Ὁ ὀμφαλὸς τῆς Γῆς..



O Όμηρος στον “‘Ύμνο στον Απόλλωνα”, περιγράφει πως ο θεός Απόλλων ίδρυσε το ναό στους Δελφούς, αφού γύρισε σχεδόν όλη την Ελλάδα αναζητώντας ένα κατάλληλο μέρος.

Επέλεξε μια σπηλιά στους πρόποδες του βουνού Παρνασσός, το οποίο φύλαγε o δράκoς Πύθωνας και πάλεψε με τον Πύθωνα για να εγκαταστήσει εκεί το ναό του.
Οι πιστοί ερχόντουσαν στο ιερό -το λεγόμενο Πύθο- να συμβουλευτούν τον θεό του φωτός. Συνέχεια

Ὅταν δὲν καταλαβαίνει κάποιος Ὅμηρο, τὸν …μεταποιεῖ σὲ κάτι ποὺ καταλαβαίνει!

Βέβαια, μὴν περιμένετε νὰ τὸν ….μετατρέψῃ σὲ κάτι πραγματικό.
Αὐτὸ εἶναι ἄλλο θέμα. 
Σημασία ἔχει πὼς τὸν κόβει, τὸν ῥάβει, τὸν ξηλώνει κατὰ πῶς τὸν βολεύει καὶ κατὰ πῶς τοῦ ὑπαγορεύει ἡ ἀμάθειά του, ἡ ἀντίληψίς του καὶ τὰ …πάθη του.
Κάθισε λοιπὸν ἡ μανδὰμ Μαντλὶν Μϊλερ καὶ διάβασε Ὅμηρο. 
Τὸ τὶ κατάλαβε βέβαια εἶναι ἄλλη ὑπόθεσις. Ὄχι πάντως τοῦ Ὁμήρου!
Διότι ἐὰν ἦταν τοῦ Ὁμήρου θὰ συζητούσαμε γιὰ Ὅμηρο καὶ ὄχι γιὰ τὴν μανδάμ!

Δύστυχε Ὅμηρε, τί σοῦ ‘μελλε νὰ πάθῃς….

Από την μία, όχι μόνο είναι…. « Μακεδόνες», με καταγωγή …….ντουγρού από τον Βουκεφάλα, αλλά εσχάτως ανακάλυψαν πως η γλώσσα τους, τα Βουλγαροσλάβικα δηλαδή, έρχονται (σε απευθείας σύνδεση όμως, όχι αστεία) από την εποχή του δύστυχου Ομήρου, που δεν του έφταναν 20 χρόνια περιπλάνησης και περιπετειών,(διότι κατά μιαν σοβαρότατη εκδοχή,ο Όμηρος ήταν ο ίδιος ο Οδυσσέας) έχει και τους μαϊμουδιάρηδες από πάνω να οικειοποιούνται την γλώσσα του!!
Ευτυχώς που δεν ζει να τραβάει την γενειάδα του τώρα! Πάλι καλά όμως γι’αυτούς,που υπάρχει και καμιά φωνή λογικής εκεί πάνω,που λέει τα πράγματα όπως είναι!!

Ἡ ἀναγκαιότης τῆς Ὀδυσσεικῆς σκέψεως ὡς ἀέναον μέσον ἐπιβιώσεως.

Εἶναι πολὺ σημαντικό, αὐτὲς τὶς κρίσιμες ὧρες, νὰ ῥίξουμε μία ματιὰ στὴν Βίβλο τῶν Ἑλλήνων, δηλαδὴ στὰ Ὁμηρικὰ Ἔπη καὶ νὰ διδαχδοῦμε, ἔστω καὶ τὴν τελευταία στιγμή, ἀπὸ τὸ πνεῦμα τοῦ Ὀδυσσέως.

Δηλαδή: Νὰ κρατήσουμε τὴν ψυχραιμία μας, νὰ ἐλέγξουμε τὴν παρόρμηση, νὰ ἔχουμε τὶς αἰσθήσεις μας καὶ τὶς κεραῖες μᾶς ἀνοικτὲς καὶ νὰ μὴν παρασυρθοῦμε ἀπὸ τὴν ὀργὴ καὶ τὸ μένος ποὺ μᾶς διακατέχει, ὥστε νὰ γίνουμε βοῤῥᾶ, στοὺς συγχρόνους «μνηστῆρες».

Ὅταν ὁ Ὀδυσσεὺς φθάνῃ στὴν Ἰθάκη, ἡ μεγίστη ἐπιθυμία τοῦ εἶναι νὰ πάρῃ πίσω τὸν κόσμο του, τὸν κόσμο ποὺ τοῦ ἔκλεψαν.

Συνέχεια

Ἡ ἀναγκαιότης τῆς Ὀδυσσειακῆς σκέψεως ὥς ἀέναον μέσον ἐπιβιώσεως.

Γράφει ἡ Εὐστρατία Σουραβλᾶ

Εἶναι πολὺ σημαντικὸ, αὐτές τίς κρίσιμες ὧρες, νὰ ῥίξουμε μιὰ ματιὰ στὴν Βίβλο τῶν Ἑλλήνων, δηλαδὴ στὰ ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ καὶ νὰ διδαχθοῦμε, ἔστω καὶ τὴν τελευταία στιγμή, ἀπὸ τὸ πνεῦμα τοῦ Ὀδυσσέως.
ΔΗΛΑΔΗ: Νὰ κρατήσουμε τὴν ψυχραιμία μας, νὰ ἐλέγξουμε τὴν παρόρμηση νὰ ἔχουμε τίς αἰσθήσεις μας καὶ τίς κεραίες μᾶς ΑΝΟΙΧΤΕΣ καὶ νὰ μὴ παρασυρθοῦμε ἀπὸ τὴν ὀργὴ καὶ τὸ μένος ποὺ μᾶς διακατέχει, ὥστε νὰ γίνουμε βοῤῥᾶ, στοὺς συγχρόνους «μνηστῆρες». Συνέχεια

Ἀόρατος πόλεμος… Ὀρατὴ Ἀντίστασις….

Ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς στὸ βάθος τόσο τῆς Ἱστορίας, ὅσο καὶ τῆς «Μυθολογίας», εἶχε ἕνα πανίσχυρο ὅπλο. Αὐτὸ κατάφεραν καὶ τοῦ ἐστέρησαν μὲ δόλιο τρόπο, γιὰ αὐτὸ καὶ σήμερα, στὸ μεταίχμιο τῆς Ἱστορίας ποὺ διανύουμε, ὅπου ὁ Ἀόρατος Πόλεμος γίνεται σιγά-σιγά ὁρατός, βλέπουμε τὸ τί συμβαίνει στὴν Ἑλλάδα. Συνέχεια