Ἀπαγορεύεται ἡ ἀναδημοσίευσις τῶν κειμένων τοῦ κυρίου Μιχαὴλ Ἀλεξανδρῆ δίχως ἀναφορὰ τῆς πηγῆς, τοῦ ὀνόματός του καὶ τοῦ ἐπαγγέλματός του ὡς ἔχει!!!
Παρακαλῶ πολὺ σεβαστεῖτε το…
Εὐχαριστῶ.
Α. ΓΕΩΡΓΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ:
Ὁ γεωργικὸς βίος στὰ ὁμηρικὰ χρόνια εἶναι ἀρκούντως ἀνεπτυγμένος, καθὼς γίνεται φανερὴ ἀπὸ τὰ ἐργαλεῖα, τὰ ὁποῖα χρησιμοποιοῦνταν καὶ τὰ ὁποῖα ὑπάρχουν καὶ σήμερα μὲ τὶς ἴδιες σχεδὸν λέξεις.
Ἡ ἄρουρα, πέραν τῶν ἰδιαιτέρων σημασιῶν (χώρας, πατρίδας) εἶναι ὁ γεωργήσιμος τόπος καὶ ταυτίζεται μὲ τὴν ὁμόρριζη λέξη ἄροσις. Ὁ γεωργός, ἀροτήρ, ὀργώνει/καλιεργεῖ, ἀροῖ τὴν ἄρουρα, μὲ τὸ ἀλέτρι, τὸ ἄροτρον, τὸ ὁποῖο περιγράφεται συμπαγές, πηκτόν. Τὸ ἀλέτρι σύρεται ἀπὸ μουλάρια, ἡμιόνους, καὶ βόδια, βοῦς. Οἱ ἡμίονοι παρακινοῦνται μὲ τὸ μαστίγιο, τὴν μάστιγα ἢ τὴν ἱμάσθη (= δερμάτινος ἱμάντας), καὶ τὰ βόδια μὲ τὴ βουκέντρα, τὴν βουπλῆγα, ἡ ὁποία εἶναι μία μακρὰ ῥάβδος καταλήγουσα σὲ σιδερένια αἰχμή, τὴν ἀκωκή. Συνέχεια
