Δημοκρατικῶς ἐκλεγμένες κυβερνήσεις κι ἄλλα …ἀνέκδοτα!!!

Ἡ δομὴ τῆς δημοκρατίας μας εἶναι τέτοια ποὺ ναί, πράγματι, δὲν σοῦ ἀφήνει ἐπιλογὲς νὰ διαφύγῃς, παρὰ μόνον νὰ μείνῃς μέσα στὸ σύστημά της, νὰ τὸ ἀποδεκτῇς πλήρως καί, καταληκτικῶς, ἐφ΄ ὅσον στὴν δημοκρατία, ποὺ -θεωρητικῶς καὶ μόνον- ἐπικρατεῖ ἡ ἄποψις/ἀπόφασις/ἐντολὴ τῆς πλειοψηφίας, καταντοῦμε ὅλοι μας νὰ εἴμαστε συνεργοὶ τῶν κάθε λογῆς ἐκλογικῶν ἀποτελεσμάτων.
Ἡ ψῆφος συνιστᾶ πολλὲς παραδοχὲς καὶ συμβιβασμούς, ἀλλὰ κυρίως τὴν ἀποδοχὴ τοῦ τρόπου (μποῦ χὰ χὰ χά…!!!) «ψηφίσεως» μίας ὁποιασδήποτε μορφῆς διακυβερνήσεως ὡς μὴ ἀμφισβητησίμου. Τὸ ἐὰν βέβαια σήμερα ἄλλο ψηφίζῃς καὶ ἄλλο σοῦ προκύπτει, εἶναι …δευτερεῦον καὶ ἐπουσιῶδες!!!

Ἐκλογὲς 2019 – κερδίζει ἡ ΝΔ μὲ 39,85% καὶ σχηματίζει κυβέρνηση.

  • Ὑπουργὸς Προστασίας τοῦ Πολίτου: Μιχάλης Χρυσοχοϊδης (ΠΑΣΟΚ)
  • Ὑπουργὸς Πολιτισμοῦ: Λίνα Μενδώνη (ΠΑΣΟΚ)
  • Ὑπουργὸς Ἐσωτερικῶν: Τάκης Θεοδωρικάκος (ΠΑΣΟΚ)
  • Ὑπουργὸς Τουρισμοῦ: Χάρης Θεοχάρης (ΠΑΣΟΚ)
  • Ὑπουργὸς Ἐπικρατείας: Γιῶργος Γεραπετρίτης (ΠΑΣΟΚ)
  • Ὑφυπουργὸς Ἐσωτερικῶν: Θεόδωρος Λιβάνιος (ΠΑΣΟΚ)
  • Ὑπουργὸς Ψηφιακῆς Πολιτικῆς: Κυριάκος Πιερρακάκης (ΠΑΣΟΚ)

Ψηφίζεις ὅ,τι ἄλλο καὶ καταλήγεις (πάλι!!!) μὲ μΠατΣοΚ!!!

Κατ’ ἐπέκτασιν ὅταν δὲν ψηφίζῃ κάποιος ναὶ μὲν δὲν ἔχει ἐπισήμως λόγο στὰ τῆς διαμορφώσεως αὐτοῦ τοῦ πολιτικοκομματικοῦ σκηνικοῦ, μὰ ἀπὸ τὴν ἄλλην δὲν συνεργεῖ στὸ ἔγκλημα εἰς βάρος του καὶ εἰς βάρος τῆς Πατρίδος.
Διότι, κατ’ ἐμέ, ὅταν συνδιαλέγεσαι μὲ τὸν ἀπατεώνα, τὸν τρομοκράτη, τὸν ἐγκληματία, τὸν ψεύτη, τὸν πράκτορα ξένων μυστικῶν ὑπηρεσιῶν ἢ τέλος πάντων τὸ κάθε λογῆς σαπρόφυτο, τοῦ προσφέρεις νομιμότητα. Κι ἀκριβῶς αὐτὸ κάνουμε ἐμεῖς ὅταν ψηφίζουμε: νομιμοποιοῦμε ἐγκληματικὲς πράξεις καὶ ἀναγνωρίζουμε σὲ ἐγκληματίες δικαίωμα ἀθωῴσεώς τους ἀλλὰ καὶ ἐπαναλήψεως τῶν εἰς βάρος μας ἐγκλημάτων.
Γιατί ἄλλως τέ νά παύσουν νά ἐγκληματοῦν εἰς βάρος μας ἐάν ἔχουν ἐκ τῶν προτέρων διασφαλισμένη τήν ἀσυλία τους;

