Χαρίζονται οἱ ἥρωες;

Μίαν νύκτα ξημερώματα μὲ 7-8 μποφόρ, τρεῖς τύποι ποὺ δὲν εἶχαν τὶ νὰ κάνουν, εἶπαν ὁ ἔνας στὸν ἄλλον: «Ῥέ ἐσεῖς… Δέν πᾶμε νά κάνουμε μάιν βόλτα μέ τό ἐλικόπτερο ἐπάνω ἀπό τά Ἴμια;»
Καὶ ἔπεσαν! Συνέχεια

Ξεχασμένοι (σύγχρονοι) ἥρωές μας…

Αὔγουστος…
Ὁ μῆνας τῶν συγχρόνων ἡρώων τοῦ Ἑλληνισμοῦ…
Ὁ μῆνας τῶν Θρήνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ…!!! Συνέχεια

Οἱ ψυχές τους πετοῦν ἐδῶ…

Ὑποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, Ὑποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος, Ἀρχικελευστὴς Ἕκτωρ Γιαλοψός.

Οἱ ψυχές τους πετοῦν ἐδῶ... Συνέχεια

Τὸ ναυάγιον τοῦ «Δύστος».

Στις 26 Δεκεμβρίου του 1996, το φορτηγό –πλοίο «Δύστος», με πλήρωμα 21 Έλληνες ναυτικούς, απέπλευσε από τις εγκαταστάσεις ΑΓΕΤ-Ηρακλής Βόλου φορτωμένο με 5.300 τόνους τσιμέντο, με προορισμό την Δραπετσώνα στον Πειραιά.
Λόγω όμως των δυσμενών καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν, προσέγγισε τον νότιο όρμο της Σκιάθου και παρέμεινε εκεί για δύο ημέρες. Εν μέσω τρικυμίας και θυελλωδών ανέμων ο Πλοίαρχος απεφάσισε τελικά, πιθανώς πιεζόμενος και από το πλήρωμα, προκειμένου να κάνουν Πρωτοχρονιά στα σπίτια τους, να αποπλεύσει και να συνεχίσει το ταξίδι για Πειραιά.
Το πρωί της επομένης και περί ώρα 05.15 το «Δύστος» βρέθηκε να επιπλέει ανεστραμμένο.
Συνέχεια

Ὁ Ἐλύτης στὸ μέτωπο τῆς Βορείου Ἠπείρου

Ὁ Ὀδυσσέας Ἐλύτης (Ἡράκλειο Κρήτης 2-11-1911 -Ἀθήνα 18-3-1996) στὸ Ἀλβανικὸ Μέτωπο, 1941.

…Ποιᾶς φυλῆς ἀνύπαρχτης ὁ γόνος νά ‘μουν
τότε μόνο ἐννόησα
ποὺ ἡ σκέψη τοῦ Ἄλλου
διαγώνια σὰν ἀκμή γυαλιοῦ
καὶ Ὀρθόν ὥς πέρα μὲ χάραζε!..
Εἶδα μέσα μου στὰ σπίτια καθαρά σὰν νὰ μὴν ἦταν τοῖχοι
μὲ τὸ λύχνο στὸ χέρι νὰ περνοῦν γερόντισσες

Συνέχεια

Ἡ τρέλλα αὐτοῦ τοῦ ἔθνους εἶναι κληρονομική…

… η «τρέλλα» αυτού του έθνους
είναι κληρονομική…
Μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά.
Τι δύναμη μπορεί να έχει μια σφαίρα;
Τι μπορεί να σκοτώσει στ΄ αλήθεια μιά σφαίρα…;
Συνέχεια