Ξάνθη 2006. Ἀνοικοδόμηση στόν ὑπάρχοντα πολεοδομικό ἱστό, ὅπου τό πλᾶτος τῶν δρόμων παραμένει ἴδιο, ἐνῶ τά ὕψη τριπλασιάζονται.
Ὅσον ἀφορᾶ στήν παρούσα κατάσταση τῶν πραγμάτων, πρέπει νά παρατηρήσουμε ὅτι μέ τήν κυριαρχία τοῦ μοντερνισμοῦ, τήν ἐπικράτηση διεθνοποιημένων συρμῶν καί τήν οἰκονομική ἀπογείωση τῆς χώρας κατά τό δεύτερο μισό τοῦ 20οῦ αἰώνα, πραγματοποιεῖται μία καθολική ἀνοικοδόμηση τῶν ἑλληνικῶν οἰκισμῶν καί πόλεων[i]. Τό δομημένο περιβάλλον τῆς πατρίδας μας, τό ὁποῖο διέθετε ὑψηλή αἰσθητική, χαρακτηριστική ταυτότητα, ἰδιαίτερη ἀτομικότητα καί μοναδική λειτουργικότητα, ὑφίσταται ριζικές μεταβολές. Τό ἑλληνικό περιβάλλον ἀποτελεῖ πλέον προϊόν μίας ἄκρατης ἐμπορευματοποιήσεως τοῦ χώρου, ἡ ὁποία γίνεται ἀπόλυτη ἀξία. Τό νέο δομημένο περιβάλλον τῶν ἑλληνικῶν οἰκισμῶν καί πόλεων θά ἐπηρεάσει τόν ψυχισμό καί τόν τρόπο ζωῆς τῶν Ἑλλήνων γιά τά ἑπόμενα χρόνια. Συνέχεια
Στήν σήμερα ὀνομαζόμενη Παλαιά Πόλη περιλαμβάνεται ὁ χῶρος πού ἱστορικά προσδιόριζε τόν βυζαντινό οἰκισμό καί τόν οἰκισμό τῆς Τουρκοκρατίας. Περιλαμβάνονται δηλαδή οἱ σημερινές συνοικίες Μητροπόλεως, Καβακίου 
