Δέν εἶναι περίεργον πού τότε ἐμπρός προέβαλαν τήν Ἑλληνική σημαία, ἀκόμη καί τά πρακτόρια;
Εἶναι πολλὰ αὐτὰ ποὺ ἀγνοοῦμε γιὰ ἐκείνην τὴν ἡμέρα.
Εἶναι τόσο σκοτεινά, τόσο ἀσαφῆ καὶ τόσο παραπλανητικά, ποὺ δὲν ξέρουμε τὶ νὰ πιστέψουμε καὶ τὶ ὄχι.
Τὸ μόνο, πού, περισσότερο διαισθητικῶς, ἀντιλαμβανόμεθα, εἶναι πὼς ἀπὸ ἐκεῖ ξεκίνησαν πολλὰ κακά…
Συνέχεια
Ἀρχή μας, ὡς σελίς, χρόνια τώρα, εἶναι ἡ ἀνάδειξις τῆς ἀληθείας, ἡ παύσις (ἤ, ἔστᾦ, ὁ ὅσο τὸ δυνατόν, μέγιστος περιορισμὸς) τῶν λοβοτομῶν μας καὶ ἡ «κάθαρσίς» μας ἀπὸ ἐμμονές, ἰδεολογικοῦ ἢ κομματικοῦ τύπου, ποὺ μᾶς διατηροῦν ἐν ὑπνώσει. Πρὸς τοῦτον καί, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐὰν ἀρέσουμε ἤ ὄχι, ἐπιμένουμε μόνον σὲ αὐτό. Εἴμαστε δὲ σαφῶς κατὰ τῆς κομματοκρατίας, κατὰ κάθε ἰδεοληψίας, κατὰ ὁποιασδήποτε (συνήθως) ξενοκινήτου «γραμμῆς», παραμένοντας ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον ἑστιασμένοι στὸ πῶς θὰ κατανοήσουμε τὰ μέσα καὶ τὰ ἐργαλεία χειραγωγήσεώς μας, στὸ πῶς θὰ ἀκυρώσουμε τὶς λοβοτομές μας καὶ στὸ πῶς, βῆμα τὸ βῆμα, θὰ ἀπελευθερωθοῦμε.
Συνεπῶς εἶναι αὐτονόητον γιὰ ἐμᾶς νὰ καταῤῥεύσῃ πλήρως τὸ ἀριστεροσοσιαλιστικοκομμουνιστικὸ μοντέλο τοῦ κόσμου μας, ποὺ μᾶς πνίγει καὶ δὲν μᾶς ἀφήνει περιθώρια διαφυγῆς. Συνέχεια
Ἐθνικὰ τηλεοπτικὰ σούργελα, ἔχουν «πεθάνη» μὰ δὲν τὸ ξέρουν.
Ὅμως οὔτε ὁ ΣΚΑΙ ἐδίωξε τὸν Λιάγκα, οὔτε ὁ Μπακογιάννης τὴν Γκαγκάκη. Συνέχεια
Πληροφοροῦμαι ἀπὸ τὸ «πρῶτο θέμα» , ὅτι στὴ προχθεσινὴ μάζωξη τῶν βουλευτῶν τῆς ΝΔ στὸ Καβούρι, ὅτι ἀφοῦ ἀπετύπωσαν ὅτι ἡ κοινωνία δὲν ἔχει κάποιο πρόβλημα μὲ τὸ «μεταναστευτικὸ» καὶ τὸ θέμα θὰ λυθῆ μὲ τὶς 20.000 ἐπαναπροωθήσεις κατ’ ἔτος ποὺ «ἐξησφάλισαν» νομοθετικά, μετὰ πῆγαν γιὰ καβούρια καὶ ἀλλὰ θαλασσινά.
Κατ’ ἀρχὰς θὰ σᾶς πῶ μίαν ἱστορία, ποὺ μοῦ τὴν διηγήθη φίλος, πρὸ μερικῶν μηνῶν.
Ὁ φίλος αὐτὸς ἔζησε ἀρκετὰ χρόνια σὲ χῶρες τοῦ ἐξωτερικοῦ, λόγῳ ἐπαγγελματικῶν του ὑποχρεώσεων. Καὶ στὴν Ἀφρικὴ καὶ στὴν Ἀσία λοιπὸν εἶχε παραμείνη γιὰ μεγάλα χρονικὰ διαστήματα, ὡς ὑψηλόβαθμος ὑπάλληλος ἐμπορικῆς ἐπιχειρήσεως. Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ ἡ ἐργασία του σχετίζετο, κατὰ κύριον λόγο, μὲ τὴν διακίνησιν τέτοιων «ἀγαθῶν», ἦλθε πολλὲς φορὲς σὲ ἐπαφὴ μὲ τὰ «κεντρικὰ» τῶν βασικῶν διακινητῶν.
Συνέχεια
Στὸ ἀγαπημένο μου θέμα καὶ πάλι αὐτὸ τῆς ποιότητος τῆς πληροφορήσεως καὶ τῶν φέηκ νιοῦζ.
Δυστυχῶς μὲ τὴν πληθώρα φέηκ νιοῦζ ποὺ ἔχουμε στὴν Ἑλλάδα, ἀπὸ καιροῦ εἰς καιρὸν εἶμαι ἀναγκασμένος (ἐπειδὴ σᾶς ἀγαπῶ) νὰ κάνω καὶ τὸν δημοσιογράφο.
