Τὴν ὥρα ποὺ παγκοσμίως ἡ (φερομένη) ὡς «δεξιὰ» ἀναγεννᾶται, πάντα ὑπὸ τὴν ὑψηλὴ προστασία, ἐποπτεία καὶ ἔλεγχο τῶν σιωνιστῶν…
Γιατί προωθῶνται «ἐθνικιστικά» κόμματα;
Γιατί προωθῶνται «ἐθνικιστικά» κόμματα; (β)
Ἐδῶ, στὴν χώρα μας, «μετουσιώνεται» τὸ φιλελὲ κούλλλιιι σὲ …«δεξιάρα», πρὸ κειμένου νὰ μὴν ξεμείνουμε ἀπὸ «ἐθνικιστικὰ» σιωνιστικο-προσκυνημένα μορφώματα.
Δεξιό τό κούλλλιιιιιι;;;
Καί μή χειρότερα; Λάθος… Τώρα ἀρχίζουν τὰ χειρότερα…
Εἶναι ἀρκετὰ χρόνια τώρα ποὺ ἰσχυρίζομαι πὼς ἕνα ἐπόμενον στάδιο, κατόπιν αὐτοῦ ποὺ διανύουμε, θὰ περιλαμβάνη τεμαχισμὸ κρατῶν καὶ χωρισμό τους σὲ μικρότερα κρατίδια, πολὺ πιθανὸν ἀλληλοεξαρτώμενα μεταξύ τους, μὰ πάντα ὑποτετεγμένα στοὺς παγκοσμίους τοκογλύφους.
Κρατίδια τέτοια ποὺ θὰ μποροῦν νὰ ἐλέγχονται καλλίτερα, δίχως τὶς χαοτικὲς συνθῆκες ποὺ σήμερα ἐπικρατοῦν, στὸ μεγαλύτερο τμῆμα τῶν κρατῶν καί, ἰδιαιτέρως στὶς χῶρες ποὺ φαίνονται -κατὰ κάποιον τρόπο- ἀχανεῖς καὶ χαοτικὲς (ὄχι γεωγραφικῶς!!!), ὅπως τέτοιες, γιὰ παράδειγμα, εἶναι οἱ χῶρες τῆς Μεσογείου.
Ἡ διάλυσις τῶν εὐρωπαϊκῶν κρατῶν εἶναι δεδομένη.
Ἤδη ἡ Σερβία καὶ ἡ Οὐκρανία ἔχουν κομματιασθῆ, ἑτοιμάζεται ἡ ἀπόσκισις τῆς Καταλωνίας ἀπὸ τὴν Ἰσπανία, ἡ Σκωτία «τρώγεται», εἰδικῶς μετὰ τὸ «brexit» καὶ ἡ Ἰταλία ἐπίσης …ζορίζεται μὲ τὴν «Λέγγα τοῦ Βοῤῥᾶ» γιὰ ἀποκοπὴ τμημάτων της…
Ὁδηγούμεθα σέ κομμάτιασμα τῶν Εὐρωπαϊκῶν χωρῶν;
Μία νέα γερμανικὴ αὐτοκρατορία ἔχει ἤδη ἐτοιμασθῆ καὶ καταλαμβάνει, τὴν μία μετὰ τὴν ἄλλην, μὲ ἀμέτρητα «νομότυπα» προσχήματα, περιοχὲς ποὺ πάντα θεωροῦσε δικό της «ζωτικὸ χῶρο».
Κι ὅλα αὐτὰ συμβαίνουν ἐμπρὸς στὰ μάτια μας ἀλλὰ ἀδυνατοῦμε, ἀκόμη, νὰ τὰ συνειδητοποιήσουμε διότι, ὡς γνωστόν, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ ἀξιολογήσουμε τὰ ὑπάρχοντα δεδομένα, πρέπει νὰ ἔχουμε γενικότερες ἀπόψεις κι ὄχι τὶς στενὲς ἀτομικές μας ὀπτικές, ποὺ περιορίζονται ἀκόμη περισσότερο ἀπὸ τὴν καθημερινότητά μας.Ὅμως τὰ μηνύματα βοοῦν καὶ τὰ δίκτυα τοῦ πSoros, μὰ πρῶτα καὶ κύρια οἱ δημοσιοκάφροι, ἤδη μᾶς προετοιμάζουν γιὰ μερικὰ ἀπὸ τὰ ἐπερχόμενα:
Τὸ ἐπόμενον στάδιον λέγεται Μικροκρατίδια!!!
