Ἀρχεῖα ἐτικέττας: σκέψεις

Εὐτυχῶς ποὺ τὸ Μπένυ βάζει αὐτο-goal!!!

ἀπὸ τὸν/τὴν

1

Τὸ τὶ λέει ὁ στόμας του αὐτὸν τὸν καιρὸ δὲν περιγράφεται.
Τὶ πὼς θέλει νὰ βάλῃ ὁ τΣΥΡΙΖΑ στὴν φυλακὴ ὅλα τὰ μΠατΣοΚολαμόγια…
Τὶ πὼς ἐὰν δὲν ἐκλεγῇ ἡ ἐλιὰ πάει τὸ χάσαμε τὸ δημοκρατικό μας συναίσθημα…
Τὶ πὼς ἐὰν δὲν ἀναγνωρίσουν ΟΛΟΙ τοὺς ΨΕΥΔΟ-ναζιστὲς τῆς Οὐκρανίας πάει ἡ Εὐρώπη, πάει καὶ τὴν χάσαμε…

Τί νά σᾶς πῶ;
Ἐγὼ ἀπὸ τὸν Πόντο εἶμαι…
Καὶ ναί… ὁ τΣΥΡΙΖΑ, σὰν φυσικὸς συγγενὴς καὶ διάδοχος τοῦ μΠατΣοΚ, δὲν θὰ βάλη στὴν φυλακὴ τὸν προγονό του… Ἴσως ἔως τὸ Μπένυ νὰ φθάσῃ, ἀλλὰ κι αὐτὸ παίζεται…
Καὶ ναί… Ἡ ΝουΔουλάρα, κατὰ τὰ τελευταῖα κουτσομπολιά, πίπτει διαρκῶς καὶ ἀγωνιωδῶς περνᾶ κάτω τοῦ 9% ἐν  τὸ μΠατΣοΚ ἐξηφανίσθη… Τὰ δὲ ἀπομεινάρια τοῦ τελευταίου, ἀλλάζοντας ῥοῦχα κι ὀνόματα, σὰν τὸν Μανωλιό, πασχίζουν νὰ δοῦν τὴν …ἐπομένη ἡμέρα τῶν ἐκλογῶν κάπου, στὸ βάθος τῶν ἐκλογικῶν ἀποτελεσμάτων φῶς, μήπως καὶ δὲν αὐτοκτονήσουν ὁμαδικῶς… Συνέχεια →

Φιλοσοφική (προσ)-εὐχή

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Φιλοσοφική (προσ)ευχήΦιλοσοφική (προσ)ευχή τῆς Ἑλληνικῆς Φιλοσοφικῆς – Θεολογικῆς Ἀμφικτυονία «Ὁδυσσεῦς» πρὸς ὅλας τὰς βαθμίδας τῶν Θεῶν «(Προσ)εὔχομαι εἰς ὅλους τοὺς Θεούς καὶ τὰς Θεᾶς νὰ καθοδηγήσουν τὸν νοῦν μου εἰς τὴν μελέτην ὅπου ἔχω ἀναλάβει καὶ, ἀφοῦ ἀνάψουν ἐντός μου τὸ λαμπρό φῶς τῆς ὰληθείας, νὰ διευρύνουν τὴν διάνοιά μου διὰ τὴν ἴδια τὴν ἐπιστημονικὴν γνώσην τῶν ὄντων καὶ νὰ ἀνοίξουν τὰς πὺλας τῆς ψυχῆς μου πρὸς ὑποδοχὴν τῆς ἐνθέου ὑφηγήσεως τοῦ Πλάτωνος. Συνέχεια →

Ποιός μᾶς μισεῖ τόσο πολύ;

