…νὰ βρῶ τὰ σκαλοπάτια ποὺ πᾶν στὴν Λευτεριά…
Οἱ στίχοι τοῦ Εὐαγόρα Παλληκαρίδου, περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλην φορὰ ἐπίκαιροι, ἠχοῦν διαρκῶς στὰ αὐτιά μου, ἰδιαιτέρως μετὰ τὴν ὑπενθύμισίν τους ἀπὸ τὸν φίλο Δημήτρη.
Μὰ λὲς καὶ ἡ θυσία εἶναι στὸ γονίδιό μας… Λὲς καὶ αὐτὰ τὰ λόγια γράφονται μὲ τὸ αἷμα μας… Συνέχεια
Ἐπειδὴ ἡ κριτική μου στὴν μειωμένη πλέον Ἐθνικὴ συνείδηση πολλῶν Κυπρίων προκαλεῖ ἀπαντήσεις τοῦ τύπου: «Εἴδαμε καὶ τοὺς Ἑλλαδίτες!!!» καὶ κάτι τέτοια, θὰ σᾶς πῶ εὐθαρσὼς ὅτι ὄχι οἱ Ἑλλαδίτες δὲν ἔχουν φτάση σὲ τέτοια σημεῖα ξεπεσμοῦ, νὰ περνοῦν ἐμπρὸς ἀπὸ σημεῖα ποὺ ἐδολοφονήθησαν ἐν ψυχρῷ δύο συμπατριῶτες τους καὶ παρὰ ταῦτα νὰ συνεχίζουν ἀνερυθρίαστα τὴν πορεία τους πρὸς τὸ ὁδόφραγμα τῆς ντροπῆς, πρὸ κειμένου νὰ περάσουν στὴν κατεχομένη ἀπὸ τοὺς δολοφόνους τους, γῆ…
Πρὸ ἑνὸς ἔτους ἕνα παλληκάρι ἔπεσε ἀπὸ σφαῖρες Ἀλβανῶν στοὺς Βουλιαράτες τῆς Βορείου Ἠπείρου, διότι, ἐπισήμως πάντα, ὕψωσε τὴν ἑλληνικὴ σημαία στὸ σημεῖο ταφῆς Ἑλλήνων πολεμιστῶν τοῦ ἑλληνο-ἰταλο-ἀλβανικοῦ πολέμου.
Πρὸ ἐτῶν ἔνα ἄλλο παλληκάρι ἔπεσε, μὲ τὰ ἴδια προσχήματα, στὴν Κύπρο, στὸν τόπο δολοφονίας τοῦ ἐξαδέλφου του. Συνέχεια
1996: Οἱ κατοχικὲς δυνάμεις τῆς Κύπρου, δολοφονοὺν τοὺς Τᾶσο Ἰσαὰκ καὶ Σολωμὸ Σολωμοῦ. Πρωταγωνιστές, οἱ «Γκρίζοι Λῦκοι». Συνέχεια
Αὔγουστος…
Ὁ μῆνας τῶν συγχρόνων ἡρώων τοῦ Ἑλληνισμοῦ…
Ὁ μῆνας τῶν Θρήνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ…!!!
Συνέχεια
Ἕλληνες τῆς Κύπρου ἀπὸ τὴν «πρωτοβουλία μνήμης Ἰσαὰκ- Σολωμοῦ» ἐπισκέφθηκαν τὸν Παυλόπουλο. Ἡ κόρη τοῦ Τάσου Ἰσαὰκ ἄκουσε τὸν πρόεδρο τῆς δημοκρατίας νὰ τῆς λέῃ, 20 χρόνια μετὰ τὶς δολοφονίες, ὅτι δεσμεύεται νὰ τιμωρηθοῦν οἱ δολοφόνοι τοῦ πατέρα της.
