Ὁ Βόλος εἶναι μία μᾶλλον μικρὴ πόλις, ποὺ σπανίως ἔχει κυκλοφοριακὸ πρόβλημα.
Καθημερινὰ κάνω μίαν διαδρομή, ἀπὸ τὸ σπίτι στὸ γραφεῖο, συνήθως 7-8 λεπτῶν, ποὺ ἐχθὲς μοῦ ἐκόστισε 25 λεπτὰ περίπου.
Δὲν ἀντιλαμβανόμουν τὸν λόγο, ὥσπου ἔφθασα στὸ σημεῖο μποτιλιαρίσματος γιὰ νὰ πληροφορηθῶ ὅτι ἡ κεντρικὴ ὁδὸς Ἰάσονος, ποὺ διασκίζει τὸν Βόλο σὲ κατεύθυνση δυτικὰ – ἀνατολικὰ ἦταν κλειστή….
Ἐρώτησα τὸν λόγο καὶ μοῦ εἶπε, ὁ καλοσυνάτος τροχονόμος, ὅτι σήμερα εἶναι ἡ πανευρωπαϊκὴ ἡμέρα χωρὶς αὐτοκίνητο.
«…Ἐμεῖς δὲν θὰ φύγουμε μακρυὰ πολὺ ἀπὸ τὸ παλαιό μας χωριό. Θέλουμε νὰ βλέπουμε. Ἀπέναντι θὰ κάνουμε νέο χωριό. Κτήματα δημόσια καὶ μοναστηριακὰ εἶναι ἐκεῖ. Χίλιες δραχμὲς ἅμα πάρῃ ὁ καθένας μας, θὰ φτιάξη τὸ σπιτάκι του κι ἔχει ὁ Θεός, ποῦ ξέρεις, νὰ ξαναπᾶμε γρήγορα στὴν Παλαιὰ Κουτσούφλιανη, ἐλευθερωμένη…»
Συνέχεια
Γράφει ὁ Δημήτρης Μιχαλόπουλος
Ἀλβανικὸ σχολεῖο στὸν Βόλο; Ἀπὸ ποὺ κι ὡς ποῦ; Γιατί ἀλβανικὸ πρῶτα-πρῶτα καὶ γιατί εἰδικῶς στὸν Βόλο κατὰ δεύτερο λόγο; Νὰ τὰ δοῦμε λοιπὸν τὰ πράγματα μὲ τὴ σειρά; Βεβαίως! Καὶ ἰδοὺ ἡ σειρά.
Α΄
Ἴχνος ἀμφιβολίας δὲν ὑπάρχει ὅτι οἱ Ἀλβανοί, ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ Μεσαίωνα καὶ μετά, ὑπῆρξαν βασικὸ συστατικὸ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους. Εἶναι αὐτοὶ πού, στὴ δημοτική μας γλῶσσα, ὀνομάζονται Ἀρβανίτες ἤ, ἀκόμα, Ἀρναούτηδες. Τοὺς κάλεσαν οἱ τελευταῖοι ἡγεμόνες τοῦ Μορέως, ἀπὸ τὴν οἰκογένεια τῶν Παλαιολόγων, διότι ὀρθῶς διέβλεψαν ὅτι οἱ Ἀλβανοὶ αὐτοί, σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν γηγενῆ, «ἑλληνικὸ» -ἂς τὸν ποῦμε ἔτσι- πληθυσμό, εἶχαν τὴ διάθεση καὶ τὴν ἱκανότητα νὰ ἀντισταθοῦν στοὺς Ὀθωμανοὺς Τούρκους. Συνέχεια
Ένα ασημένιο μετάλλιο, δύο χάλκινα και δύο εύφημες μνείες
«Εκφράζω την αισιοδοξία μου ότι, παρά τη σημερινή κρίση, η Ελλάδα θα έχει λαμπρό μέλλον χάρη στην ποιότητα της νεολαίας μας» τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, με αφορμή τη διάκριση της ελληνικής αποστολής στην 6η Διεθνή Ολυμπιάδα Αστρονομίας και Αστροφυσικής, που διεξήχθη στο Ρίο ντε Ζανέιρο. «Συγχαίρω θερμά τις μαθήτριες και τους μαθητές που Συνέχεια
Ἔχουμε ἐθιστεῖ κυριολεκτικῶς στὸ νὰ ἀποκαλοῦμε ὀλυμπιακοὺς ἀγῶνες αὐτὰ τὰ ἐκτρώματα τῶν παιγνίων.
Ἔχουμε αἰσθανθεῖ κατώτεροι, οὔκ ὁλίγες φορές, σὲ κάθε διοργάνωσιν ἀθλητικοῦ εἴδους.
Κι ἔχουμε τελικῶς, κάποιοι ἀπὸ ἐμᾶς, συνειδητοποιήσει πὼς τὸ πραγματικὸν στάδιον, στὸ ὁποῖον καλούμεθα νὰ διακριθοῦμε, εἶναι ἄλλο. Ὄχι αὐτὸ τῶν ἀναβολικῶν καὶ τῆς κόκας.
Ἔτσι λοιπὸν κάποιοι, ἰδίως νέα παιδιά, ὅλο καὶ συχνότερα, διακρίνονται γιὰ τὶς ὀλυμπιακές τους ἐπιδόσεις.
Ἐπιδόσεις ποὺ δὲν προέρχονται ἀπὸ φουσκωμένα κορμιά, οὔτε ἀπὸ ἐνέσεις, οὔτε ἀπὸ πλαστικές.
Συνέχεια
Η ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΚΑΙ Η “ΟΔΥΣΣΕΙΑ” ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΑΡΓΟΥΣ.
Πως κατάφεραν σύγχρονοι κωπηλάτες να πλεύσουν με το ιστορικό πλοίο.Περί Αλός«Πλασμένη με το όνειρο, ανάκατα μ’ αρμύρα,
με την ψυχή του Έλληνα κι αιώνια πορείακαι τότε μα και πάντοτε, θα κυβερνάς την Μοίρα,
Αργώ μέσα στα πέλαγα, θα γράφεις Ιστορία…»Ιωάννης Μαλτέζος
καθηγητής Φυσικής Αγωγής- Ερέτης της πεντηκοντόρου Αργούς.Σε όρθια στάση στο πηδάλιο ο Ναύαρχος ε.α.
Απόστολος Κούρτης, εμπνευστής του όλου εγχειρήματος.
ΦΩΤΟ: Αρχείο Ιωάννης ΜαλτέζοςΣτις 14 Ιουνίου του 2008, απέπλευσε από τον λιμένα του Βόλου η σύγχρονη Αργώ, για ένα ταξίδι που διήρκησε ως τις 8 Αυγούστου, διανύοντας συνολικά 650 ναυτικά μίλια, σε διάστημα 29 πλεύσιμων ημερών. Διήλθε από τον ισθμό της Κορίνθου, έφτασε στους Αγίους Σαράντα στην Αλβανία και επέστρεψε ολοκληρώνοντας το ταξίδι της στο Βαθύ της Ιθάκης, «πιάνοντας» 28 λιμάνια.