Κι ἀπὸ τὴν ἄλλην.
Ὅταν μᾶς φορτώνουν σοσιαλιστο-κάτι ὑποψηφίους, ἀπὸ κόμματα μόνον σοσιαλιστικὰ (καί, ἐπὶ τῆς οὐσίας κομμουνιστικά!!!) δίχως νὰ ἐρωτηθοῦμε καὶ δίχως νὰ μᾶς ἐπιτραπῇ νὰ ἐρευνήσουμε ἢ καὶ νὰ ἀμφισβητήσουμε τὴν ἱκανότητά τους καὶ τὸ ἦθος τους, γιὰ νὰ μᾶς (μποῦ χὰ χὰ χά…!!!) ἐκπροσωπήσουν, τότε γιά ποιές ἐκλογές συζητᾶμε;
Ὅταν ἅπαντα τὰ σαπρόφυτα πρέπει νὰ …«ἐγκριθοῦν» ἀπὸ τὴν ἰσραηλινὴ πρεσβεία καὶ τὰ παραμάγαζά της, τότε τί λόγο ἔχουμε ἐμεῖς στό ἐκλογικό ἀποτέλεσμα καί σέ ὅσα αὐτό θά ἐπιφέρη;

πηγὴ

Δῆλα δή ὅταν τό μπιμπίκιον ἔσπευσε γρήγορα νὰ προσκυνήσῃ ἀνοικτά τό Ἰσραήλ τό ἔκανε διότι μετενόησε ἤ διότι δέν ἤθελε νά εὑρεθῇ στήν …«ἀπ΄ ἔξω»;

Ξεφτυλίσου κι ἄλλο, μπορεῖς…!!!

Καὶ καλά… τὸ μπιμπίκιον μᾶς ἔχει συνηθίση στὶς κωλοτοῦμπες. Τό βορίδιον ὅμως πού παρέμενε σιωπηλόν ἐδῶ καί τόσον καιρό;; Καί γιατί δέν τόν παρηνόχλησαν ὅταν καί στό παρελθόν εἶχε ὑπουργοποιηθῆ;
Τί ἄλλαξε τώρα; Μήπως ἐπισήμως εἴμαστε πλέον ἰσραηλινή ἐπαρχία;  Μήπως τελικῶς «ἐκλέξαμε» μόνον αὐτούς πού θά ὑπηρετήσουν πιστά τό …Ἰσραήλ; Καί τότε ποιός ὁ λόγος συμμετοχῆς μας στίς ἐκλογές; Γιά νά «νομιμοποιήσουμε» τόν πραγματικό δυνάστη μας πού, ἀνεξαρτήτως ἐπικαλύψεων, εἶναι μόνον τό Ἰσραήλ;

