πῆγε στὴν Ἀλεξάνδρεια ὁ Βασιλεὺς Κλεομένης, τῆς Σπάρτης, ἀντελήφθῃ μὲ τρόμο ὅτι οἱ ἄνθρωποι δὲν κατενόουν τὸ τὶ ἔλεγε, ὅταν μιλοῦσε διὰ ἐλευθερίες καὶ πολιτεύματα. Ἦσαν ἀνιμάλια σωστά.

Τέτοιοι εἶναι οἱ νέοι ἄνθρωποι στὴν Εὐρώπη καὶ στὴν Ἑλλάδα.
Συνέχεια

Εἴχαμε κάποτε μία ὡραία Ἑλληνικὴ γλῶσσα!

Τα ελληνικά  ήταν και παραμένουν μία δύσκολη γλώσσα. Υπήρχε, όμως, στα παλαιότερα χρόνια μία ηθική υποχρέωση των πολιτικών, των δημοσιογράφων και των διαμορφωτών της κοινής γνώμης να μιλούν και να γράφουν σωστά ελληνικά.

Για να δείχνουν τον σεβασμό τους προς την πανάρχαια γλώσσα μας και για να γίνονται παράδειγμα προς μίμησιν από τον λαό. Σήμερα δυστυχώς ακούμε και διαβάζουμε σοβαρά γλωσσικά ολισθήματα από –υποτίθεται- μορφωμένους ανθρώπους. Καταγράφω χαρακτηριστικά τα ακόλουθα: Συνέχεια