Ἰπεκτσί, ῥόταρυ, ΕΛΙΑΜΕΠ κι …«ἑλληνοτουρκική» φιλία!!!

Θεωρητικῶς, μόνον θεωρητικῶς, δὲν θὰ  μποροῦσε νὰ ὑπάρχῃ αὐτὴ ἡ «ἑλληνοτουρκική» φιλία, γιὰ ἕναν καὶ μόνον λόγο: διότι ὁ Τοῦρκος, ἀκόμη καὶ σήμερα ποὺ μιλᾶμε καὶ θεωρεῖται …πεπολιτισμένος, μᾶς θεωρεῖ χαμένη του ἀποικία. Ὅταν λοιπὸν κάποιος σὲ θεωρῇ ἐν δυνάμει δοῦλο του (βλέπε κι ἀμέτρητες ἐναέριες παραβιάσεις γιὰ παράδειγμα), φιλίες ὁποιουδήποτε εἴδους δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ ὑπάρξουν κατ’ οὐδέναν τρόπο. Ἐκτὸς ἐὰν τραβᾷ ἡ ὄρεξίς σου μερικὲς σφαγὲς ἀκόμη, γιὰ νὰ μάθῃς νὰ μὴν σηκώνῃς κεφάλι ὁριστικῶς καὶ τελεσιδίκως. Διότι ὅσο προσκυνᾷ κάποιος τὸν ἐν δυνάμει ἀφέντη, ἐθελοτυφλώντας κι ἐλπίζοντα στὸν μικρότερο δυνατὸ …πότον, τόσο πιὸ κοντὰ στὸ τέλος του ὁδηγεῖται. Οἱ προσκυνημένοι, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, ἦσαν πάντα ἀναλώσιμοι. Κατ’ ἐπέκτασιν, ἐὰν θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρξῃ μία τέτοια φιλία, αὐτὴ θὰ ἔπρεπε νὰ ἀναφέρεται σὲ ἰδίους τρόπους ἀντιμετωπίσεως, σὲ σεβασμὸ καὶ σὲ αὐτοσεβασμό. Κι ἐπεὶ δὴ ὅλα αὐτὰ μαζὺ δὲν ὑπάρχουν, παρὰ μόνον προσκυνημένοι καὶ πρόθυμοι πολιτικάντηδες, αὐτὸ τὸ ἀνέκδοτον παρακρύωσε. Ὄχι μόνον φιλία δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρξῃ, ἀλλὰ ἐπὶ πλέον θὰ ἔπρεπε καὶ νὰ στιγματίζονται ὅσοι τὴν προωθοῦν μά, κυρίως, νὰ στραβοκυττάζουμε ἀγριεμένα ὅποιον κι ὅ,τι πασχίζει νὰ μᾶς ἀλλοιώσῃ τὸ (λίγο) μυαλὸ ποὺ μᾶς ἀμέμεινε.

Ἐν τούτοις ὅμως τὸ παραμυθάκι καὶ διαφημίζεται καὶ ἀναπαράγεται καὶ προθεῖται κι ἂς εἶναι πλῆρες παρανοϊκότητος καὶ ἀσαφείας.
Εἴτε γιατὶ οἱ στοὲς αὐτὸ διετάχθησαν νὰ κάνουν…

Συνέχεια

Δραχμή, εὐρῶ ἤ …δολλάριο;

Ποιό εὐρῶ καί ποιά δραχμή;
Αὐτοὶ μᾶς πηγαίνουν ὁλοταχῶς στὸ δολλάριο!!!

Ἐνᾦ ὁ κάθε ὑγειὴς Ἕλλην ἀγωνιᾷ καὶ γιὰ τὴν τύχη τῆς χώρας, ἀναζητώντας τὴν ἀνεξαρτησία τῆς Πατρίδος, τὰ σημάδια καὶ τὰ γεγονότα δείχνουν πὼς κάποιοι ἔχουν ἄλλους, πονηροὺς σκοπούς, ποὺ σιγά, ἀλλὰ σταθερά, ὁδηγοῦν σὲ ἄλλες καταστάσεις, διόλου «ἀνεξάρτητες».
Ἁπλᾶ, πρὸς τὸ παρόν, κρούω τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου, εὐχόμενος ἡ πραγματικότης νὰ μᾶς διαψεύσῃ. Συνέχεια

Ὅσοι ζωντανοί

Σὲ τούτην τὴν κοινωνία γερόντων δὲν δίδω συμβουλὲς πρὸς νεολαίαν. Ὁ ἑλληνικὸς λαὸς εἶναι γέρικος καὶ ἡλικιακὰ καὶ πνευματικά. Πιθηκίζει, ἀπὸ τὸ εὐρὼ μέχρι τὸ black metal. Πιθηκίζει τὴν Δύση καὶ τὴν Ἀνατολή, τὸν οἱονδήποτε ἐπιτυχημένο: Χθὲς τὴν Γαλλία καὶ τὴν Ἀγγλία, σήμερα τὴν Ἑλβετία, τὴν Δανία, τὴν Ἰρλανδία, αὔριο τὴν Κίνα. Πιθηκίζει οἱοδήποτε μοντέλο πλὴν κάποιου ἑλληνικοῦ. Εἰσάγει τὰ πάντα: κοινοβουλευτισμό, συμμετοχικὴ δημοκρατία, ὁλοκληρωτισμό, ἐθνικισμό, νόμους καὶ συντάγματα. Δὲν ἐξάγει τίποτα. Ἔχουμε ξένη σκέψη, ποτὲ ἑλληνική. Ἀπὸ τὸν Περικλῆ Γιαννόπουλο, τὸν Ἰωάννη Συκουτρῆ, μέχρι τὸν Δημήτρη Λιαντίνη, οἱ ἐκλεκτοὶ βοοῦν ἐν τῇ ἐρήμῳ θυσιάζοντας τὶς σάρκες τους γιὰ ὅσους ἐλαχίστους ζωντανούς.

Συζητᾶμε πλέον μόνον γιὰ μία διαμελισμένη Τουρκία;

Ἡ συνέντευξις τοῦ καθηγητοῦ Κιτσίκη ἔχει πάρα πολὺ μεγάλο ἐνδιαφέρον. Οἱ ἀναλύσεις του φαντάζουν ἴσως μὲ μίαν πρώτη ματιὰ ἀκραῖες, ἀλλὰ εἶναι;

Προσωπικῶς μ Συνέχεια