Ψηφίσαμε λοιπὸν καὶ πάλι κατὰ συνείδησιν…

Ψυχασθένεια κομμουνιστική…

Πρὸ ἑνὸς περίπου ἔτους ἔγραφα κάτι γιὰ τὴν δημοσία ἐκστρατεία κάποιων Ἰσραηλινῶν ὑπὲρ τῆς Ἑλληνικότητος τῆς Μακεδονίας. Τελικῶς μήπως ἁπλῶς μᾶς προετοίμαζαν γιά τήν σημερινή, ἀπολύτως ἰσραηλο-ἐλεγχομένη, κυβέρνησιν τοῦ κούλλλιιι; Μήπως τελικῶς ὅλοι αὐτοί ἔσπευδαν γιά νά «κόψουν τόν βῆχα» σέ ἐπιδόξους παρεμποδιστές τῶν σχεδιασμῶν τους; Μήπως θεωρῶντας ὡς ἐπαρχία της τό Ἑλλαδοκαφριστάν, μεριμνοῦσαν ἀνοικτά καί δίχως προσχήματα, γιά τήν παραμονή τῆς Μακεδονίας στά ὅρια ἐλέγχου της;

Ἰσραηλινῶν ὑποστήριξις στήν Ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας;

Δὲν ξέρω… Ἐσεῖς πρέπει νὰ μοῦ πεῖτε.

Φιλονόη

Σημειώσεις

Ὅσο ἐμεῖς θὰ ἐλπίζουμε στὶς ἐκλογές, τόσο οἱ ἐκλογές, μὰ κυρίως τὰ ἀποτελέσματά τους, θὰ μᾶς ἀποδεικνύουν πὼς συμμετέχουμε, θέλουμε δὲν θέλουμε, στὸ νὰ ἀνευρίσκονται διαρκῶς νέοι τρόποι γιὰ νὰ μᾶς πετσοκόβουν πιὸ ἐπώδυνα.

Ξέρεις… αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ πάγγαλος εἶναι τελικῶς ἀληθές, ἐπὶ τῆς οὐσίας. Ἴσως νὰ μὴν «τὰ φάγαμε ὅλοι μαζύ», κυριολεκτικῶς, ἀλλὰ τὰ «φάγαμε ὅλοι μαζύ» ἐμμέσως καὶ σαφῶς, ἐφ΄ ὅσον στὴν δημοκρατία, ὡς γνωστόν, οὐδεὶς φέρει ἐπισήμως τὴν ἀτομικὴ εὐθύνη. Ἡ συλλογικὴ εὐθύνη εἶναι αὐτὴ ποὺ τὴν διακρίνει καί, κατ’ ἐπέκτασιν, ὅταν κάποιοι τὰ «τρῶν» οἱ ὑπόλοιποι τελικῶς, ὅσο κι ἐὰν ἐκνευρίζονται, ὅταν ψηφίζουν τελικῶς καταλήγουν νὰ ἐξακολουθοῦν στὸ νὰ  «νομιμοποιοῦν» κάθε εἰς βάρος τοῦ συνόλου ἔγκλημα. Ὅταν ἀποδεχόμεθα-ψηφίζουμε τὰ κόμματα-συνεργοὺς τῆς αὐτῆς συμμορίας τῶν 300, ποὺ ἀποδεδειγμένα πρόκειται γιὰ ἐγκληματίες τοῦ τοῦ κοινοῦ ποινικοῦ δικαίου, δίχως νὰ τὸ ἀντιλαμβάνονται, δίδουμε αὐτομάτως καὶ συγχωροχάρτια, ἐλπίζοντας σὲ μίαν τιμωρία. Μία τιμωρία ποὺ δὲν ἔρχεται, ἐφ΄ ὅσον πρῶτος νόμος τοῦ (δικοῦ τους) κράτους εἶναι ἡ ἀσυλία καὶ ἡ παραγραφὴ κάθε ἐγκλήματος.

Ἐν τούτοις, ἐὰν τὸ καλοσκεφθῇς ψυχραιμότερα, θὰ ἀντιληφθῆς πὼς ὅλο αὐτὸ εἶναι μία καλοστημένη παγίδα, ἀπὸ τὴν ὁποίαν γιὰ νὰ ξεφύγουμε πρῶτο μας βῆμα εἶναι νὰ τῆς ἀρνηθοῦμε ἐξουσία ἐπάνω μας, καθὼς φυσικὰ καὶ νομιμότητα. Ἐμεῖς νομιμοποιοῦμε τελικῶς αὐτὸ τὸ μόρφωμα, ὅταν τοῦ ἐπιτρέπουμε νὰ ὑπάρχῃ.

