Ἐπαναλαμβανόμενες συμπτώσεις….
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: φίλοι
Οἱ διαδηλοῦντες διὰ κάτι, δὲν εἶναι κατ᾿ ΑΝΑΓΚΑΙΑΝ συνθήκην οἱ «καλοὶ» τοῦ ἔργου.
Ἔγραφα χθές:
«Σ᾿ αὐτὴν τὴν χώραν -κάποτε- οἱ «ὥριμοι» πολῖται της, οἱ ψηφίζοντες δηλαδή, ἀπαλλασσόμενοι τῆς μεταπολιτευτικῆς τσίμπλας, πρέπει νὰ κατανοήσωσιν ὅτι πάντες οἱ διαδηλοῦντες διὰ κάτι, δὲν εἶναι κατ᾿ ΑΝΑΓΚΑΙΑΝ συνθήκην οἱ «καλοὶ» τοῦ ἔργου.».
Κάποιος e-φίλος, ἀντὶ σχολίου καὶ ἀπαντήσεως, μοῦ ἔστειλε αυτό.
Τὸ ἀφήνω στὴν κρίσιν παντὸς καλοπίστου ἀνθρώπου…
Μήπως ἡ θυσία κρύβῃ φόβο;
Ἡ θυσία πολλὲς φορὲς μοιάζει μὲ τὴν ἀγάπη…
Στὴν πραγματικότητα ὅμως δὲν εἶναι μιὰ πράξις ἀγάπης…
Εἶναι φόβος…
Θυσιάζεται κάποιος ἐκεῖ ποὺ φοβᾶται. Συνέχεια
Σκόρπιες …σκέψεις περὶ Οὐκρανίας…
«Μὴ ἔρχεσθε», ποὺ νὰ πάρῃ ὁ διάολος…
ΠΟΤΑΜΟΙ συνῆλθον ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ τὴν θάλασσαν κατῃτιῶντο, λέγοντες αὐτῇ “διὰ τί ἡμᾶς, εἰσερχομένους ἐν τοῖς ὕδασι καὶ ὑπάρχοντας ποτίμους καὶ γλυκεῖς, ἁλμυροὺς ἀπεργάζῃ καὶ ἀπότους;” ἡ δὲ θάλασσα, ἰδοῦσα ὅτι αὐτῆς καταμέμφονται, λέγει πρὸς αὐτούς «μὴ ἔρχεσθε καὶ μὴ γίνεσθε ἁλμυροί.» Συνέχεια
Ὁ θεὸς Μποτσίκα.
Στὴν Κολομβία ζοῦσαν οἱ λαοὶ Τσίμτπσα ποὺ ἐλάτρευαν τὸν θεὸ Μποτσίκα.
Ἦταν λευκὸς μὲ μακρυὰ γενειάδα καὶ εἶχε ἔρθει μὲ πλοῖο ἀπὸ τὴν Ἀνατολή. Συνέχεια
Τὸ μεγαλύτερό μας δῶρο εἶναι ἡ ἐπικοινωνία μας μὲ τὸν …ἑαυτόν μας!
Τὸ μεγαλύτερό μας δῶρο εἶναι ἡ ἐπικοινωνία ποὺ ἔχουμε μὲ τὸν ἑαυτὸ μας.
Καὶ τὸ μεγαλύτερο λάθος μας εἶναι ἡ κατασπατάλησις αὐτῆς τῆς ἐπικοινωνίας.
Ἂν αὐτὸς μπορῇ νὰ εἶναι τόσο χαρούμενος καὶ ἐμεῖς δὲν μποροῦμε νὰ ἀπολαύσουμε τὴν ζωή μας. Συνέχεια