Τί νά σᾶς πῶ;
Ἕνα κάτι τὸ ἔπαθα ἀπὸ τὴν …τρομάρα μου, ὅταν ἄκουσα τὶς ἄναρθρες κραυγές τους!!!
Μά εἶναι δυνατόν νά μήν εὑρέθη κάποιος ΛΟΓΙΚΟΣ νά τούς ἐξηγήσῃ πώς ἄλλο ἠ ἀναφορά κι ἄλλο ἡ παρουσία σέ μίαν δεξίωσι;
Τί στό καλό; Αὐτά τά μηχανάκια, διότι περὶ μηχανακίων πρόκειται, θά ὑπερασπισθοῦν αὔριο τήν Πατρίδα καί θά ἀναλάβουν πρωτοβουλίες σέ ἔκτακτες συνθῆκες;; Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ὀρθοπολιτικὴ βλακεία
Κάστα, ναί βεβαίως.
Μὲ ἔχει κουράσει ἡ οἰκονομίστικη λογικὴ σὲ ὅλα. Αὐτὸ εἶναι γελοῖο. Ἡ οἰκονομία εἶναι ἀπλῶς ἕνα μέρος τοῦ εὐρυτέρου συνόλου τῆς Πολιτείας. Δὲν εἶναι λογικὸ νὰ ἐπιτρέπεται ἡ στενὴ ὁπτικὴ μίας μόνον κάστας νὰ ἐκλαμβάνεται ὡς κάποιο γενικὸ καὶ ἀπόλυτο μέτρο.
Κάστα, ναί βεβαίως. Οἱ Κάστες ὑπάρχουν καὶ εἶναι πρωτίστως Συνέχεια
«Ρωμανέ, ΔΕΝ εἶμαι μαζί σου!»
«Τι θα γούσταραν τρελλά δηλαδή; Να βγει κλαίγοντας “δεν ξέρω πώς έγινε, ήταν καλό παιδί, δεν είχε δώσει ποτέ δικαιώματα» ;
Αυτά κι άλλα πολλά, θα διαβάσετε στο κείμενο (που επισυνάπτω μετά τον σχολιασμό μου), του κ. Οδυσσέα Ιωάννου, με τίτλο « Ρωμανέ, είμαι μαζί σου».
Στο εν λόγω κείμενο, ο συγγραφέας, αναρωτιέται για ποιό λόγο κανιβάλησαν τους γονείς των (γιαλατζί) επαναστατών, όταν βγήκαν οι ίδιοι δημοσίως να υπερασπιστούν τους Τσέ με τα Καλάσνικώφ, που έφεραν στην κοινωνία.
Ἐκεῖ, στὴν «Ὀλυμπιακὴ Ἐπιτροπὴ» πρέπει νὰ εἶναι πολὺ ῥατσιστές…
Ἀπεβλήθη ἡ Βοῦλα Παπαχρήστου ἀπὸ τοὺς Ὀλυμπιακοὺς Ἀγῶνες, ἕνεκα σχολίου της ποὺ δὲν ἦτο politically correct… Μὲ συνοπτικὲς διαδικασίες λοιπόν, ἡ Ἑλληνικὴ Ὀλυμπιακὴ Ἐπιτροπή, τῆς ἀφῄρεσε τὴν συμμετοχή… Συνέχεια