Τέλος, ἂν κι ὁ σημίτης μερίμνησε νὰ μὴν προσμετρῶνται τὰ ἄκυρα καὶ τὰ λευκά, καθὼς φυσικὰ καὶ ἡ ἀποχή, ἐν τούτοις, ὅσο γελοῖο κι ἐὰν φαίνεται, ἡ ἐκλογὴ κυβερνήσεων ἀπὸ μειοψηφίες εἶναι γεγονός. Κι ἔτσι μία ἁπλῆ διαφήμισις «προτιμήσεων», μέσα ἀπὸ ὅ,τι-νἆναι δημοσκοπήσεις, καθίσταται καὶ ἐκλογικὸ ἀποτέλεσμα, τὸ ὁποῖον ἀποφασίζετται σὲ σκοτεινὲς συμφωνίες, ἀπὸ κάποιους ποὺ πληρώνουν καλά, γιὰ νὰ διασφαλίσουν τὴν ΟΜΕΡΤΑ. Ἐγὼ προσωπικῶς, ὡς Φιλονόη, ἀρνοῦμαι νὰ ἀποδεχθῶ αὐτὸ τὸ ἔγκλημα. Κατ’ ἐπέκτασιν, ὅσα χρόνια ἐψήφιζα, πιστεύω πὼς ἦσαν ἐκεῖνα γιὰ τὰ ὁποία τελοῦσα ὑπὸ ἄγνοια καὶ ἐμμέσως συνεργοῦσα στὴν δική μου, μὰ καὶ στῶν ἄλλων, ὑποταγή.

Σήμερα ὅμως αὐτὸ ἔπαυσε. Τὸ πῶς θὰ μπορέσω-μπορέσουμε νὰ ἐξέλθω-ἐξέλθουμε τοῦ τέλματος, εἶναι μία διαδικασία ποὺ ἤδη συμβαίνει (βλέπε καὶ τοὺς δικούς σου προβληματισμούς, ποὺ ὅμως ἤδη εἶναι προβληματισμοὶ μίας σημαντικῆς μερίδος, ποὺ τείνει, ὄσο κι ἐὰν μᾶς τὸ ἀποκρύβουν, νὰ γίνῃ ἡ πλειοψηφία) καί, ἀκόμη κι ἐὰν δὲν διακρίνουμε «φῶς», ἐν τούτοις πρὸς τὰ ἐκεῖ ὁδεύουμε, ἐφ΄ ὅσον ἤδη οἱ ἀλλαγὲς ποὺ ἀπαιτῶνται πραγματοποιῶνται ἐντός μας, πρὸ κειμένου νὰ πράξουμε ὅ,τι χρειάζεται γιὰ νὰ δημιουργήσουμε, ἀπὸ τὸ μηδέν, μίαν νέα συνθήκη πολιτική, ποὺ ὡς βασικὸ πυλῶνα θὰ ἔχη τὴν Ἀριστεία (ἐπὶ τῆς οὐσίας). Παρ΄ ὅλο λοιπὸν ποὺ ἡ ἐκπαίδευσίς μας καὶ ἡ συστηματικὴ προπαγάνδα, μᾶς ἐπιβάλλει νὰ πιστεύουμε ὅσα ἐξυπηρετοῦν καὶ ἀθωώνουν, καταληκτικῶς, τὴν σημερινὴ κατάντια, ἡ «κρίσιμος μάζα» εἶναι πανέτοιμη νὰ ἀλλάξῃ τὰ ὑπάρχοντα δεδομένα πρὸς ὄφελος τῶν πολλῶν καὶ κατὰ τῶν σαπροφύτων. Μέ ποιόν τρόπο; Πῶς; Ἀπό ποίας βάσεως; Εἰλικρινῶς ἀγνοῶ τὶς διαδικασίες, ἂν καὶ γνωρίζω τὸν σκοπό. Αὐτὰ θὰ ἐπαναδομηθοῦν σταδιακῶς, σιγά-σιγά, ἀπὸ ὅλους μας, ὅταν πράγματι θὰ ἔχουμε συνειδητοποιήση τὸ ποῦ πρέπει νὰ ὁδηγηθοῦμε.

