Η αναζήτηση για τις ρίζες του εθίμου της βασιλόπιτας, μας οδηγεί πίσω, στην αρχαιότητα, στις προσφορές άρτου ή και μελιπήκτων των αρχαίων ημών προγόνων, προς τους θεούς, κατά τη διάρκεια εορτών.
Το κόψιμο της βασιλόπιτας είναι από τα ελάχιστα αρχέγονα έθιμα που επιβιώνουν. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἱστορικὲς μελέτες
Ὁ θρύλος ποὺ διπλασίασε τὴν Ἑλλάδα! Τὸ τυφέκιον Mannlicher-Schönauer
ΣΑΜΠΟΤΑΖ, ἡ ἱστορία μίας λέξεως…
Ἡ λέξη «σαμποτάζ» έχει σχέση μὲ ξύλινα παπούτσια (σαμπό, τσόκαρα), και ἀνεπτύχθη μέσα ἀπὸ τὰ ἐργατικὰ κινήματα τοῦ 19ου αἰῶνος. Ὅμως δὲν προήλθε ἀπὸ κάποια πρακτικὴ παλαιοτέρων ἐργατῶν νὰ πετοῦν τὰ παπούτσια τους σὲ μηχανήματα γιὰ νὰ φρακάρουν τὰ γρανάζια τους. Οὔτε καὶ ὑπάρχει κάποια ἀπόδειξη ὅτι πετάχτηκαν ποτὲ ξύλινα παπούτσια σὲ μηχανήματα.
Κατὰ τὸν J. Spargo (Syndicalism, Industrial Unionism and Socialism, 1913) ἡ γαλλικὴ λέξη sabotage ἐπινοήθη τὸ 1890 ἀπὸ τὸν ἀναρχικὸ Émile Pouget. Ἐνεφανίσθη γιὰ πρώτη φορὰ γραπτῶς σὲ μία ἔκθεση ποὺ ἔγραψε ὁ Pouget μαζὶ μὲ τὸν ἐπίσης ἀναρχικὸ Paul Delassale τὸ 1897 σὲ συνέδριο τῆς Συνομοσπονδίας Générale du Travail στὴν Τουλούζη. Συνέχεια
Ὁ Σιγισμούνδος
Ὁ Σιγισμούνδος, βασιλεὺς τῆς Οὐγγαρίας (1387-1437) καὶ μετέπειτα Αὐτοκράτωρ τῆς Ὁσίας Ῥωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας (1433-1437), ἐκστράτευσε κατὰ τῶν Κροατῶν καὶ Βοσνίων, μὲ ἀποκορύφωμα τὴν μάχη τοῦ Ντόμπορ (1408) γιὰ τὴν κυριαρχία τῆς Βοσνίας.
Εἶναι ἡ περίφημη μάχη ὅπου ἐξοντώθηκαν σχεδὸν τελείως οἱ Βογομίλοι, καὶ ὅπου εἰκάζεται ὅτι ἐσφάγιάσθησαν σχεδὸν 150 βόσνιοι εὐγενεῖς. Συνέχεια
Οἱ ἄμισθοι πολιτικοὶ τῆς Ἀρχαίας Ἑλλάδος
Οὐδεὶς δημόσιος λειτουργὸς ἀμείβετο
Δήμ. I. Λάμπρου
(«Ἀναζήτησις», Ἀθῆναι 1980, σσ. 211-219.)
Στὰ λεξικὰ σὰν «ἐπάγγελμα» ὁρίζεται «ἡ «βιοποριστικὴ ἐργασία τινός» καὶ σὰν «ἐπαγγελματίας» ὁ ἀσκὼν βιοποριστικὴν ἐργασίαν». Ἑπομένως, ὅταν ἀσκῷ ἐπάγγελμα, σκοπός μου εἷναι νὰ ἐξασφαλίζῳ τὰ πρὸς τὸ ζῆν, καὶ κατὰ λογικὴν ἀναγκαιότητα ἡ ψυχολογικὴ ἀφετηρία καὶ τὸ λογικὸ κίνητρό μου, ὡς ἐπαγγελματία, εἶναι τὸ ἀτομικὸ καὶ οἰκογενειακό μου συμφέρον. Δὲν νοεῖται ἐπαγγελματίας ποὺ σκοπεύει στὴν ἱκανοποίησιν τοῦ ἀτομικοῦ ἢ οἰκογενειακοῦ συμφέροντος ἄλλου ἀτόμου. Τὸ συμφέρον τοῦ δευτέρου ἀτόμου ἱκανοποιεῖται ἀπὸ τὴν ἄσκησιν ἐπαγγέλματος ἐκ μέρους αὐτοῦ τοῦ ἰδίου καὶ ὄχι ἐκ μέρους τοῦ πρώτου. Συνέχεια
Ἡ μεθόδευσις καὶ πρόκλησις τοῦ Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ἀπὸ τὴν Γερμανία.
Τὸ βιβλίον, ἐπὶ τοῦ ὁποίου θὰ βασισθῶ σήμερα, εἶναι τὸ «τὰ μυστικὰ τοῦ Βοσπόρου» τοῦ Μοργκεντάου.
Ὁ Μοργκεντάου ἦταν πρέσβυς τῶν ΗΠΑ στὴν Κωνσταντινούπολιν, κατὰ τὴν διάρκεια τῶν ἐτῶν 1913-1916.
Ἡ μαρτυρία του εἶναι σημαντική, διότι ἐκτὸς ἀπὸ καλὸς παρατηρητής, ἦταν καὶ φίλος μὲ τὸν ἄλλον σημαντικὸ πρέσβυ τῆς Κωνσταντινουπόλεως: τὸν Βάγγεχαϊμ.
Ὁ Μοργκεντάου μᾶς ἐξιστορεῖ πολλὲς πτυχές, ἄγνωστες στὸν πολὺ κόσμο, ἀναφορικῶς μὲ τὰ αἴτια τοῦ Πολέμου, τῶν γενοκτονιῶν καὶ τοῦ ἐπερχομένου παντουρκισμοῦ. Μὰ ἐπίσης μᾶς κάνει γνῶστες παραμέτρων ποὺ ΔΕΝ θὰ μᾶς ἐγίνοντο γνωστὲς ἀπὸ τοὺς συνήθεις παραχαράκτες τῆς ἱστορίας μας. Συνέχεια