Κλίκ
Τώρα, κάνατε «κλὶκ» στὴν καταναλωτικὴ λιγούρα σας, Ἕλληνες;
Quis miserius miseri non miseranti se ipsum?
Ποῖος δυστυχέστερος τοῦ δυστυχοῦς ποὺ δὲν οἰκτίρει τὴν μιζέριά του; Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Χριστοδούλου Τῖτος
Ἀπὸ τὴν Ὀρθοέπεια στὴν Καλλιέπεια (α)
Ἀπὸ τὴν Ὀρθοέπεια στὴν Καλλιέπεια
Φωνὴ καὶ Λόγος, μαρφήματα καὶ φωνήματα, γλῶσσα καὶ γραφὴ (1)
Πλούσιες καὶ πτωχὲς γλῶσσες: ἡ ἀνησυχία τῆς γλωσσικῆς πτωχείας, ἢ ἐκπτωχεύσεως (1/3)
Εἶναι σαφὲς γιατί οἱ πλεῖστοι μας εἴμαστε πτωχότεροι τοῦ κ. Σιακόλα, ἢ τοῦ κ. Λεπτοῦ: ἔχουν περισσότερα χρήματα.
Μιλοῦμε, ὅμως, καὶ γιὰ τὸν γλωσσικὸ πλοῦτο, κι ἐξ ἀναλογίας γιὰ πλούσιες καὶ λιγότερο πλούσιες γλῶσσες.
Συχνὰ χωρὶς τεκμηριωμένα ἐπιχειρήματα, καὶ χωρὶς τὴν ἄδεια, σήμερα, τῆς «value free» ἐπιστήμης νὰ χρησιμοποιοῦμε ἀξιολογικὲς διακρίσεις στὴν ἀποτίμηση γλωσσῶν:
«Δὲν ὑπάρχουν καλλίτερες καὶ χειρότερες γλῶσσες», θὰ σᾶς διορθώσουν οἱ ἐπιστήμονες, καταγγέλλοντας μάλιστα στὴν ἰδεολογικὰ καὶ πολιτικὰ φορτισμένη Ἑλλάδα (ὅπου, ἄλλωστε ὅλα ἐξαργυρώνονται πολιτικὰ) τοὺς «νεο-ἀρχαϊσμούς» (νὰ προσεχθῇ τὸ ὀξύμωρον) ἢ τίς «ὑπερδιορθώσεις» ὡς ἔκφρασις νεοσυντηρητισμοῦ, αὐταρχισμοῦ ἢ ἐθνικιστικοῦ παροξυσμοῦ. Συνέχεια
Ἀνασυράμεναι τοὺς χιτωνίσκους
Τον μύθο μας παραδίδει ο Πλούταρχος, στο Περί Γυναικείων Αρετών, 248a.
Για να τιμωρήσει τον Ιοβάτη, τον άπιστο βασιληά των Λυκίων, ο ήρως Βελλερεφόντης ορμαίνεται από την θάλασσα προς τα μεσόγεια, σέρνοντας πίσω του ένα.. τσουνάμι, ένα πελώριο κύμα της θαλάσσης, που κατακλύζει τον κάμπο ολόκληρο κι αφανίζει τα έργα των ανθρώπων: «καὶ θέαμα δεινὸν ἤ ἐπομένης μετεώρου τῆς θαλάττης καὶ ἀποκρυβούσης τὸ πεδίον». Συνέχεια
Οἱ ῥαντιέρηδες.
Οἱ ραντιέρηδες.
Χρόνος, καὶ χρῆμα – Συνθῆκες ἐργοδοτήσεως στὴν παροικία τοῦ Λονδίνου
«Ἀξίζει περισσότερο νὰ δίνεις χρόνο στὰ παιδιά, παρὰ χρῆμα.»
Τὸ ἀρχαιότερον «Δεσμεύομαι».
Ἐρωτᾶ, ἡ φίλη, γιὰ τὴν καταγωγὴ τῆς λέξεως «δεσμεύομαι»..
Στὴν δική μας ἀγωγὴ καὶ παιδεία, πρῶτος τὴν εἶπε ὁ Προμηθέας.
Ἀλλ’ αὐτός, ἦταν πράγματι Τιτάν. Καὶ φιλάνθρωπος.
Καὶ «προμηθέας», ὄχι ..«ἐπιμηθέας», τοῦ ..«δὲν τὸ περίμενα» καὶ τοῦ «εὑρέθηκα ἐνώπιον ἀπροόπτου», καὶ «μὲ τὸ πιστόλι στὸν κρόταφο»! Συνέχεια
Ὁ γέρων καὶ ἡ …ψιλοθάλασσα!
Ἀπὸ τὰ εὐτράπελα τῆς Ἀθήνησι διαμονῆς.
Ἀπέναντι ἀπὸ τὸ διαμέρισμα ὅπου φιλοξενοῦμαι, στὸ Παγκράτιον, ὑπάρχει ἕνα μικρό, διακριτικὸ κατάστημα ψιλικῶν.
Σκέφθηκα ὅτι ἴσως πωλοῦσε καφέ, εἴτε νεσκαφὲ στὸ τυτίκον, τῆς Νεστλέ, εἴτε Λουμίδη ἑλληνικόν, ὁμοίςω τῆς νεστλέ, ὅπως ἔντρομος συνειδητοποίησα. 
Συνέχεια