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

4 thoughts on “Δημοκρατικῶς ἐκλεγμένες κυβερνήσεις κι ἄλλα …ἀνέκδοτα!!!

  1. Φιλονόη,
    Πολὺ σημαντικὰ τὰ ἐρωτήματά σου, ὁπότε σπεύδω νὰ δώσω ἀπάντηση (σὲ ὅσα, βέβαια, μπορῶ). Ὅθεν:
    1. Ὁ ἄδωνις (πρώην Σπύρος, τὸ ἔχει ἀλλάξει τὸ ὄνομά του) γεωργιάδης εἶναι ὁ πολὺ ἐκλεκτὸς τῶν ἰσραηλινῶν. Σοῦ ἔχω ἤδη ἐπισημάνει ὅτι στὴ θέση τοῦ ἀντιπροέδρου τῆς Ν.Δ. τὸν ἔχει προωθήσει ἡ Μοσσὰντ (=Δίκτυο/ὀργάνωση στὰ ἑβραϊκά, δηλαδὴ φορέα ποὺ μαζεύει πληροφορίες καὶ προωθεῖ τὶς ἐπιδιώξεις του μέσω τῶν ἀνὰ τὴν ὑφήλιο “ἰουδαίων τὸ θρήσκευμα”).
    2. Γιατί ὁ “ἕτερος καππαδόκης”, ὁ Βορίδης, πάει νὰ μείνη στὴν ἀπ’ἔξω δὲν ξέρω. Μπορῶ νὰ ὑποθέσω ὅμως: Κατὰ πᾶσα πιθανότητα, τοῦ ζητήσανε νὰ κάνη θεαματικὴ πράξη ὑποταγῆς στὸ ἰσραὴλ καὶ αὐτὸς -ἀκόμη- ἀρνεῖται νὰ τὴν κάνη. Ὁ γυιὸς τοῦ Πλεύρη δηλαδὴ πῶς βγαίνει βουλευτής; Σύμφωνα μὲ ὅσα μοῦ ἔχουνε πεῖ, προηγήθηκε συνεννόηση τοῦ πατέρα του μὲ τὸν (ἀρχι) ραββῖνο. (Τοὺς εἴδανε ἄλλοι, ὄχι ἐγώ, σὲ καφενεῖο στὸ Κολωνάκι.) Σύμφωνα, ὅμως, μὲ ὅσα προσωπικῶς γνωρίζω, ὑπῆρξε παρουσία τοῦ Κωνσταντίνου Πλεύρη στὴν ἰσραηλινὴ τηλεόραση. (Θὰ ἤτανε πολὺ χοντρὸ νὰ πάη ὁ “ἑβραιοφάγος” Κ. Πλεύρης στὸ ἰσραήλ.) Τελοσπάντων… ἀφοῦ βγῆκε ὁ Κ. Πλεύρης (ὁ πατέρας) σὲ ἰσραηλινὸ κανάλι, ἄρχισε νὰ ἐκθειάζη τήν… ἰσραηλινὴ κοινωνία, ἐπειδὴ στὸ ἰσραὴλ οἱ ραββῖνοι κυκλοφοροῦνε ἄνετα, ἐνῶ στὴν Ἑλλάδα οἱ ὀρθόδοξοι παπάδες γίνονται… “ἀντικείμενο χλεύης”. (Ἄκου ἐπιχείρημα!)
