Ἡ ζωή μας, ὅσο βαρὺ κι ἐὰν ἀκούγεται, δὲν εἶναι γιὰ νὰ τὴν λαμβάνουμε στὰ …σοβαρά.
Κι ἐξηγοῦμαι…

Τὸ νὰ βλέπῳ τὴν ζωή μου νὰ κυλᾷ, ἔτσι, δίχως νόημα, ἐπεὶ δὴ τὰ προβλήματα μὲ πνίγουν, δὲν ἀποτελεῖ λύσιν τῶν προβλημάτων μου. Τὸ νὰ μπορῷ ὅμως νὰ χαμογελῷ, διαρκῶς, μέσα στὶς δυσκολίες, ἀναγνωρίζοντας πὼς «δυσκολία εἶναι καὶ θὰ περάση», μοῦ δίδει τὴν δυνατότητα νὰ μπορῷ νὰ μὲ θεωρῷ πιὸ δυνατὸ ἀπὸ τὸ ἐμπόδιο καὶ πιὸ ἱκανὸ γιὰ νὰ τὸ ξεπεράσῳ. Συνέχεια →

Μᾶς ἐνημέρωσαν πὼς τὸ 10-12% τοῦ λαοῦ μας ἔχει περιέλθει σὲ βαρειὰ κατάθλιψιν.
Μᾶς ἐνημέρωσαν ἀκόμη καὶ γιὰ τὰ ψυχοφάρμακα ποὺ αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι λαμβάνουν, ἤ θὰ λάβουν.
Μᾶς ἐνημέρωσαν πὼς αὐτὸ συμβαίνει…
Κι ἐμεῖς; Τί κάνουμε; Πῶς ἀντιδρᾶμε; Συνέχεια →

Ὄχι διότι ὅλα εἶναι ὄμορφα…
Ὄχι διότι ὑπάρχουν καλὲς προοπτικές…
Ὄχι διότι ἔχω ἐλπίδες νὰ σοῦ μοιράσῳ…
Ὄχι διότι κάτι, ἀπὸ τὰ ὅσα σοῦ ἔταξαν, θὰ φτιάξη…
Ὄχι διότι κάποιος ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ μᾶς …«κυβερνοῦν» λέει ἀλήθεια…
Ὄχι διότι μὲ τὸ πάτημα ἑνὸς κομβίου θὰ βελτιωθοῦν τὰ πάντα… Συνέχεια →

Εἶναι ἕνα μικρό, τόσο δά, χαμόγελο.
Αὐτὸ ποὺ κάθε πρωΐ ὀφείλουμε νὰ προσφέρουμε ἁπλόχερα στοὺς ἑαυτούς μας, στοὺς ἄλλους μὰ καὶ σὲ ὅλον τὸν κόσμο.
Εἶναι δωρεάν, δὲν θέλει πολὺ κόπο καὶ καταπολεμᾶ, ἀποδεδειγμένα, κάθε μορφὴ καταθλίψεως. Συνέχεια →