Φαντασθῆτε…

(π.χ.)
Νὰ μὴν εἶχε ξεκοιλιασθεῖ ὁ Κερκυραῖος κόμης στ᾿ Ἀνάπλι.
Νὰ μὴν εἶχον ἐξωσθεῖ οἱ Βαυαροὶ καὶ ἄλλοι «ξενόφερτοι» κλασσικισταί.
Νὰ μὴν εἶχον κυβερνήσει τὴν χώραν οἱ ἐλεεινοὶ ETHNARCHIS I & ETHNARCHIS II.
Νὰ εἶχε πετύχει τὸ ἀντιπραξικόπημα τῆς 13ης Δεκεμβρίου 1967.
Ὁ ETHNARCHIS IΙ, νὰ μὴν εἶχε ποτὲ καλέσει ἀπ᾿ τὰς ΗΠΑ τὸν Ὑπέρτατον Ἐθνικὸν Κανάγιαν. Συνέχεια

«Νεκρά» γλωσσικὰ ἰδιώματα!

(καὶ λοιπαὶ ἀνοησίαι μονομανῶν γλωσσολόγων).

«…ὃταν μὴ ρητινοῦχα δένδρα πυκνὸν ὀπὸν
ἀπ’ τοὺς κορμούς των βγάζουν καὶ ἀστραπιαίως ὡριμάζουν οἱ
νεαροὶ λωτοὶ ὃταν χωρὶς καθόλου νὰ ἒχῃ βρέξει, τὰ χώματα τριγύρω μας μουσκεύουν, Συνέχεια

Σατανικὰ σενάρια ἐθνικιστοῦ.

Μετὰ ἀπὸ μιὰν ἐνδεχομένην νίκην τῶν «Λαοκρατῶν» μετὰ τὸν Β΄Π.Π. ἐν Ἑλλάδι, θὰ ἦτο πολὺ πιθανὴ ἡ εἰρηνικὴ ἐπανάκτησις τῆς Ἰωνίας.
Ἑκατομμύρια Ἕλληνες, μὲ ψαρόβαρκες, σκάφες τῆς μπουγάδας, μπανιέρες καὶ ντεπόζιτα, θὰ διέπλεον τὸ Αἰγαῖον καὶ θὰ κατέφευγον εἰς τὰς φιλοξένους ἀκτὰς τῆς Ἰωνίας, ὡς οἱ κάτοικοι τῆς Ἰσπανιόλης (Κούβας), μετὰ τὴν ἀναλόγου ἀποτελέσματος ἐπικράτησιν τῶν «Πωγωνάτων» (Barbudos). Συνέχεια

Ὕψωμα Ἑλλάδα…

1-12

    Πάλι θα χάσουμε. Το προαίσθημα της ήττας είναι το πρώτο που έρχεται πριν η ίδια η ήττα μπει θριαμβεύτρια στην αλωμένη πόλη. Δεν έχει σημασία που δεν κουβαλήσαμε όπλο και δεν ακούσαμε ήχο σφαίρας να περνάει δίπλα από το κεφάλι μας, εμείς πολεμήσαμε.

Δεν έχει καμία σημασία που δεν θα γραφούν ένδοξες ιστορίες για μας τους Έλληνες της πρώτης και δεύτερης 10ετίας του 21ου αιώνα. Δεν έχει σημασία που δεν έχουμε εμφανή ίχνη καταπόνησης στο κορμί μας, ούτε που δεν τραγουδούμε θούριους όλοι μαζί πριν την κάθε μάχη, εμείς πολεμήσαμε.

Συνέχεια

Σκόρπιες …σκέψεις περὶ Οὐκρανίας…

«Μὴ ἔρχεσθε», ποὺ νὰ πάρῃ ὁ διάολος…

ΠΟΤΑΜΟΙ συνῆλθον ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ τὴν θάλασσαν κατῃτιῶντο, λέγοντες αὐτῇ “διὰ τί ἡμᾶς, εἰσερχομένους ἐν τοῖς ὕδασι καὶ ὑπάρχοντας ποτίμους καὶ γλυκεῖς, ἁλμυροὺς ἀπεργάζῃ καὶ ἀπότους;” ἡ δὲ θάλασσα, ἰδοῦσα ὅτι αὐτῆς καταμέμφονται, λέγει πρὸς αὐτούς «μὴ ἔρχεσθε καὶ μὴ γίνεσθε ἁλμυροί.» Συνέχεια

Τὶ συμβαίνει ὅμως μὲ τὸν «νεοναζισμό»;

Τὶ συμβαίνει ὅμως μὲ τὸν «νεοναζισμό»;
Προσωπικὰ δὲν γνωρίζω, διότι εἶναι πρακτικὰ πλέον ἀδύνατον νὰ διαπιστωθῇ ἐὰν κάτι τέτοιο ὄντως ὑπάρχει ἢ εἶναι ἀπλῶς ἀπόρροια αὐτομάτων ἀντανακλαστικῶν, προγραμματισμένων σὰν τὸν σκύλο τοῦ Παβλώφ. Συνέχεια