Χρέος μας νὰ πολεμήσουμε πλέον γιὰ τὶς Ἀρχές μας…

Ἤ θὰ τὸ βάλουμε στὰ πόδια, τώρα ποὺ …«ζορίζουν» τὰ πράγματα, ἢ θὰ πολεμήσουμε γιὰ τὶς χαμένες (μὰ στὴν πραγματικότητα λησμονημένες) μας Ἀρχές. Κι ὅταν λέω χαμένες Ἀρχὲς ἐννοῶ ὅλο αὐτὸ ποὺ δὲν γνωρίσαμε, ποὺ δὲν ζήσαμε, ἀλλὰ ποὺ μέσα μας κατανοοῦμε σὲ βάθος, ἐφ΄ ὅσον μὲ σαφήνεια ἀντιλαμβανόμεθα πὼς ὅ,τι μᾶς παρουσιάζουν ὡς Ἀρχὴ εἶναι καὶ λάθος καὶ αὐτοκαταστροφικό. Ἀντιλαμβανόμενοι τὴν λάθος Ἀρχή, μποροῦμε νὰ ἀναζητήσουμε καὶ νὰ δομήσουμε τὴν ὀρθή.
Συνέχεια

Λογική ἤ συναίσθημα;

Ὅταν εἴμαστε ἀναποφάσιστοι μπροστὰ στὸ σταυροδρόμι, λογικὴ ἡ συναίσθημα, αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἡ νοητική μας θέσις εἶναι διαφορετικὴ ἀπὸ τὴν συναισθηματική μας θέση. Συνέχεια

Ἄς εἶναι μία καλὴ ἡμέρα…

Ἄς εἶναι σήμερα, Φίλες καὶ Φίλοι μου, μία καλὴ ἡμέρα, ποὺ θὰ τὴν διακρίνη ἡ Ἑλληνικὴ Σκέψις και ἡ ἀρχὴ πολλῶν ἡμερῶν, ποὺ εὐχόμαστε νὰ ἔλθουν!!!

Συνέχεια

Φθάσαμε στὸ ἀπόγειο τῆς παλΗανθρωπιᾶς…

Κάποιος δαιμόνιος ῥεπόρτερ θὰ ἔψαχνε νὰ ἀνακαλύψῃ ἀπὸ ποιὰ ΔΕΚΟ ὅλοι αὐτοὶ οἱ νεαροὶ ἔχουν συνταξιοδοτηθῆ ἀπὸ 15ετιας τοὐλάχιστον.
Συνέχεια

Ἄρτεμις κι Ἀπόλλων. (ἐπανάληψις)

Ἄρτεμις κτείνει δὲ μετ᾿ οὐ πολὺ καὶ Τιτυόν, ὅς ἦν Διὸς υἱὸς καὶ τῇς Ὀρχομενοῦ θυγατρὸς Ἐλάρης, ἥν Ζεύς, ἐπειδὴ συνῆλθε, δείσας Ἥραν ὑπὸ γῆν ἔκρυψε, καὶ τὸν κυοφορηθέντα παῖδα Τιτυόν ὑπερμεγέθη εἰς τὸ φῶς ἀνήγαγεν. Οὗτος ἐρχομένην εἰς Πυθώ Λητῶ θεωρήσας, πόθῳ κατασχεθεῖς ἐπισπᾶται· ἡ δὲ τοὺς παῖδας ἐπικαλεῖται καὶ κατατοξεύουν αὐτόν.
Κολάζεται δὲ καὶ μετὰ θάνατον· γῦπες γὰρ αὐτοῦ τὴν καρδίαν ἐν Ἅιδου ἐσθίουσιν.
Ἀπέκτεινε δὲ Ἀπόλλων καὶ τὸν Ὀλύμπου παῖδα Μαρσύαν. Οὗτος γάρ εὑρὼν αὐλούς, οὕς ἔῤῥιψεν Ἀθηνᾷ διὰ τὸ τὴν ὄψιν αὐτῇς ποιεῖν ἄμορφον, ἦλθεν εἰς ἔριν περὶ μουσικῇς Ἀπόλλωνι.

Συνέχεια