Τὸ παρακάτω ἄρθρον ἔλαβα πρὸ μερικῶν ἡμερῶν ἀπὸ τὸν καλὸ φίλο Διόνυσο, ἀλλὰ ἀδυνατοῦσα νὰ τὸ δημοσιεύσω λόγῳ πληθώρας ἄλλων θεμάτων ποὺ διαρκῶς ἀνακύπτουν.
Ἄλλως τε, οἱ δημοσιοκᾶφροι μας, ἐκεῖ εἶναι τόσες δεκαετίες τώρα… Δὲν ἀλλάζουν στάσι, καταβολὲς καὶ στόχους. Ἦσαν τὰ ἴδια καλόπαιδα ἀπὸ τότε ποὺ Συνέχεια
Καταγγελίες, καταγγελίες, καταγγελίες….
Ζοῦμε σὲ μίαν εὐνομουμένη πολιτεία;
Ζοῦμε σὲ μίαν μὴ εὐνομουμένη πολιτεία;
Μήπως τελικῶς αὐτό ποὺ ἔχουμε δὲν διαφέρει σὲ κάτι ἀπό αὐτὸ ποὺ ἔχουν διάφορες χῶρες ἀνὰ τὸν πλανήτη καὶ ἀποκαλεῖται «δικτατορία» ἤ ἀπολυταρχικό καθεστῶς;
Ξεκινῶντας ἀπό τὴν δημοσία παραδοχὴ τοῦ ΓΑΠ
«…ότι στο σημείο που βρέθηκε η χώρα ήταν απαραίτητο να κάνουμε ένα βήμα πίσω στην Συνέχεια
Εἶδε κι ἀπό εἶδε ὁ ἄνθρωπος… Ἔχει καὶ μία στάλα τσίπα ἐπάνω του… Ἔχει καὶ μαζεμένα ῥάμματα γιὰ τὴν γούνα τους….
Καὶ ποιός δὲν ἔχει, δῆλα δή!!!
Ὑπάρχει σήμερα στοιχειωδῶς σκεπτόμενος Ἕλλην ποὺ νὰ τοὺς ἀντέχῃ γιὰ περισσότερο χρόνο τοῦ ἑνὸς λεπτοῦ; Ὄχι φαντάζομαι!!!
Καλά, ἀπὸ ποῦ ἀντλοῦν τηλεθεάσεις; Μόνοι τους βλέπουν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον; Καὶ ἀπό ποῦ ἀντλοῦν μισθοὺς;;
