Καὶ τὶ ἐνδιαφέροντα συμπεράσματα βγάζει…
Οἱ ἄθεοι ἦταν αὐτοὶ ποὺ τὸν ἐλέησαν περισσότερο. Δῆλα δὴ ὄχι τὰ κοπρόσκυλα ποὺ τὸ παίζουν ἄθεοι, ἀλλὰ αὐτοὶ ποὺ ἔχουν συνειδητοποιήσει πὼς τὸ παζάρι τῶν θρησκειῶν δὲν εἶναι γιὰ αὐτούς.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἄστεγοι
Μποροῦμε νά ζήσουμε δίχως χρήματα;
Νομίζω πὼς μποροῦμε, ἀλλὰ ὑπὸ προϋποθέσεις.
Οἱ κοινωνίες μας, μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἔχουν δομηθεῖ, ἀπαιτοῦν χρήματα.
Τὰ χρήματα, ἀκόμη κι ἐὰν εἶναι ἐλάχιστα, εἶναι ἀπαραίτητα.
Βέβαια, ἡ Χαϊντεμαρίε Σβέρμερ τὰ ἔχει καταφέρει θαυμάσια, ἐδῶ κι ἀρκετὰ χρόνια…
Ὅμως γιὰ κάποιον λόγο αἰσθάνομαι πὼς μάλλον πῆγε στὸ ἄλλο ἄκρο. Ἀπὸ τὴν ὑπερκαταναλωτικότητα στὴν Συνέχεια
Θύματα εἰρήνης ἤ ἄλλως θύματα δημοκρατικῶν ἐπιλογῶν!
Χμμμ…
Τραγικὸ ἀλλὰ ἀληθές…
Ἀπὸ καιρὸ ἤθελα νὰ τὸ δημοσιεύσω αὐτό, ἀλλὰ διαρκῶς τὸ ἀνέβαλα…
Ξέρετε ὅμως κάτι; Στὴν εἰρήνη, αὐτὴν ποὺ μὲ τόσο μένος καὶ σθένος ὑπερασπιζόμεθα, βασιλεύουμε ἐμεῖς καὶ ὅλοι αὐτοὶ ποὺ τὴν στηρίζουν. Μάλιστα, γιὰ νὰ ἐνισχύσουμε καὶ νὰ στηρίξουμε τοὺς (λάθος) ἰσχυρισμούς μας, λέμε κοντὰ στὰ ἄλλα: «δὲν εἶναι δημοκρατία αὐτή! Χούντα εἶναι!»
Λάθος! Δημοκρατία εἶναι!
Διότι δημοκρατία σημαίνει νὰ διοικῇ ὁ λαός. Δὲν ἔχει σημασία ἐὰν τὸ κάνῃ διὰ ἀντιπροσώπων ἤ διὰ τῆς Συνέχεια
Ἀπίστευτο σκάνδαλο Καμίνη ἐνῶ ὁ δῆμος καταρρέει
Κρεσέντο διοίκησης που παραπέμπει σε καθεστώτα τύπου Αμίν Νταντά από τον αχυράνθρωπο του Παπανδρέου και του Κουβέλη, που (μαζί με τον Μπουτάρη) λυμαίνονται τις δύο μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας.
Αυτό που έκανε ο Καμίνης δείχνει ακριβώς την ηθική και την εντιμότητα που εισήγαγε στην δημόσια διοίκηση το σύντομο αλλά καταστροφικό καθεστώς Παπανδρέου που οι αυτουργοί του παραμένουν ακόμα ατιμώρητοι.
Ο κύριος Καμίνης λοιπόν, όπως αποκαλύπτει και το ΠΑΡΟΝ της Κυριακής, χωρίς να έχει την έγκριση του δημοτικού συμβουλίου, χωρίς να ενημερώσει κανέναν, ως άλλος Ντούτσε, ανακοίνωσε προχθές ότι έχει υπογράψει …μνημόνιο συνεργασίας με 4 ΜΚΟ από τον περασμένο Απρίλη! Μιλάμε για αθλιότητα άνευ προηγουμένου, ειδικά αν αναλογιστούμε ότι το κόστος ξεπερνά το 1 εκ. Ευρώ!
Ενδεικτικό είναι ότι μία εκ των ΜΚΟ Συνέχεια
«Πᾶμε Ἀράχωβα;»
Κι ἐκεῖ τὰ εἶδα ὅλα. Ἤ μᾶλλον, ἔχασα τὸν κόσμο μου… Κυριολεκτικῶς!
Ἔρχεται ἡ Ντίνα στὸ τραπέζι μας κι ἀρχίζει νὰ περιγράφῃ τὸ πόσο θαυμάσιο θὰ ἦταν νὰ ἤμασταν στὴν Ἀράχωβα, ὅλοι ἐμεῖς, οἱ παρευρισκόμενοι τῆς Παρασκευῆς, σὲ ἕνα ΣΑΛΕ. Γύρω γύρω τὸ χιόνι… Κρύο… Τζάκι, μουσικούλα, ὡραῖοι μεζέδες, χαμηλὸς φωτισμός, καλὴ διάθεσις, κρασί, εὐδιάθετος παρέα…. Πᾶμε λοιπόν Ἀράχωβα; Τί λέτε; Δέν εἶναι θαυμασία ἰδέα;
(Γιὰ νὰ πᾷν στὴν Ἀράχωβα οἱ συμμετέχοντες στὴν συνεστίασι τῆς Παρασκευῆς ἀπαιτοῦντο τοὐλάχιστον 5-6.000 εὐρώπουλα!!!)
