Ἡ φοβισμένη καὶ βολικὴ ἑλληνικὴ Ἀριστερὰ σφυρίζει ἀδιάφορα στὰ καμώματα τοῦ Ἐρντογᾶν, τοῦ Ῥᾶμα, τοῦ Ζάεφ, τῶν Σόρων καὶ κάθε λογῆς δανειστῶν καὶ «προστατῶν».
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Κατσίφας Κωνσταντῖνος
Θὰ σὲ πῶ Δῶρο!!!
Σὲ εἶπαν…:
- τρελλό…
- ἀνισόῤῤοπο…
- ἀκραῖο…
- ἐξτρεμιστή…
- ἐπιπόλαιο…
Συνέχεια
Ὥρα νὰ παύσῃ ἡ …σκύλευσις τοῦ νεκροῦ Ἐθνομάρτυρος!!!
Αὐτὸ ποὺ οἱ φωτογραφίες τοῦ νεκροῦ Κωνσταντίνου Κατσίφα στὸ φέρετρο κυκλοφοροῦν ὡς τρόπαιον ἀδιακρίτως στὰ κοινωνικὰ δίκτυα, μόνο ἐμέναν ἐνοχλεῖ ἄρα γέ; Συνέχεια
Λέμε Ἀθάνατος καὶ τὸ …ἐννοοῦμε!!!
Κατσίφας. Ἀθάνατος
Σὲ ὅλον του του τὸ βίο ὁ κάθε ἕνας μας, κουβαλᾶ στὴν πλάτη του ἕναν ἀναμμένο πυρσό.
Ἐκεῖ ποὺ εἶναι ἡ φλόγα, ὁ ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ τὴν δῇ. Αὐτὴ ὅμως φωτίζει καὶ ἐπιτρέπει νὰ εἴμαστε ζωντανοὶ καὶ δραστήριοι. Πρόκειται γιὰ τὴν ἀτομικὴ πηγὴ φωτὸς ἢ τὸ καντηλάκι ποὺ καίει καὶ καίει ὅσο δὲν σώνεται τὸ λαδάκι του. Εἶναι τὸ φῶς τῆς ψυχῆς, ποὺ βέβαια δὲν βλέπουμε τὴν πηγή του καὶ μᾶς ὁρίζει ἕως καὶ τὴν ὑστάτη στιγμή.
Συνέχεια
Ποιός νά συγκριθῇ μαζύ σου;
Βλέποντας αὐτὸ τὸ φέρετρο μὲ τὴν ἑλληνικὴ σημαία, καταλαβαίνω πόσο δειλὸς εἶμαι μέχρι σήμερα, ποὺ ἐξαντλῶ τὸν λεγόμενο πατριωτισμό μου, μέσα ἀπὸ ἕναν ἠλεκτρονικὸ ὑπολογιστή…
Θυσία ἄδικος ἤ θυσία ὠφέλιμος;
Κυττᾶς γύρω σου λοιπόν, αὐτὲς εἰδικῶς τὶς ἡμέρες, γιὰ νὰ ἀνακαλύψῃς, ἔκπληκτος, πὼς κάτι ἔχει ξυπνήση μέσα μας. Κάτι μεγάλο ἔχει ἀνοίξη στὶς καρδιές μας. Κάτι ποὺ ἐὰν τὸ συντηρήσουμε καταλλήλως, μπορεῖ νὰ μᾶς ὁδηγήσῃ ταχύτερα στὴν Ἐλευθερία. Ἀλλὰ γιὰ νὰ συμβῇ αὐτὸ πρέπει πρῶτα καὶ κύρια ἐμεῖς νὰ τὸ τροφοδοτήσουμε, διότι ἐὰν περιμένουμε ἀπὸ ἄλλους, τοὺς ὁποιουσδήποτε ἄλλους, θὰ καταλήξουμε (τί περίεργον…!!!) μὲ νέα ἀφεντικά…!!!
Αὐτὸ τὸ …«κάτι», ξεκίνησε μὲ τὴν Μακεδονία, τὶς κινητοποιήσεις καὶ τὰ συλλαλητήρια, ποὺ παρὰ τὶς προσπάθειες καπελώματος ὁ πολὺς κόσμος παρέμεινε μακρὰν τῶν κομματομάγαζων……
Ἐξηκολούθησε νὰ συντηρεῖται σιωπηλὰ ὅταν μᾶς ἔδεσε ὁ πόνος τῆς ἀπωλείας, ὡς κοινωνίας, ὅταν ἡ φρίκη μὲ τὶς πυρκαϊὲς τῆς Δυτικῆς Ἀττικῆς ἄφησε πίσω της ἕνα Ὁλοκαύτωμα…
….καὶ κατέληξε, ἐχθές, μὲ τὴν κηδεία τοῦ Ἐθνομάρτυρος Κωνσταντίνου Κατσίφα, νὰ μᾶς πλημμυρίζῃ, διότι ἡ ἐν λόγῳ ἀπώλεια ἦταν μεγίστη, ἐνᾦ φθάσαμε στὸ σημεῖον νὰ αἰσθανόμεθα ἐπὶ πλέον καὶ ἐθνικὰ προσβεβλημένοι, ποδοπατημένοι καὶ προδομένοι, ἰδίως ἀπὸ τὰ ἐγχώρια ἑλληνόφωνα κουδουνισμένα σαπρόφυτα.
Αὐτὸ τὸ τελευταῖο ἐπὶ προσθέτως μᾶς ὑπεχρέωσε νὰ θυμηθοῦμε τὴν ξεχασμένη, ἀπὸ ὅλους μας, ἀδελφὴ, καταπατημένη Πατρίδα, Βόρειο Ἤπειρο, ποὺ ὑπάρχει ἀκόμη, εἰς πείσμα τῶν γραικύλων καὶ τῶν διεθνῶν συμφερόντων… Συνέχεια