    3. Οἱ καημένοι οἱ ἰουδαῖοι ἔχουνε μεγάλο πρόβλημα μὲ τὴ Μακεδονία – καὶ μὴ τὸ ὑποτιμᾶς, πολὺ σὲ παρακαλῶ! Γιὰ ἔλα στὴ θέση τους! Οἱ Σλάβοι εἶναι ὁ Λαὸς ὁ κατ’ἐξοχὴν ἐχθρικὸς πρὸς τοὺς ἰουδαίους! Ἀκόμα καὶ τὸν -πλήρως ἐκρωσισμένο- Στάλιν, σύμφωνα μὲ ὅσα ἐγὼ εἶμαι τώρα σὲ θέση νὰ γνωρίζω, οἱ ἰουδαῖοι τὸν φάγανε. Ἡ συμφωνία τῶν Πρεσπῶν ἔγινε, ἀφότου τελείως ἐξουδετερώθηκε τὸ ρωσόφιλο (= σλαβόφιλο) ρεῦμα στὴν ἐν λόγῳ “Βόρεια Μακεδονία”, ὁπότε μπῆκε ἐκεῖ καὶ καλοκάθισε τὸ ΝΑΤΟ καὶ ὅλα τὰ σχετικὰ paraphernalia. Ἔτσι, ἀναγνωρίστηκαν τὰ “δικαιώματα τῶν Σλαβομακεδόνων” καὶ τὰ ρέστα. Ἐὰν ὅμως τὸ φυλετικὸ τῶν Σλαβομακεδόνων κάποια στιγμὴ ξυπνήση καὶ στραφοῦνε πάλι κατὰ τῶν ἰουδαίων; Τί γίνεται τότε; Τί θὰ πράξουνε οἱ δυστυχεῖς ἰουδαῖοι καὶ οἱ ἰσραηλινοὶ ποὺ εἶναι ἀπὸ πίσω τους καὶ οἱ ἀμερικανοὶ ποὺ εἶναι ἀκόμη πιὸ πίσω τους; Μοῦ λὲς ἐσὺ ποὺ μοῦ προβληματίζεσαι κιόλας σχετικῶς;
    Ἐντάξει, μὴ μοῦ πῆς, ἀφοῦ δὲν θέλεις – ὁπότε θὰ σοῦ τὰ πῶ ἐγώ. Οἱ ἰουδαῖοι ὤθησαν, τὸ 1912, τὸν Ἑλληνικὸ Στρατὸ νὰ στραφῆ ἀπὸ τὴν Κατερίνη πρὸς τὰ ἀνατολικὰ καὶ νὰ μπῆ στὴ Θεσσαλονίκη. Καὶ τοῦτο, ἐπειδή, ἐὰν οἱ ἄτακτοι Σλαβομακεδόνες τοῦ Γιάνε Σαντάνσκυ, ποὺ εἴχανε προλάβει νὰ μποῦνε πρῶτοι ἐκεῖ, παγίωναν τὴν κυριαρχία τους στὴ “Νύμφη τοῦ Θερμαϊκοῦ”, θὰ καθάριζαν (μὲ ὄχι καὶ τόσο δημοκρατικές διαδικασίες) τὸν τότε πολὺ μεγάλο ἰουδαϊκὸ πληθυσμὸ τῆς τωρινῆς συμπρωτεύουσάς μας. Ἀντίθετα, ὁ Ἑλληνικὸς Στρατὸς τοὺς προστάτεψε. Οἱ ἰουδαῖοι ὅμως θέλανε τὴ διεθνοποίηση τῆς Θεσσαλονίκης – καὶ αὐτή, ἡ τάση γιὰ διεθνοποίηση τῆς πόλης ὑπῆρξε καὶ ἡ αίτία τῆς δολοφονίας τοῦ Γεωργίου Α΄. Ὁ δολοφόνος του δὲν ἤτανε “τρελλός”, δὲν αὐτοκτόνησε (τὸν ἐκπαραθύρωσαν ἀπὸ τὴ κτήριο ὅπου ἀνακρινόταν ὄργανα τῆς ἑλληνικῆς ἀστυνομίας καὶ τὸν σκότωσαν), ἐνῶ τὸ σύνολο τῆς δικογραφίας ἐξαφανίστηκε κατὰ τὸ 1916, ὅταν τὸ πλοῖο μὲ τὸ ὁποῖο τὰ σχετικὰ ἔγγραφα μεταφέρονταν ἀπὸ τὴ Θεσσαλονίκη στὸν Πειραιὰ ἔπιασε φωτιὰ καταμεσής στὴ θάλασσα καὶ βούλιαξε. Ὁπότε ἔχουμε καὶ λέμε:
