Τὸ νὰ γίνεται τόσος χαλασμὸς γιὰ τὴν ἐκλογὴ (;;;-!!!-;;;) μιάς «γλάστρας», ποὺ κατ’ ἐπίφασιν ἀποκαλεῖται «πρόεδρος τῆς δημοκρατίας», τὸ λὲς καὶ …χαβαλέ. Κάποιοι, πράγματι, κάνουν μαζύ μας χαβαλέ.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: τραπεζικὴ δικτατορία
Ξεχείλισε ἡ ἀηδία…
Ἐτοῦτες τὶς ἡμέρες ἡ γελοιότης τῆς δημοκρατίας τους κτυπᾶ διαρκῶς …συναγερμούς. Ἡ ἀηδία δὲ ποὺ αἰσθάνομαι πλέον μὲ πνίγει τόσο, ποὺ εἰλικρινῶς οὔτε ποὺ θέλω πιὰ νὰ ἀσχολοῦμαι μαζύ τους. Ἐπιχειρῶ νὰ μάθω τὶς εἰδήσεις τῆς ἐπικαιρότητος, ἀπολύτως συνοπτικῶς, ἀλλὰ ἡ μπόχα τῆς ὑποκρισίας τους μὲ πνίγει.
Θέλετε παραδείγματα; Ἀπὸ τὸν ὑπόδικο πάκη (ναί, γαργάρα τὸ ἔκαναν ἄπαντες τὸ …θεματάκι τότε), περάσαμε στὴν μανδὰμ σακελλαροπούλου….
Ὥρα νά …μεταναστεύσουμε;
Ὄχι γιὰ κάποιον ἄλλον λόγο, ἀλλά, νά… Ὅσο νἆναι, πρέπει νὰ ἀφήσουμε χῶρο ἐλεύθερο στοὺς ἐποίκους νὰ ἐξαπλωθοῦν κατὰ πῶς σχεδιάζεται ἀπὸ τὰ «ἀνώτατα» σαπρόφυτα τοῦ πλανήτου μας.
Δικαιοῦσαι μόνον νὰ παπαγαλίζῃς…
Βγῆκε τὸ κομματόσκυλον Α΄, ποὺ γενική του γραμμὴ εἶναι μέσῳ μνημονίων νὰ διαγράφῃ κάθε πιθανότητα -κυρίως- τῆς αὐξήσεως τῶν γεννήσεων, λόγῳ οἰκονομικῆς ἀνεχείας. Πρόκειται γιὰ τὸ ἴδιον ἄτομον ποὺ μὲ ἀνταλλάγματα οἰκονομικά, βολέματος καὶ ἀτομικῆς του διασφαλίσεως, παπαγαλίζει ὅλα ὅσα ἡ γενικὴ γραμμὴ τοῦ κόμματός του, ἄνευ κριτικῆς, ἐπιβάλλει:
Συνέχεια
Γιὰ ἕνα «ὁ σώζων ἑαυτόν…» τρέχουμε ὅλοι μας!!!
Εἶναι ὀξύμωρον νὰ κυττᾶμε γύρω μας καὶ νὰ διαπιστώνουμε διαρκῶς τὸ πόσο λάθος εἶναι ὅλοι κι ὅλα.
Ἡ αὐτονόητος ἐρώτησις «ἐγώ τί ἔκανα;» ἤ ἡ «ἐγώ τί δέν ἐκανα;», ποὺ κανονικὰ ἔπρεπε νὰ θέτουμε διαρκῶς στοὺς ἑαυτούς μας, γιὰ τὸ κάθε τί, οὐδέποτε ἐκφράζεται. Πάντα φταῖν οἱ ἄλλοι γιὰ ὅλα. Κι ἔτσι, λησμονῶντας πὼς ἤμασταν ψηφοφόροι τῶν μὲν ἢ τῶν δὲ(ν) σήμερα γελᾶμε καὶ θρηνοῦμε, ταὐτοχρόνως, μὲ τὰ (κάθε λογῆς) τσιπροκούλλλιιικα ἐκλογικὰ ἀποτελέσματα, μά, ἀκόμη καὶ τώρα, ἀδυνατοῦμε νὰ συνειδητοποιήσουμε τὸ κατὰ πόσον ἐμεῖς, ὡς ἄτομα, ἀποδεχόμεθα, στηρίζουμε άλλὰ καί, καταληκτικῶς, ὑπερασπιζόμεθα τὴν δημοκρατία (τους), τὶς δημοκρατικὲς ἐκλογές (τους) καὶ φυσικὰ τὶς ὁποιεσδήποτε ἀπόψεις μας, ποὺ μόνον μέσῳ τοῦ κυνοβουλευτισμοῦ τους ἐλπίζουμε νὰ ἐκφρασθοῦν.
Οὐδὲ μία ἀμφισβήτησις, οὐδὲ μία αὐτοκριτική, οὐδὲ μία ἐναλλακτική.
Συνέχεια
Λίγο ἀργὰ γιὰ δάκρυα…
Βγῆκε ὁ τζήμερος πρὸ ἡμερῶν καὶ κατήγγειλε τοὺς «ἐκπαιδευτικοὺς» γιὰ τὰ μύρια ὅσα. Καί, σὲ κάποιο ἐπίπεδον, σαφῶς συμφωνοῦμε ὅλοι μας, λίγο ἔως πολύ, μαζύ του (πλὴν αὐτῶν ποὺ θίγονται, ἐμμέσως ἢ ἀμέσως, λόγῳ ἐπαγγελματικῆς/οἰκονομικῆς τους ἐξαρτήσεως, ἀπὸ τὸ ὑπάρχον κρατικοδίαιτον σύστημα).
Συνέχεια