Ἐλεύθερος Ἄνθρωπος εἶναι αὐτὸς ποὺ μπορεῖ νὰ σκέπτεται ἐλεύθερα, νὰ δρᾷ ἐλεύθερα καὶ φυσικὰ νὰ ἔχῃ κάθε στιγμὴ τὴν ἐπίγνωσιν τῆς ἐλευθερίας του.
Ἐλευθερία ΔΕΝ σημαίνει νὰ λέῳ καὶ νὰ κάνῳ ὅ,τι θέλω, δίχως νὰ παραμένῳ ἐκεῖ γιὰ νὰ ὑποστῷ τὶς συνέπειες τῶν λόγων καὶ τῶν πράξεών μου.
Ἐλευθερία σημαίνει εὐθύνη.
Διότι ἐὰν ΔΕΝ ἀντέχῳ νὰ σηκώσῳ τὴν εὐθύνη τῶν λόγων καὶ τῶν πράξεών μου, αὐτὸ σημαίνει πὼς θὰ τὴν μεταθέσω σὲ ἄλλους, μεταγενεστέρους ἴσως, ἤ καὶ συγχρόνους μου. Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἀπελευθέρωσις
Γεννιέται ἐλεύθερος ὁ ἄνθρωπος;
Σεμνύνωμαι διότι ἐγεννήθην Ἓλλην!
Στήν Ἰστορία του Βαλκανοτουρκικού Πολέμου, τόμ. 1, τοῦ Ἡλ. Οἰκονομόπουλου, ἒκδ. 1912, ὁ συγγραφεύς μᾶς ξεναγεῖ στό ματωμένο παρελθόν τῆς Ἑλλάδος, κάνοντάς μας συνεπιβάτας του σὲ ἓνα ἀεροσκάφος… ἢ μήπως χρονοσκάφος…;
«Καί βλέπω τώρα:
Ἁπλοῦς ἐμποροναύτας μετατρεπομένους εἰς ἀήττητους ναυάρχους καί τά πλοιάριά των, πυρπολοῦντα καταστρέφοντα καί εἰς τρέποντα εἰς ἂτακτον φυγήν τρομερούς τοῦ τυράννου στόλους…
Βλέπω γυναῖκας μετετρεπόμενες εἰς πολεμιστάς ἀπτόητους, βλέπω μίαν ἐξ αύτῶν μεταβαλλομένην εἰς… ναύαρχον! Συνέχεια
Ἀτομική ἤ ὁμαδική ἔκρηξις;
Γιὰ νὰ συμβῇ σὲ μίαν κοινωνία μία ἔκρηξις, πραγματική, πρέπει νὰ συμπράξουν πολλοί, μὲ τὴν αὐτὴν ἀνίληψιν, τοὺς αὐτοὺς στόχους καὶ τὰ αὐτὰ ὄνειρα.
Σὲ ἕναν τόπο ὅμως, σὰν τὸν δικό μας, ποὺ ἰσχύουν ταὐτοχρόνως τά:
- «Ὁ θάνατός σου, ἠ ζωή μου…»
- «Ὁ σώζων ἐαυτὸν σωθήτω…»
- «Ἠ δική μου ἀλήθεια εἶναι ἀλήθεια, ὄχι ἠ δική σου…»
Ἕλληνες δεῖτε ΚΑΘΑΡΑ!!!
Μιὰ κουκουβάγια ὁλόλευκη
μὲ τὰ γλαρά της μάτια
ἦλθε καὶ μοῦ παρήγγειλε
τῆς Ἀθηνᾶς μαντᾶτα…
Μὲ κύτταξε καλὰ καλά
μὲ στηλωμένο βλέμμα
δὲ μίλησε μὲ τὴ λαλιά
μὰ ἔκανε ἕνα νεῦμα.. Συνέχεια
Ἄνοιξε ἕναν δρόμο…
Μόνος σου…
Ἐκεῖ ποὺ ἄλλος δὲν ἔχει πατήσει…
Ἐκεῖ ποὺ ἄλλος δὲν ἔχει φαντασθεῖ…
Ἐκεῖ ποὺ ἄλλος δὲν ἔχει ὀνειρευθεῖ…
Ἐκεῖ ποὺ ἄλλος δὲν ἔχει τολμήσει…
Ἐκεῖ ποὺ ἄλλος δὲν ἄντεξε…
Ἐκεῖ ποὺ μόνον ἐσὺ μπορεῖς…
Ἄνοιξε ἕναν δρόμο μέσα στὸ ἄγνωστον… Ἕναν δρόμο χαρᾶς, ἀνθρωπιᾶς, ἐντιμότητος, δικαιοσύνης, εἰλικρινείας, ὀμορφιᾶς…
Ἀγνόησε τὴν ἀσκήμια καὶ τὴν ψευτιά… Ἀγνόησε τὴν ἀδικία καὶ τὸν φθόνο… Συνέχεια