Τί θέλω νά πῶ;
Γιὰ νὰ συντηρηθῇ, ὡς γεωπολιτικὸς σχεδιασμός, τὸ παραπάνω «σενάριον» καὶ νὰ ὑλοποιηθῇ ὁ κατακερματισμὸς τῶν κρατῶν σὲ κάτι πολὺ (μὰ πάρα πάρα πολὺ) μικρότερο, ποὺ ὅμως θὰ εἶναι, ἐπὶ τῆς οὐσίας, «τιμάρια» μὲ τοὺς ἀντιστοίχους «τιμαριούχους», ποὺ θὰ ὑπάγονται σὲ κάποιαν ἐκδοχὴ νεο-αὐτοκρατορίας (βλέπε καὶ νέο Βυζάντιον), ἀπαιτεῖται νὰ δημιουργηθοῦν, κατὰ τόπους, μεγάλες ὁμάδες «θερμοκεφάλων ἐθνικισταράδων», ποὺ ὁ «θερμοκεφαλισμός» τους θὰ συντηρεῖται ἀπὸ κάθε λογῆς προπαγάνδα. Κι ἔτσι, ἤδη, ἐδῶ, σὲ ἐμᾶς, σενάρια ἀποκοπῆς τῆς Κρήτης ἀπὸ τὴν χώρα ἤδη «παίζουν» παντοιοτρόπως, ἐνᾦ πλέον ἡ Μακεδονία ἀπειλεῖται ἀνοικτά, μαζὺ μὲ τὴν Θρᾴκη καὶ τὴν Ἤπειρο.
Δέν εὑρέθη ἕνας Κρητικός νά ἀντιδράσῃ στήν «Κρητική Πολιτεία»;
Καί, μέσα σὲ ὅλα αὐτά, ἀπὸ τὸ πουθενὰ τὸ -ἀνοικτὰ καὶ ἀπροκάλυπτα- ἀνθελληνικὸ κράτος ἀποφασίζει νὰ διοργανώσῃ ἐταιρεία καί, κατ’ ἐπέκτασιν, ἑορτασμούς, γιὰ νὰ τιμηθοῦν τὰ διακόσια χρόνια ἐκ τῆς «Ἐπαναστάσεως (τῶν Rorthchild)», ἀναθέτοντας στὴν γιάννα τὸν κεντρικὸ ῥόλο. Κι ἐνᾦ ἐμεῖς ἐπικεντρωνόμεθα στὸν ῥόλο τῆς γιάννας, ἀρνούμεθα νὰ διακρίνουμε τὰ …«περίεργα» ποὺ κρύβονται πίσω ἀπὸ αὐτόν.
Ὅλη ἡ ἀλήθεια τῆς …«Ἐπαναστάσεως» σὲ μίαν Γιάννα!!!
Δῆλα δὴ τὸ Ἑλλαδοκαφριστάν, ποὺ ὡς ἐπίσημος ἐπαρχία τῶν τοκογλύφων, ὑφίσταται, εἰδικῶς τὰ τελευταία χρόνια, μόνον γιὰ νὰ ἐθνομηδενίζῃ, ἔρχεται τώρα νὰ …«ἐθνο-ἀπογειώσῃ» τοὺς ἰθαγενεῖς. Ἐκείνους τοὺς ἰθαγενεῖς πού, μεταξὺ ἄλλων, μέσα στὴν κομματοκοσμάρα τους, ἔχουν μπερδεύση τὸν πολυπολιτισμὸ μὲ τὸν μπατριωτισμὸ καὶ τὰ ἀνοικτὰ σύνορα, διαβιῶντας, ἀποχαυνωμένοι, μεταξὺ ἀπολύτου ἀσαφείας καὶ πλήρους ὠχαδελφισμοῦ.
Τί καταλαβαίνουμε λοιπόν ἀπό ὅλα αὐτά; Ποία ἡ πραγματική ἀνάγκη τοῦ ἀνθελληνικοῦ Ἑλλαδοκαφριστᾶν νά διοργανώσῃ ἐθνικιστικές ἑορτές; Πόσο ἄσχετα εἶναι ὅλα αὐτά μεταξύ τους, εἰδικῶς τώρα πού μία ἰδανική ἐκπρόσωπός του ἀναλαμβάνει νά μᾶς …ἐπιμορφώσῃ;
Αὐτὸ τὸ κάτι ποὺ ἀπαιτεῖται, γιὰ νὰ συντηρήσῃ τὸν ἔμφυτο τῶν ἀνθρώπων πατριωτισμό, ποὺ ὅλοι μας χρειαζόμεθα γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ ἀνταποκριθοῦμε στὶς ἀνάγκες τῆς ἐπανεκκινήσεως, εἶναι ἤδη χειραγωγούμενον καὶ ἐλεγχόμενον καὶ κατευθυνόμενον εἰς βάρος μας. Ἄλλως τὲ ὁ ῥόλος τῆς χρυσῆς αὐγῆς, ποὺ (ἐπισήμως) προσφάτως ἔπαυσε, ἀκριβῶς ἐκεῖ ἐστόχευε. Τὸ ἐξαιρετικὰ ἀκραῖο αὐτὸ κομματομόρφωμα (τῆς χρυσῆς αὐγῆς), ποὺ γελοιοποιοῦσε καὶ περιθωριοποιοῦσε τὸν ἔμφυτο τῶν ἀνθρώπων πατριωτισμό, ἐνᾦ παραλλήλως διατηροῦσε ὑπὸ πλήρη ἔλεγχο τοὺς (ἂς ποῦμε) «παραβατικοὺς ἐθνικισταράδες», μᾶς κατέδειξε σαφῶς πὼς ὁ (ἂς ποῦμε) ἀνεξέλεγκος (ἔως καὶ ὑγιὴς) πατριωτισμὸς εἶναι περιττὸς καὶ ἀπαιτεῖται νὰ ἐνταχθῇ κάτω ἀπὸ κομματικὲς ὀμπρέλες. Κι ἔτσι γιὰ τοὺς …«ἀκραίους» μᾶς προέκυψε ὁ μΠατΣοΚοθρεμμένος βελόπουλος καὶ γιὰ τοὺς «λογικοὺς» τὸ κούλλλιιι…
Ἀπὸ μαντριὰ δὲν ξεμένουμε. Τὸ ποῦ ὅμως θέλουν αὐτὰ τὰ μαντριὰ νὰ μᾶς χώσουν εἶναι ἄλλη ἱστορία.
