Αὐτὸ μὲ τὶς «ἑλληνικές» μπῦρες, τὶς ὁποῖες σπεύδουν ἅπαντες, μὲ «ἐθνικὴ ὑπερηφανεία» νὰ καταναλώσουν, καιρὸς εἶναι νὰ τεθῇ ὑπὸ νέα πρίσματα, πιὸ ἐλληνικά. Κι ἐπεὶ δὴ ἀκριβῶς ἡ παραπληροφόρησις, ἡ προπαγάνδα καί, κυρίως, τὸ χρῆμα εἶναι ἄφθονο, καλὸ εἶναι, ἐπὶ τέλους, νὰ γίνουμε λίγο-λίγο συνειδητοὶ καταναλωτές. Διότι δὲν ἀρκεῖ μόνον τὸ ὄνομα κάποιου νὰ εἶναι (πλαστογραφημένα) ἑλληνικό. Πρέπει καὶ νὰ εἶναι ἑλληνικό.
Μπῦρες καὶ πάλι λοιπὸν σήμερα. Ἑλληνικὲς μπῦρες κι ὄχι …«ἑλληνόφωνες»!!!
Μετὰ ἀπὸ τὶς προηγούμενες δημοσιεύσεις μας:
Ὅπου παρουσιάσαμε καὶ ἑλληνικὲς καὶ …κατ’ ὄνομα «ἑλληνικές» μπῦρες, ἂς περάσουμε στὶς ὑπόλοιπες, ποὺ δὲν ἀναφέραμε καὶ οἱ ὁποῖες, μέσα σὲ ἕνα ἀνθελληνικὰ φορολογικὸ κι ἀντιεπιχειρηματικὸ σκηνικό, ἐπιβιώνουν καὶ παρουσιάζουν (κατὰ τοὺς γνῶστες πάντα) ἐξαιρετικῆς ποιότητος γευστικὰ προϊόντα μπύρας. Εἶτε πρόκειται λοιπὸν γιὰ μικροβιοτεχνίες, εἴτε γιὰ μεγαλύτερες ἐπιχειρήσεις, τολμοῦν, ἐπιχειροῦν, ἀποδεικνύουν πὼς ἂν καὶ ὁ ἀθέμιτος ἀνταγωνισμὸς εἶναι ἐμφανὴς καὶ καταστροφικός, ἐν τούτοις, βασιζόμενοι στὴν ποιότητα τροφοδοτοῦν σιγὰ σιγὰ τὴν ἑλληνικὴ ἀγορά, σὲ τοπικὸ κυρίως ἐπίπεδον, μὲ πραγματικὰ ἑλληνικὴ μπῦρα.
Ξεκινήσαμε λοιπὸν τὸ ταξείδι μας στὸ τὶ εἶναι (πραγματικά) καὶ τὶ δὲν εἶναι ἑλληνικὴ μπῦρα.
Ἐξετάσαμε τὶς μπῦρες FIX, Kaiser, Carlsberg, Guinness, Mythos, Corona, Kilkenny, Schneider Weisse, Henninger, ἀπὸ τὴν «Ὀλυμπιακὴ Ζυθοποιΐα (τῆς Calsberg), καθὼς ἐπίσης καὶ τὶς μπῦρες Premium Pilsener, Fine Lager, Pils, Blue island, Odyssey, Krombacher, Berlin, Guden Draak, Arcobrau τῆς Ζυθοποιΐας Ἀταλάντης.
Ἑλληνική;
Καί ποῦ νά τήν βρῇς;
Μία «Βεργίνα», ποὺ «χαροπάλευε» ἔως προσφάτως (ἂν καὶ μὲ τὴν δικαστικὴ ἀπόφασιν εἰς βάρος τῆς «Ἀθηναϊκῆς Ζυθοποιΐας θεωρητικῶς ἔχει ἐλπίδες ἀνακάμψεως… Θεωρητικῶς…!!!) καὶ κάποιες ἄλλες, πραγματικὰ ἑλληνικές, ποὺ ὅμως οὔτε ποὺ ἀκούγονται…
Κι ἀπὸ κοντὰ τόσες καὶ τόσες, ποὺ δηλώνουν ἑλληνικές, ἀλλὰ δὲν εἶναι.
Συνέχεια
Ἂς ἐπανέλθουμε λοιπὸν στὰ …περίεργα τῆς …«ὑπερηφάνου ἑορτῆς», γιὰ τὴν ὁποίαν κόβονται μεταξύ τους οἱ χορηγοί, ποιὸς θὰ πρωτοχορηγήση.
Λέγαμε:
«…Παρατηρώντας προσεκτικότερα τοὺς χορηγοὺς θὰ διαπιστώσουμε πὼς ἀριστερὰ περιοδικά, Μ.Κ.Ο. καὶ ἀνεξάρτητες ἐπιχειρήσεις (πολυεθνικὲς καὶ ἑλληνικές), μαζὺ μὲ τὶς περιφέρειες καὶ τοὺς Δήμους καὶ τὴν «Ἑλληνικὴ Δημοκρατία» και τὴν Δημοσία τηλεόρασιν καὶ τὰ ῥαδιόφωνα καὶ τὶς ἀεροπορικὲς ἑταιρεῖες ἔχουν κάτι παράταιρον δίπλα τους: ἔχουν συγχορηγό τους τὴν ἀμερικανικὴ πρεσβεία…
Ἀλήθεια… Πῶς ἐξηγεῖται πάλι αὐτό;
Πῶς γίνεται οἱ φερόμενοι ὡς ἀντιϊμπεριαλιστές νά καταδέχονται νά χωθοῦν δίπλα στούς ἰμπεριαλιστές;
Ἤ μήπως ἁπλῶς ὅλοι αὐτοί εἶναι ἁπλῶς ὑπάλληλοι αὐτῶν πού, τάχα μου, ἀντιμάχονται;»