    α) Οἱ ἐδῶ “φίλοι τῶν ἰουδαίων”, π.χ. οἱ μακαρίτες πιὰ Μάρτης καὶ Ἀποστολᾶτος, διετυμπάνιζαν ὅτι ἡ Παλαιὰ Διαθήκη “κατοχυρώνει τὴν ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας”. Τὰ σχετικὰ -καὶ πολὺ χαριτωμένα/εὐτράπελα- ἔσπευδε νὰ τὰ ἐπαναλάβη ὁ Γ. Καρατζαφέρης καὶ ὁ παλιότερα συνεργάτης του Χ. Γούδης.
    β) Σὲ προφανῆ ἀντίθεση μὲ τὰ ὅσα “κατοχυρώνει ἡ Παλαιὰ Διαθήκη”, οἱ ἀμερικανοϊουδαῖοι προωθοῦσαν τὴ διεθνῆ κατοχύρωση καὶ -εἰ δυνατὸν- ἐπέκταση τῆς ἤδη “Βόρειας Μακεδονίας”.
    γ) Ὅμως, ΠΡΟΣΟΧΗ: Ἡ ἐν λόγῳ κατοχύρωση καὶ πιθανὴ ἐπέκταση θὰ γινόταν/γίνη, μόνο ἐὰν οἱ Σλαβομακεδόνες ἀποδειχτοῦνε “καλὰ παιδιά”, δηλαδὴ ἀποβάλουν τὸ φυλετικῶς σλαβικό τους ἔνστικτο.
    δ) Ὁπότε καὶ ΠΑΛΙ ΠΡΟΣΟΧΗ: Κάθε τόσο οἱ ἰουδαῖοι ἐπανέρχονται στὸ θέμα τῆς “βάσει τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης” ἑλληνικότητας τῆς Μακεδονίας τὸ ὁποῖο καὶ ἐπισείουν ὡς φόβητρο/ἀπειλὴ κατὰ τῶν Σλαβομακεδόνων: “Νὰ εἴσαστε φρόνιμοι, γιατὶ ἀλλιῶς…”. Καὶ ὅλα αὐτά, ἐπειδὴ ἡ Θεσσαλονίκη πάει φουλαριστὴ γιὰ διεθνοποίηση (ἐκεῖ θὰ καταλήγη ἡ ἀπὸ τὴν Κίνα νέα “ὁδὸς τῆς μετάξης”), ἀλλὰ θὰ πρέπει νὰ ὑπάρχη καὶ ἐλεύθερη δίοδος (>οἱ Σλαβομακεδόνες πρέπει νὰ εἶναι καλὰ παιδιὰ) ἀπὸ τὴ “συμπρωτεύουσά μας” πρὸς τὶς ἀγορὲς τῆς Κεντρικῆς Εὐρώπης.
    Αὐτὰ πρὸς παρόν… καὶ ἐὰν ἔχης ἀπορίες, θὰ προσπαθήσω -στὸ μέτρο τοῦ δυνατοῦ- νὰ σοῦ ἀπαντήσω.

