Μάννα, τον ήλιο εδώ σκεπάζουν ίσκιοι
κι αναπαμό ποτέ η καρδιά δε βρίσκει ένα:
οι αυγές κ’ οι νύχτες μας γυρνούν φρικτές
πεντάλφες γράφουν στό σκοτάδι σήματα,
που τον κίνδυνο μηνούν,
πύρινα φίδια από τα βάθη του Άδη.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Παιδιὰ…τῆς Ἑλλάδος παιδιά…
Τι ωραία δείγματα Ελλήνων..!
Αγέρωχοι, χαμογελαστοί, με αυτοπεποίθηση..
Με το «δωμάτιο του φόβου» στο μυαλό τους, καλά κλειδωμένο,όπως μόνο οι Ἐλληνες μαχητές πρόγονοί του ήξεραν να κάνουν.
Αλλωστε, το dna στο αίμα τους και δεν τους αφήνει να νοιώσουν αλλοιώς..
Παιδιά της Ελλάδος παιδιά…Αυτό ακριβώς…της Ελλάδος παιδιά! Αξια παιδιά!!
Ὁ περίεργος θάνατος τοῦ Μεταξᾶ.
Ὑπάρχουν πολλὰ πράγματα ποὺ θαυμάζω στὸν Μεταξᾶ. Πάρα πολλά!
Σαφῶς ὅμως καὶ ὑπάρχουν ἄλλα τόσα γιὰ τὰ ὁποῖα δὲν τὸν θαυμάζω.
Ὅμως τὸ γεγονὸς πὼς σὲ μίαν πολὺ κρίσιμον στιγμὴ γιὰ τὸ ἔθνος μας, τὸ κεφάλαιον Μεταξᾶς τελείωσε ἔτσι παράδοξα, εἶναι ἕνα γεγονὸς ποὺ ὅλοι μας ἀντιλαμβανόμαστε πὼς δὲν εἶναι διόλου τυχαῖον.
Ἕνας λησμονημένος ἥρως!
Κάθε πράξις ἡρωϊσμοῦ καὶ πατριωτισμοῦ μὲ ταράζει.
Μὲ συγκλονίζει!
Δὲν ἐξετάζω τὸ ἐὰν ὁ πρωταγωνιστὴς εἶναι Ἕλλην ἤ Κινέζος ἤ Χιλιανός.
Θαυμάζω τὸν ἥρωα, τὸν πατριώτη, τὸν Ἄνθρωπο ποὺ θυσιάζεται γιὰ τὸ σύνολον ἤ γιὰ τὴν Πατρίδα του!
Συνέχεια
Οἱ «ἀγαπημένοι» μας «φίλοι» Ἄγγλοι!
Ὅταν ὁ Μεταξᾶς, ἀπὸ τὸ 1940 ἐπισήμως, δὲν ἤθελε τοὺς Ἄγγλους στὴν Ἑλλάδα, κάτι ἤξερε.
Διέβλεπε πὼς ἐὰν οἱ Ἄγγλοι σταθμεύσουν ἐδῶ, μὲ ἤ χωρὶς μεγάλες στρατιωτικὲς δυνάμεις, θὰ δημιουργοῦσε ἡ παρουσία τους ῥήξιν ἀνεπανόρθωτον στὶς σχέσεις τῆς χώρας μὲ τοὺς Γερμανούς.
Μία τέτοια κατάστασις θὰ ἐπετάχυνε τὴν εἰσβολὴ τῶν Γερμανῶν, κάτι ποὺ ὁ Μεταξᾶς φρόντιζε νὰ μὴν συμβῇ!
Οἱ Γερμανοὶ ἦταν συνιδρυτὲς τοῦ Ἄξονος καὶ ὁ σύμμαχός τους δεινοπαθοῦσε στὴν Ἀλβανία. Δὲν θὰ τὸν ἄφηναν ἔτσι, ἐὰν Συνέχεια
Γιαννιτσά.
Νὰ θυμόμαστε…
Πρέπει νὰ θυμόμαστε.
Πρέπει νὰ γνωρίζουμε…
Ὅσο καλλιτερα γνωρίζουμε τόσο λιγότερο θὰ μᾶς ξεγελοῦν…
Ἡ ἱστορία μας εἶναι ἡ δύναμις τῆς γνώσεως.
Λαὸς ποὺ τὴν ξεχνᾶ ἔχει τελειώσει…