Ένα άρθρο μπορεί να διαβαστεί από επάνω προς τα κάτω και πολλές φορές να ξαναγραφεί με ανάποδη σειρά, δίνοντας σημασία σε ενότητες που ευρίσκονται στο τέλος. Το παρόν άρθρο αποτελεί μια αναπροσαρμογή του άρθρου που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο mignatiou.com με τίτλο «Οἱ «μπλόφες» τοῦ Σῶῤῥα στὸν Ἀντώνη Σρόιτερ» και σε αυτό θα αναλύσουμε την απάτη Σώρρα σχετικά με την Τράπεζα της Ανατολής, όπως και τον λόγο που κάθε μετοχή του έπρεπε να αξίζει 675 δισεκατομμύρια ευρώ.
Εξηγώντας τα βασικά σημεία, ώστε να κατανοήσει κάποιος την ιστορία που θα περιγράψω, πρέπει να επισημάνω ότι η υπόθεση της Τραπέζης της Ανατολής έχει νομική και πραγματική βάση, μακρυά από θεωρίες συνωμοσίας και ηλιθιότητες. Έχω πει εκατοντάδες φορές πως πρόκειται για έναν αγώνα αντοχής και όχι ταχύτητας, ανάμεσα στην Εθνική Τράπεζα, που εξαγόρασε και απερρόφησε την Τράπεζα της Ανατολής το 1932 και στους κατόχους μετοχών της τελευταίας.
Μέχρι σήμερα, η Εθνική Τράπεζα έχει αντιμετωπίσει στις δικαστικές αίθουσες αρκετές φορές τους κατόχους μετοχών της Τραπέζης της Ανατολής σε χαμηλής σημασίας δίκες, όπως ασφαλιστικά μέτρα επιδείξεως εγγράφων, πιστεύοντας ότι θα κερδίζει πάντοτε λόγω του μεγέθους της. Στην πορεία όμως διεπράχθησαν από την πλευρά της τραγικά λάθη, αφού οι διοικούντες της τραπέζης δεν κατανοούν ποιός είναι ο αντίπαλός τους, που στην πραγματικότητα είναι τα δικά τους εγκληματικά λάθη κατά το παρελθόν. Αποτέλεσμα ήταν, όπως αποκαλύψαμε πρόσφατα, η Εθνική Τράπεζα να χρησιμοποιήσει πλαστογραφημένο έγγραφο για να αποδείξει ότι η πορεία της εκκαθαρίσεως της Τραπέζης της Ανατολής δεν ήταν η επιθυμητή! [βλ. Χρησιμοποίησε πλαστά ἔγγραφα ἡ Ἐθνκή Τράπεζα; (2)].
Σ
