Θὰ μπορούσαμε νὰ θρηνοῦμε γιὰ πολὺ καιρὸ (καὶ θὰ τὸ κάνουμε μέσα μας), ἀλλὰ ὁ θρῆνος ἀκινητοποιεῖ καὶ μουδιάζει. Ἐπείγει κάθε εἴδους κι ἐπιπέδου κινητοποίησις ἀπὸ ὅλους μας, σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς καὶ τὰ ἐπίπεδα.
Οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἀπωλέσθησαν δὲν ἔρχονται πίσω ἀλλὰ οἱ ἀνίκανοι καὶ οἱ ἠλίθιοι πρέπει νὰ τιμωρηθοῦν. Μόνον μὲ διαύγεια πνεύματος μπορεῖ νὰ συμβῇ ὅμως αὐτό, ἐφ΄ ὅσον ὁ χειρότερός μου σύμβουλος εἶναι ὁ θυμός. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Νέμεσις
Γιά νά …«καθαρίσουμε» ἤ γιά νά ἐπαναδομήσουμε;
Κάθαρσις ἀπὸ ἐδῶ ἀκούγεται…
Νὰ πᾷν οἱ κλέφτες στὴν φυλακή, ἀκούγεται παρὰ πέρα…
Νὰ ἐπιστραφοῦν τὰ κλαπέντα, ἀναμένουν πολλοί…
Νά, τέλος πάντων, μὲ κάποιον τρόπο, ἐὰν καὶ ὅσο εἶναι δυνατόν, νὰ διορθώσουμε αὐτὰ ποὺ ἔχουμε, τὰ χαλασμένα, τὰ βρώμικα, τὰ γκρεμίδια… Δῆλα δὴ αὐτὸ τὸ ἄῤῥωστο σῶμα, τὸ μολυσμένο, τὸ βρωμερὸ νὰ τὸ κρατήσουμε, γιὰ ὅσο τὸ δυνατόν, ζωντανό. Τάχα μου διότι μᾶς ἀπέδειξε (πῶς ἄρα γέ;) ὅτι δὲν εἶναι λάθος τὸ σύστημα ἀλλὰ αὐτοὶ ποὺ συμμετέχουν σὲ αὐτό, γιὰ νὰ τὸ στελεχώνουν.
Συνέχεια
Χρέος μας νὰ διδαχθοῦμε…
Λίγες ἡμέρες πρὶν ἔγραφα γιὰ τοὺς ἀθῴους, τοὺς πολὺ ἀθῴους, ποὺ πληρώνουν πρῶτοι κι ἀκριβῴτερα ἀπὸ κάθε ἄλλον, στὶς μεγάλες ἀνατροπές…
Κάπως ἔτσι λοιπόν, πρὸ μερικῶν ἑβδομάδων, κάποιοι ἀθῷοι ἐπλήρωσαν ἀκριβά…. Πολὺ ἀκριβά…
Καὶ πληρώνουν ἰδιαιτέρως ὑψηλὰ τιμήματα, πάντα πρῶτοι οἱ ἀθῷοι…
Εἶναι νόμος τῆς Φύσεως αὐτός.
Φταῖν οἱ (κάθε λογῆς) κωστόπουλοι λοιπόν…
Εἴμαστε ἕνας λαὸ ποὺ αἰσθάνεται ἀπὸ ὀλίγον ἔως πολὺ συγγενὴς τῆς Ψωροκώσταινας, ἀπὸ ἀρχῆς (τῆς ἐπισήμου) ὑπάρξεώς του.
Μηδενικὴ ἀντίστασις σὲ κάθε μορφῆς ἐπιθέσεως ἀπὸ πλευρᾶς μας, ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ τὸ σημεῖον ἐνάρξεως τοῦ κράτους-μορφώματός μας.
Ἀμέτρητα τὰ παραδείγματα, ποὺ ἐξηγῶνται μέν, δὲν συγχωρῶνται δέ.
Κι ἀπὸ μνήμη, δυστυχῶς μας, χειρότερα κι ἀπὸ …χρυσόψαρα!
Ὅλοι μας!
Συνέχεια
Τῆς φυλακῆς τὰ σίδερα εἶναι γιὰ τὰ …κορόιδα!!!
Δύσκολες ὧρες περνᾶ στὴν φυλακὴ ὁ (μικραπατεών) Δημοσθένης Βεργῆς.
Σκοτώνοντας τήν ἀλήθεια…;;;
Ξεκίνησε ἀπὸ τοὺς πολιτικάντηδες…
Ἐξηκολούθησε ἀπὸ τοὺς δημοσιοκάφρους…
Μετεκινήθη στὰ σχολεῖα, στὰ πανεπιστήμια, στὰ βιβλία μας, στὴν ἱστορία μας, στὴν καθημερινότητά μας, στὴν δικαιοσύνη, στὸ μυαλό μας τὸ ἴδιο…
Ἐπέστρεψε στοὺς κουδουνισμένους γιὰ …ἀνταλλάγματα καὶ τώρα….
Τώρα…
…τώρα πιὰ εἶναι ὅλη ἡ φαινομενική της ὕπαρξις ἀποκλειστικὰ καὶ μόνον στὰ χέρια τῶν δημοσιοκάφρων, ποὺ ἔλαβαν τὰ ὑψηλά τους ἀνταλλάγματα καὶ …παίζουν μὲ τὶς λέξεις, ἔτσι, γιὰ πλάκα.
Αἰσθάνονται δυνατοί… Ἀνίκητοι… Θριαμβευτές… Συνέχεια