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Μόλις διάβασα ἕναν τίτλο βιβλίου «Περὶ τῆς ἐποικήσεως σλαυϊκῶν τινῶν φυλῶν εὶς τὴν Πελοπόννησον»· τόσον καιρὸ κατηγοροῦμε τοὺς Ἐβραίους καὶ τὸ Ἰσραῆλ γιὰ τὰ δεινὰ ποὺ είχαμε ὑποστεῖ κατὰ τὴν ἐπιβολὴ τῆς νέας θρησκείας…

    Τὸ ὅ,τι οἱ Ἐβραίοι μισοῦν τοὺς Ἕλληνες, διότι ἡ λογικὴ καταῤῤίπτει κάθε θρησκεῖα, εἶναι πασίγνωστο, ἀλλὰ δὲν εἶναι αὐτοὶ ὑπεύθυνοι γιὰ τὶς πράξεις τῶν Σλαύων δολοφόνων…!!! Οἱ ἴδιοι δὲν κάνουν κατὰ μέτωπο ἐπίθεσι (ὅπως συνέβη μὲ τὴν ἐπιβολὴ τοῦ Χριστιανισμοῦ) εἶναι «ἀόρατοι» ἐχθροὶ… Συνέχεια →

Λάγνες σκέψεις.

ἀπὸ τὸν/τὴν

0

Λαγνεία είναι η κατάσταση στην οποία ο άνθρωπος δεν αντιστέκεται στις σεξουαλικές του επιθυμίες και θεωρείται αμάρτημα. Γιατί άραγε;
Έτσι διδαχθήκαμε τουλάχιστον στα σχολεία: Μόνιμη εγκράτεια προς τα ενστικτώδη θέλω μας. Βαρύ το φορτίο: Εκούσια αποχή από τις ηδονές μέχρι την ανυπαρξία μας.
Διδαχθήκαμε επίσης πως προορισμός μας είναι ο γάμος με ένα και μοναδικό ταίρι μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος.
Διδαχθήκαμε την αγάπη ως εγκράτεια θα έλεγα, ως ένα άγραφο νόμο που μας κρατά μακρυά από τους πειρασμούς μας.
Διδαχθήκαμε μια αγάπη αδέκαστο κριτή που ταπεινώνει, είναι τυφλή προς τα ένστικτα μας και διαστρεβλώνει τα θέλω μας.
Η πιο ειλικρινής αγάπη μας είναι αυτή για το φαγητό λένε κάποιοι διότι εξυπηρετεί ένα βασικό μας ένστικτο, αυτό της πείνας.
Αλλά με το ένστικτο των ορμών τι γίνεται; Συνέχεια →

Εἶμαι ἡ Ἑλλάς!

ἀπὸ τὸν/τὴν

3

Εἶμαι ἡ Ἑλλάς!Τὰ παλληκάρια σφάζονται στὰ πόδια μου ἀβέρτα,
μπαταρισμένο τὸ σκαρὶ καὶ στέκω στὴν κουβέρτα.
Εἶμαι ἡ Ἑλλὰς καὶ στωϊκά, ἔμαθα νὰ προσμένῳ,
τὸν καπετάνιο τὸν καλό, τὸν χιλιομυρωμένο.
Ἀπὸ γενιὰ Ἀργοναυτῶν καὶ τῆς Ἀργοῦς τὴν χάρη, Συνέχεια →

Λύσεις συγκεκριμένες ὑπάρχουν;

ἀπὸ τὸν/τὴν

0


Ἐὰν ὑπάρχῃ κόμμα μὲ ὁλοκληρωμένη πρότασι, ποὺ νὰ μᾶς βγάζῃ ἀπὸ τὸ ἀδιέξοδο, νὰ βγῇ νὰ τὴν πῇ ἀναλυτικῶς καὶ ξεκάθαρα στὸν κόσμο.
Μισόλογα δὲν γίνονται δεκτά, καθὼς καὶ φαμφάρες τοῦ τύπου «μαζὺ» ΘΑ φτιάξουμε, «μαζὺ»  ΘΑ δείξουμε κλπ… Συνέχεια →