    • Οἱ Σλαῦοι, ἐδῶ καὶ κάτι αἰῶνες, ἐλέγχονται πλήρως ἀπὸ ἰουδαίους ἔτσι κι ἀλλοιῶς. Ἡ «κόκκινη ἐπανάστασις» ἦταν δική τους καί, ὡς γνωστόν, ἦταν ἀπολύτως σιωνιστική.
      Γνωστὰ αὐτά.
      Τὸ ἐὰν τοὺς μισοῦν ὅμως ἢ ὄχι εἶναι ἄλλη ὑπόθεσις καὶ ἐπ΄ αὐτοῦ μαθαίνω ἀπὸ τὶς γνώσεις σου.

      Πᾶμε ὅμως στὸ «ζουμί». Ἡ ἀνασύστασις τοῦ (καθαρὰ κι ἀνοικτὰ πλέον ἰουδαϊκοῦ) νεο-βυζαντίου εἶναι πρὸ τῶν πυλῶν. Δὲν κρύβονται καὶ δὲν μασσοῦν τώρα πιὰ τὰ λόγια τους ὡς κακομοίρηδες. Ἴσως μόνον ἀκόμη λίγο μᾶς καθυστεροῦν, ἀλλὰ εἶναι τόσο ἐμφανὴς ἡ βλακεία μας, ὡς λαοῦ, σήμερα, ποὺ κι αὐτὸ τὸ κάνουν δίχως ἰδιαίτερες προφυλάξεις.

      Τί εἶναι αὐτό; Ξέρεις.
      Δὲς κι ἐδῶ:
      https://filonoi.gr/2018/08/04/fthanontas-sthn-anabiosin-toy-neoy-byzantioy/

      Τὸ ζητούμενον μόνον πλέον εἶναι ἐὰν πράγματι θὰ ἐπιτύχουν, ἐπὶ τέλους, νὰ ἀπολαύσουν τὴν «Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας».

      • Κύττα, Φιλονόη… Ὁ Πούτιν δὲν εἶναι Ρῶσος. (Αὐτὸ τὸ τεκμαίρω καὶ ἀπὸ μαρτυρίες ἄλλων ἀλλὰ καὶ ἀπὸ προσωπική, δική μου ἐμπειρία.) Τὰ σχετικὰ μὲ τὸν Τρὰμπ εἶναι γνωστά… καὶ πασιφανῆ. Ὡς πρὸς τὸ ὅτι ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἡ γῆ τῆς ἐπαγγελίας, ὑπάρχει μία ἔνδειξη σὲ κείμενο τοῦ Διόδωρου Σικελιώτη – καὶ λόγω τῆς πειστικότητας τῶν ἐπιχειρημάτων σου ἀρχίζω νὰ τὸ πιστεύω καὶ ἐγώ. Τώρα… ὡς πρὸς τὸ νέο Βυζάντιο, δὲν ξέρω. Θὰ δοῦμε. (Τί νὰ δοῦμε δηλαδή; Κι ἄλλα; Φτάνει πιά!) Γιὰ τὴν Κύπρο, τέλος, ἔχεις ἀπόλυτο δίκιο. Φαντάσου ὅτι γιὰ τὶς κρίσεις πανεπιστημιακῶν στὰ ποικιλώνυμα καὶ ποικιλόχρωμα πανεπιστήμια τῆς Μεγαλονήσου καλοῦν καθηγητὲς ἀπὸ τὸ Ἰσραήλ! Καὶ ἀπὸ ἐκεῖ προωθοῦνται -οἱ ἐπίλεκτοι!- ἐδῶ. Ὁ Καιρίδης π.χ., τῆς Ν. Δ., μᾶς ἦρθε ἀπὸ τό… Μπὰρ-Ἰλάν. Καὶ ἡ Μαλτέζου, τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, ἀπὸ τὴ Χάιφα. Ἀλλὰ πιὰ τί γίνεται μὲ τοὺς Νεοέλληνες; Τόσο πιά… Τοὺς τὰ λὲς καὶ ἀλλάζουνε κουβέντα. Μὰ τί λαὸς εἶναι αὐτός; Μοῦ λές;

Leave a Reply