Συμπερασμαστικῶς.
Αὐτὸ ποὺ σχεδιάζεται εἶναι ὁ πλήρης κατακερματισμὸς τῆς χώρας μας καὶ γιὰ αὐτὸν τὸν σκοπὸ ἤδη τὰ «πιόνια» εἶναι στὶς θέσεις τους, καθὼς ἐπίσης καὶ οἱ ἀμέτρητοι χαχόλοι ποὺ θὰ τὸν ὑπερασπισθοῦν, νομίζοντας (ἢ κι ἐλπίζοντας) πὼς «ὑπηρετοῦν μεγάλες ἰδέες»…
Τὴν ἰδίαν στιγμὴ δομεῖται ὁ νεοβυζαντισμὸς μὲ τέτοιον τρόπο, ποὺ τελικῶς νὰ ἐλέγχεται ἀνοικτὰ καὶ πλήρως τὸ νέο αὐτοκρατορικὸ αὐτὸ σχῆμα, ἀπὸ ἕνα σιωνιστικοπροσκυνημένο «ἰερατεῖο», ὁπωσδήποτε βενιζελικῶν (καὶ αὐτοκρατορικῶν) ἀπογόνων.
Ἐκ παραλλήλου παντοιοτρόπως ἤδη τροφοδοτεῖται μὲν καθημερινῶς τὸ μῖσος, μὲ τὴν βοήθεια τῶν Μέσων Μαζικῆς Ἐξαπατήσεως, πρὸς κάθε τί ποὺ ἐνοχλεῖ τοὺς τοκογλύφους, ἀλλὰ ἐπὶ πλέον αὐτὸ τὸ μῖσος χρησιμοποιεῖται μονίμως καὶ μόνον πρὸς ὄφελος τῶν τοκογλύφων. Κι ἔτσι ναὶ μὲν γελοιοποιῶνται ἅπαντες αὐτοὶ ποὺ πράγματι ἀντιστέκονται στοὺς εὑρυτέρους καὶ ἐπὶ μέρους τοκογλυφικοὺς σχεδιασμούς, τὴν ἰδίαν στιγμὴ ποὺ προβάλλονται καὶ ἀναδεικνύονται ἅπαντες οἱ σιωνιστοπροσκυνημένοι. Κοινῶς; «Ἀχταρμᾶς» λέγεται αὐτὸ ποὺ μᾶς συμβαίνει…
Τελικῶς ὅλα πρέπει νὰ εἶναι πάντα ἔτσι δομημένα, σὲ κοινωνικὰ ἐπίπεδα, ποὺ ὁ «ἐχθρὸς» νὰ «κρύβεται» ὁπουδήποτε ἀλλοῦ, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ἴδιο τὸ κράτος, ποὺ (ὡς βιτρίνα τῶν τοκογλύφων) διοργανώνει αὐτοὺς τοὺς «ἐορτασμοὺς», ἔτσι, ἐξ αἴφνης, γιὰ νὰ μᾶς ἀποδείξῃ πὼς πέραν τῆς γενικῆς του λεηλατικῆς, εἰς βάρος μας, θέσεώς του, τώρα πιὰ ξεκινᾶ ἀνοικτὰ καὶ νὰ μᾶς …«ἐπιμορφώσῃ» τόσο, ὅσο χρειάζεται, πρὸ κειμένου νὰ «προετοιμασθοῦμε», τόσο ὅσο χρειάζεται, γιὰ νὰ αὐτό-προσφερθοῦμε στὸ νὰ θυσιασθοῦμε, πρὸ κειμένου νὰ ὁλοκληρωθοῦν οἱ σχεδιασμοὶ τῶν πραγματικῶν ἀφεντικῶν τοῦ κόσμου μας.
Τόσο ἁπλᾶ…
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
Ἔχεις δίκιο, ρὲ Φιλονόη. Στὰ ἴδια συμπεράσματα τείνω νὰ καταλήξω καὶ ἐγὼ – ἀκολουθώντας τελείως διαφορετικοὺς δρόμους.