Μετὰ ἀπὸ τὶς προηγούμενες δημοσιεύσεις μας:
Θές (κι ἑλληνική) μπύρα; (α)
Θές (κι ἑλληνική) μπύρα; (β)
Ὅπου παρουσιάσαμε καὶ ἑλληνικὲς καὶ …κατ’ ὄνομα «ἑλληνικές» μπῦρες, ἂς περάσουμε στὶς ὑπόλοιπες, ποὺ δὲν ἀναφέραμε καὶ οἱ ὁποῖες, μέσα σὲ ἕνα ἀνθελληνικὰ φορολογικὸ κι ἀντιεπιχειρηματικὸ σκηνικό, ἐπιβιώνουν καὶ παρουσιάζουν (κατὰ τοὺς γνῶστες πάντα) ἐξαιρετικῆς ποιότητος γευστικὰ προϊόντα μπύρας. Εἶτε πρόκειται λοιπὸν γιὰ μικροβιοτεχνίες, εἴτε γιὰ μεγαλύτερες ἐπιχειρήσεις, τολμοῦν, ἐπιχειροῦν, ἀποδεικνύουν πὼς ἂν καὶ ὁ ἀθέμιτος ἀνταγωνισμὸς εἶναι ἐμφανὴς καὶ καταστροφικός, ἐν τούτοις, βασιζόμενοι στὴν ποιότητα τροφοδοτοῦν σιγὰ σιγὰ τὴν ἑλληνικὴ ἀγορά, σὲ τοπικὸ κυρίως ἐπίπεδον, μὲ πραγματικὰ ἑλληνικὴ μπῦρα.