Λίγες ἡμέρες πρὶν ἔγραφα γιὰ τοὺς ἀθῴους, τοὺς πολὺ ἀθῴους, ποὺ πληρώνουν πρῶτοι κι ἀκριβῴτερα ἀπὸ κάθε ἄλλον, στὶς μεγάλες ἀνατροπές…
Κάπως ἔτσι λοιπόν, πρὸ μερικῶν ἑβδομάδων, κάποιοι ἀθῷοι ἐπλήρωσαν ἀκριβά…. Πολὺ ἀκριβά…
Καὶ πληρώνουν ἰδιαιτέρως ὑψηλὰ τιμήματα, πάντα πρῶτοι οἱ ἀθῷοι…
Εἶναι νόμος τῆς Φύσεως αὐτός.
Εἴμαστε ἕνας λαὸ ποὺ αἰσθάνεται ἀπὸ ὀλίγον ἔως πολὺ συγγενὴς τῆς Ψωροκώσταινας, ἀπὸ ἀρχῆς (τῆς ἐπισήμου) ὑπάρξεώς του.
Μηδενικὴ ἀντίστασις σὲ κάθε μορφῆς ἐπιθέσεως ἀπὸ πλευρᾶς μας, ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ τὸ σημεῖον ἐνάρξεως τοῦ κράτους-μορφώματός μας.
Ἀμέτρητα τὰ παραδείγματα, ποὺ ἐξηγῶνται μέν, δὲν συγχωρῶνται δέ.
Κι ἀπὸ μνήμη, δυστυχῶς μας, χειρότερα κι ἀπὸ …χρυσόψαρα!
Ὅλοι μας!
Συνέχεια
Δύσκολες ὧρες περνᾶ στὴν φυλακὴ ὁ (μικραπατεών) Δημοσθένης Βεργῆς.
Ξεκίνησε ἀπὸ τοὺς πολιτικάντηδες…
Ἐξηκολούθησε ἀπὸ τοὺς δημοσιοκάφρους…
Μετεκινήθη στὰ σχολεῖα, στὰ πανεπιστήμια, στὰ βιβλία μας, στὴν ἱστορία μας, στὴν καθημερινότητά μας, στὴν δικαιοσύνη, στὸ μυαλό μας τὸ ἴδιο…
Ἐπέστρεψε στοὺς κουδουνισμένους γιὰ …ἀνταλλάγματα καὶ τώρα….
Τώρα…
…τώρα πιὰ εἶναι ὅλη ἡ φαινομενική της ὕπαρξις ἀποκλειστικὰ καὶ μόνον στὰ χέρια τῶν δημοσιοκάφρων, ποὺ ἔλαβαν τὰ ὑψηλά τους ἀνταλλάγματα καὶ …παίζουν μὲ τὶς λέξεις, ἔτσι, γιὰ πλάκα.
Αἰσθάνονται δυνατοί… Ἀνίκητοι… Θριαμβευτές… Συνέχεια
Γιατί λοιπόν τόσος πόνος μέ τούς πλειστηριασμούς; Ἔ; Καί γιατί τώρα;
Δῆλα δή τό μόνον πού λείπει ἀπό τό δημόσιον ταμεῖον κι ἀπό τίς τράπεζες εἶναι τά σπίτια μας;
Οἱ τράπεζες, θὰ μοῦ πεῖτε…
Ἔμ, ναί, κι αὐτές… Ἀλλά τί θά κάνουν τόσα ἀκίνητα πιά αὐτές οἱ τράπεζες;
Ἰδίως μάλιστα ὅταν τὰ περισσότερα ἀπὸ αὐτὰ ἔχουν μείνῃ στά χέρια τους τόσον καιρόν, δίχως νά ἀποδίδουν κάτι, πρό κειμένου νά καλύπτουν τά ἔξοδά τους;
Τὶς ἀπαντήσεις θὰ μᾶς τὶς δώσουν, ἀρχικῶς, αὐτοὶ οἱ μεγαλοεπιχειρηματίες τοῦ τόπου μας, ποὺ ἐτσακίσθησαν νὰ ἐνασχοληθοῦν, πρὶν ἀκόμη ξεκινήσῃ ἡ μεγάλη βουτιὰ τῶν τραπεζῶν, μὲ τὸ real estate. Συνέχεια
Ἡ φωτογραφία ἐκπληκτική! Μάρτυς τῆς περιφρονήσεως ποὺ δείχνει ἡ Φύσις στὰ ἀνθρώπινα ἔργα.
Μάρτυς τῆς δικῆς μας κατάντιας καὶ τῆς ἀνοησίας μας…
Ἀν τί νὰ μάθουμε νὰ ζοῦμε μὲ τὴν Φύσι, μέσα στὴν Φύσι, ἐμεῖς πασκίζουμε νὰ τὴν φυλακίσουμε σὲ …ζαρτιέρες, ὅπως ἔλεγε ἡ γιαγιά μου, καταστρατηγῶντας τὴν κοινὴ λογικὴ ποὺ ἄλλα ὑπαγορεύει… Συνέχεια
